ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3644
เฟ่ยเข่อซินรู้ดีกว่าใคร เย่เฉินไม่สนใจค่าตอบแทนไม่กี่ล้านนี้หรอก
เพราะยาอายุวัฒนะเพียงเม็ดเดียว อาจมีมูลค่าถึงหมื่นล้าน จนเกือบถึงหลายหมื่นล้านดอลลาร์ ยิ่งไปกว่านั้นเย่เฉินยังมีความเป็นไปได้สูงมาก ที่จะเป็นเจ้าของผู้อยู่เบื้องหลังบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง กำไรต่อปีของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน อาจอยู่ในระดับเกือบหมื่นล้าน คนแบบนี้ จะสนใจเงินแค่ไม่กี่ล้านไปทำไม
ดังนั้น เฟ่ยเข่อซินจึงเดาได้ว่า ทำไมเย่เฉินต้องสร้างภาพลักษณ์เป็นปรมาจารย์ฮวงจุ้ย เมื่ออยู่ต่อหน้าคนในครอบครัว ในเมื่อไม่ใช่เพราะเงิน อย่างนั้นต้องมีสาเหตุอื่นแน่นอน
เป็นไปได้ว่า เขาอาจพยายามหาเวลาและพื้นที่ให้ตัวตนของเขาอีกขั้นหนึ่ง
ดังนั้น เธอพูดกับเย่เฉินว่า “คุณเย่ ติดหนี้น้ำใจคุณมากขนาดนี้ ไม่รู้ควรตอบแทนอย่างไร แต่อนาคตยังอีกยาวไกล หวังว่าต่อไปเราจะได้ตอบแทนกันและกันอีกนะคะ! ต่อไปถ้ามีอะไรให้ฉันช่วย คุณเย่ไม่ต้องเกรงใจนะคะ!”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ พูดว่า “คุณจาน ในเมื่อไม่มีอะไรแล้ว งั้นเรากลับไปดีกว่าครับ”
เฟ่ยเข่อซินรีบพูดว่า “โอเคค่ะคุณเย่”
จากนั้น เย่เฉินกับเฟ่ยเข่อซินเดินออกมาจากโฮมสเตย์สุ่ยหยุน
เมื่อเดินมาถึงหน้าประตูโฮมสเตย์สุ่ยหยุน เฟ่ยเข่อซินเอ่ยถามเย่เฉิน “ตอนเที่ยงคุณเย่ว่างไหมคะ ฉันเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อได้ไหม”
เย่เฉินปฏิเสธแบบอ้อมๆ ว่า “ไม่ต้องหรอกครับคุณจาน อีกเดี๋ยวผมยังมีธุระ ถ้ามีโอกาส ไว้ทานข้าวกันวันหลังนะครับ”
เฟ่ยเข่อซินได้ยินดังนั้น ก็ไม่พยายามต่อ เธอพูดว่า “คุณเย่ ยังไงฉันยังอยู่ในจินหลิงอีกสักระยะ ถ้ามีโอกาสหน้า ฉันเชิญคุณกับภรรยาทานข้าวนะคะ”
เย่เฉินยิ้มอย่างมีมารยาท พยักหน้าแล้วพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า “เดินทางปลอดภัยค่ะคุณเย่”
ลั่วเจียเฉิงพูดอย่างจริงจังว่า “ผลการฝึกฝนสูงถึงระดับที่แน่นอน อายุแบบนี้ ไม่สามารถมองจากภายนอกได้ ปีนี้อาจารย์ผมอายุ 78 ปีแล้ว แต่ดูเหมือนอายุ 40 เองครับ”
เฟ่ยเข่อซินส่ายหน้าพูด “ฉันดูข้อมูลของเย่เฉินมาหมดแล้ว เขาอายุแค่ 20 กว่าปีจริงๆ”
ลั่วเจียเฉิงครุ่นคิดเล็กน้อย จากนั้นจึงพูดว่า “งั้นความน่าจะเป็นไปได้สูงสุดก็คือ เขาไม่น่าจะใช่นักบู๊ ไม่งั้น แค่เขาเข้าประตูนักบู๊ ผมก็จะรู้ผลการฝึกฝนของเขา”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “ถึงคนๆ นี้อายุไม่มาก แต่ฉันรู้สึกว่าเขาลึกลับมาก ดูออกยากมาก”
เฉินอิ่งซานที่นั่งข้างคนขับพูดว่า “คุณหนู เมื่อกี้ฉันเจอเรื่องน่าสนใจ”
เฟ่ยเข่อซินถามอย่างสงสัย “เรื่องอะไร”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...