ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3644

สรุปบท บทที่ 3644: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 3644 – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 3644 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เฟ่ยเข่อซินรู้ดีกว่าใคร เย่เฉินไม่สนใจค่าตอบแทนไม่กี่ล้านนี้หรอก

เพราะยาอายุวัฒนะเพียงเม็ดเดียว อาจมีมูลค่าถึงหมื่นล้าน จนเกือบถึงหลายหมื่นล้านดอลลาร์ ยิ่งไปกว่านั้นเย่เฉินยังมีความเป็นไปได้สูงมาก ที่จะเป็นเจ้าของผู้อยู่เบื้องหลังบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน

ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง กำไรต่อปีของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน อาจอยู่ในระดับเกือบหมื่นล้าน คนแบบนี้ จะสนใจเงินแค่ไม่กี่ล้านไปทำไม

ดังนั้น เฟ่ยเข่อซินจึงเดาได้ว่า ทำไมเย่เฉินต้องสร้างภาพลักษณ์เป็นปรมาจารย์ฮวงจุ้ย เมื่ออยู่ต่อหน้าคนในครอบครัว ในเมื่อไม่ใช่เพราะเงิน อย่างนั้นต้องมีสาเหตุอื่นแน่นอน

เป็นไปได้ว่า เขาอาจพยายามหาเวลาและพื้นที่ให้ตัวตนของเขาอีกขั้นหนึ่ง

ดังนั้น เธอพูดกับเย่เฉินว่า “คุณเย่ ติดหนี้น้ำใจคุณมากขนาดนี้ ไม่รู้ควรตอบแทนอย่างไร แต่อนาคตยังอีกยาวไกล หวังว่าต่อไปเราจะได้ตอบแทนกันและกันอีกนะคะ! ต่อไปถ้ามีอะไรให้ฉันช่วย คุณเย่ไม่ต้องเกรงใจนะคะ!”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ พูดว่า “คุณจาน ในเมื่อไม่มีอะไรแล้ว งั้นเรากลับไปดีกว่าครับ”

เฟ่ยเข่อซินรีบพูดว่า “โอเคค่ะคุณเย่”

จากนั้น เย่เฉินกับเฟ่ยเข่อซินเดินออกมาจากโฮมสเตย์สุ่ยหยุน

เมื่อเดินมาถึงหน้าประตูโฮมสเตย์สุ่ยหยุน เฟ่ยเข่อซินเอ่ยถามเย่เฉิน “ตอนเที่ยงคุณเย่ว่างไหมคะ ฉันเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อได้ไหม”

เย่เฉินปฏิเสธแบบอ้อมๆ ว่า “ไม่ต้องหรอกครับคุณจาน อีกเดี๋ยวผมยังมีธุระ ถ้ามีโอกาส ไว้ทานข้าวกันวันหลังนะครับ”

เฟ่ยเข่อซินได้ยินดังนั้น ก็ไม่พยายามต่อ เธอพูดว่า “คุณเย่ ยังไงฉันยังอยู่ในจินหลิงอีกสักระยะ ถ้ามีโอกาสหน้า ฉันเชิญคุณกับภรรยาทานข้าวนะคะ”

เย่เฉินยิ้มอย่างมีมารยาท พยักหน้าแล้วพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า “เดินทางปลอดภัยค่ะคุณเย่”

ลั่วเจียเฉิงพูดอย่างจริงจังว่า “ผลการฝึกฝนสูงถึงระดับที่แน่นอน อายุแบบนี้ ไม่สามารถมองจากภายนอกได้ ปีนี้อาจารย์ผมอายุ 78 ปีแล้ว แต่ดูเหมือนอายุ 40 เองครับ”

เฟ่ยเข่อซินส่ายหน้าพูด “ฉันดูข้อมูลของเย่เฉินมาหมดแล้ว เขาอายุแค่ 20 กว่าปีจริงๆ”

ลั่วเจียเฉิงครุ่นคิดเล็กน้อย จากนั้นจึงพูดว่า “งั้นความน่าจะเป็นไปได้สูงสุดก็คือ เขาไม่น่าจะใช่นักบู๊ ไม่งั้น แค่เขาเข้าประตูนักบู๊ ผมก็จะรู้ผลการฝึกฝนของเขา”

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “ถึงคนๆ นี้อายุไม่มาก แต่ฉันรู้สึกว่าเขาลึกลับมาก ดูออกยากมาก”

เฉินอิ่งซานที่นั่งข้างคนขับพูดว่า “คุณหนู เมื่อกี้ฉันเจอเรื่องน่าสนใจ”

เฟ่ยเข่อซินถามอย่างสงสัย “เรื่องอะไร”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน