ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3646
ว่านพั่วจวินมีประสิทธิภาพมาก
ไม่นาน เขาตอบเย่เฉินว่า “คุณเย่ มีตระกูลชาวจีนโพ้นทะเลแซ่จาน ที่ฝรั่งเศสจริงครับ อำนาจของตระกูลค่อนข้างทั่วไป แต่สถิติสินทรัพย์รวม มีประมาณหมื่นล้านยูโร”
“สินทรัพย์รวมหมื่นล้านยูโรงั้นเหรอ” เย่เฉินถามอย่างแปลกใจ “ไม่ได้พลาดรายการสำคัญอะไรไปใช่ไหม”
ว่านพั่วจวินอธิบายว่า “คุณเย่ ไม่กล้าพูดว่าไม่พลาดร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่โดยรวมแล้วน่าจะต่างกันไม่มากครับ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่เฉินยิ่งสงสัยขึ้นไปอีก
ตระกูลจาน สินทรัพย์รวมประมาณหมื่นล้านยูโร แปลงค่าเงินแล้ว ไม่ถึงแสนล้านหยวน คิดแล้วยังเทียบไม่ได้กับตระกูลซ่ง
ดังนั้น เย่เฉินยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกประหลาด
ด้วยเหตุนี้ เย่เฉินจึงโทรหาฉินกาง
เมื่อมีคนรับสาย ได้ยินเสียงตกใจของฉินกาง “อาจารย์เย่ ทำไมวันนี้คุณว่างโทรหาผมล่ะครับ”
เย่เฉินถามอย่างสงสัย “ประธานฉิน คุณขายคฤหาสน์ที่โฮมสเตย์สุ่ยหยุนแล้วเหรอ”
คนปลายสายอย่างฉินกาง อึ้งไปอย่างเห็นได้ชัด ถามอย่างตกใจว่า “อาจารย์เย่รู้ได้ยังไงครับ! เอ้าเสวี่ยนคงไม่ได้บอกคุณหรอกใช่ไหม......ยัยเด็กนี่ วันวันสั่งให้ผมรักษาความลับ คิดไม่ถึงว่าเธอจะบอกคุณ......”
เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า “เอ้าเสวี่ยนไม่ได้บอกเรื่องนี้กับผม แต่บังเอิญคนที่ซื้อคฤหาสน์ของคุณ รู้จักพ่อตาผม”
เย่เฉินถามเขาว่า “คุณลงทุนที่นั่น เกี่ยวกับวัตถุดิบยาเหรอ”
“ใช่ครับ” ฉินกางอธิบายว่า “พูดตรงๆ นะครับอาจารย์เย่ ตอนนี้วัตถุดิบยาที่ผมทำเอง มีปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นจึงอยากขยับขยายสักหน่อย”
เงียบไปครู่หนึ่ง ฉินกางพูดขึ้นอีก “ก่อนหน้านี้ ผมซื้อฐานการผลิตยาจีนขนาดใหญ่ ที่โป่โจว จากนั้นจึงลงทุนเงินไปอีกก้อนหนึ่ง เพื่อที่จะขยายขนาด อันที่จริงก้าวใหญ่ไปหน่อย เอาเงินที่ใช้หมุนเวียน ไปลงทุนในนั้นทั้งหมด......”
“แต่คิดไม่ถึงว่า แหล่งซื้อขายบ้านTomson Riviera ก็โผล่มาในเวลานี้เช่นกัน เพราะเงินในมือไม่เพียงพอ ดังนั้นผมจึงขายคฤหาสน์ที่โฮมสเตย์สุ่ยหยุน เพราะต่อไปในอนาคต คฤหาสน์หลังนั้นก็ไม่น่าจะมีใครอยู่”
เย่เฉินพูดว่า “เงินไม่พอคุณก็บอกผมสิ ผมสามารถช่วยคุณได้สักส่วนหนึ่ง ตอนนี้เงินทุนคุณหมุนเวียนได้ไหม ถ้าหมุนเวียนไม่ได้ ผมจะแก้ไขให้ตอนนี้เลย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...