ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3645
เฉินอิ่งซานพูดว่า “รถคันที่เย่เฉินขับ ความยาวรถ ฐานล้อ ความกว้างของยาง รวมไปถึงองค์ประกอบไฟหน้า ล้วนเป็นของระดับสูงในBMW เมื่อกี้ฉันลองเปรียบเทียบดู รถคันนี้คือ BMW 760Li xDrive เป็นรุ่นเมื่อปีที่แล้ว แต่ที่ติดอยู่ด้านหลัง กลับเป็นBMW 520”
เฟ่ยเข่อซินอึ้งเล็กน้อย จากนั้นจึงพูดว่า “ดูเหมือนเขาจะไม่ใช่แค่ติดดินธรรมดาๆ แล้วล่ะ ขับBMW ยังต้องปิดบัง”
พูดพลาง เหมือนเธอนึกอะไรออก พูดกับเฉินอิ่งซานว่า “ซานซาน ใช้มือถือเธอเชื่อมต่อกับกล้องติดรถยนต์ หาดูหน่อยว่าถ่ายภาพรูปพรรณสัณฐานของเย่เฉินได้หรือเปล่า”
เฉินอิ่งซานหัวเราะคิกคัก ยื่นมือถือให้เฟ่ยเข่อซิน แล้วพูดว่า “คุณหนู ตอนคุณเข้าไปกับเย่เฉิน ฉันเอารูปออกมาจากกล้องติดรถยนต์แล้วค่ะ อีกทั้งฉันยังเลือกรูปที่ค่อนข้างชัด คุณลองดูค่ะ”
เฟ่ยเข่อซินเอ่ยชมว่า “ใช้ได้เลยนะซานซาน นับวันยิ่งเข้าท่า”
เฉินอิ่งซานพูดว่า “คุณหนู อยู่ข้างๆ คุณ มีความก้าวหน้าเร็วมากค่ะ”
เฟ่ยเข่อซินยิ้มบางๆ รับมือถือมาปัดดูรูปอย่างจริงจัง
เพราะเมื่อกี้เย่เฉินมาถึงที่นี่ก่อน อีกทั้งเย่เฉินยังรออยู่นอกรถ ดังนั้นตอนที่รถคาดิลแลค เข้าใกล้เย่เฉิน จึงถ่ายรูปภาพได้อย่างชัดเจน ภาพที่เฉินอิ่งซานดาวน์โหลดออกมา จึงชัดมาก
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างพอใจว่า “ฉันต้องไปเจอพอล.สมิธขององค์การอาหารและยาแห่งสหรัฐอเมริกา ให้เขาดูรูปภาพพวกนี้ ดูว่าตอนเขาเจรจากับบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ผู้จัดการเย่คนนั้นคือเย่เฉินหรือเปล่า”
พูดพลาง เธอพูดกับเฉินอิ่งซานว่า “ซานซาน ช่วยฉันติดต่อพอล.สมิธหน่อย นัดเขาออกมาเจอฉัน บอกเขาว่าฉันมีเรื่องอยากถามเขาต่อหน้า”
“ค่ะ!”
…...
ในเวลาเดียวกัน
ระหว่างเย่เฉินขับรถกลับไป เขาเอาแต่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ
อีกทั้งนักบู๊หกดาวของสำนักว่านหลง ล้วนเป็นแม่ทัพนำทัพต่อสู้ ไม่สามารถรับเงินค่าจ้างได้โดยลำพัง ดังนั้นไม่มีทางไปเป็นบอดี้การ์ดให้คนอื่นได้
ถ้าตระกูลหนึ่ง เลี้ยงนักบู๊หกดาว 3-5 คน งั้นค่าใช้จ่ายต่อปี ต้องเกินพันล้านดอลลาร์
นี่เป็นจำนวนเงินที่มีตัวเลขน่าตกตะลึง ตระกูลที่มีฐานะทางสังคมเป็นแสนล้านในประเทศ กำไรต่อปียังไม่ถึงพันล้านดอลลาร์เลย
อย่างเช่น ซ่งซื่อกรุ๊ป ถึงแม้มีมูลค่าทางตลาดเป็นแสนล้าน แต่กำไรต่อปี แค่ 3-5 พันล้านหยวนเท่านั้น นี่เป็นตอนที่สภาวะการตลาดดีด้วยนะ
ถ้าซ่งหวั่นถิงไปจ้างนักบู๊หกดาวมาหนึ่งคน งั้นค่าใช้จ่ายของคนๆ นี้ พอๆ กับกำไรครึ่งหนึ่งของซ่งซื่อกรุ๊ปเชียวนะ
เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขารีบโทรหาว่านพั่วจวิน
เมื่อมีคนรับสาย เย่เฉินสั่งทันทีว่า “พั่วจวิน นายสืบให้ฉันหน่อยว่าประเทศฝรั่งเศส มีตระกูลชาวจีนโพ้นทะเลแซ่จานหรือเปล่า ถือโอกาสสืบหาว่าอำนาจของตระกูลนี้เป็นยังไงด้วย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...