ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3646
ว่านพั่วจวินมีประสิทธิภาพมาก
ไม่นาน เขาตอบเย่เฉินว่า “คุณเย่ มีตระกูลชาวจีนโพ้นทะเลแซ่จาน ที่ฝรั่งเศสจริงครับ อำนาจของตระกูลค่อนข้างทั่วไป แต่สถิติสินทรัพย์รวม มีประมาณหมื่นล้านยูโร”
“สินทรัพย์รวมหมื่นล้านยูโรงั้นเหรอ” เย่เฉินถามอย่างแปลกใจ “ไม่ได้พลาดรายการสำคัญอะไรไปใช่ไหม”
ว่านพั่วจวินอธิบายว่า “คุณเย่ ไม่กล้าพูดว่าไม่พลาดร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่โดยรวมแล้วน่าจะต่างกันไม่มากครับ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่เฉินยิ่งสงสัยขึ้นไปอีก
ตระกูลจาน สินทรัพย์รวมประมาณหมื่นล้านยูโร แปลงค่าเงินแล้ว ไม่ถึงแสนล้านหยวน คิดแล้วยังเทียบไม่ได้กับตระกูลซ่ง
ดังนั้น เย่เฉินยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกประหลาด
ด้วยเหตุนี้ เย่เฉินจึงโทรหาฉินกาง
เมื่อมีคนรับสาย ได้ยินเสียงตกใจของฉินกาง “อาจารย์เย่ ทำไมวันนี้คุณว่างโทรหาผมล่ะครับ”
เย่เฉินถามอย่างสงสัย “ประธานฉิน คุณขายคฤหาสน์ที่โฮมสเตย์สุ่ยหยุนแล้วเหรอ”
คนปลายสายอย่างฉินกาง อึ้งไปอย่างเห็นได้ชัด ถามอย่างตกใจว่า “อาจารย์เย่รู้ได้ยังไงครับ! เอ้าเสวี่ยนคงไม่ได้บอกคุณหรอกใช่ไหม......ยัยเด็กนี่ วันวันสั่งให้ผมรักษาความลับ คิดไม่ถึงว่าเธอจะบอกคุณ......”
เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า “เอ้าเสวี่ยนไม่ได้บอกเรื่องนี้กับผม แต่บังเอิญคนที่ซื้อคฤหาสน์ของคุณ รู้จักพ่อตาผม”
เย่เฉินถามเขาว่า “คุณลงทุนที่นั่น เกี่ยวกับวัตถุดิบยาเหรอ”
“ใช่ครับ” ฉินกางอธิบายว่า “พูดตรงๆ นะครับอาจารย์เย่ ตอนนี้วัตถุดิบยาที่ผมทำเอง มีปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นจึงอยากขยับขยายสักหน่อย”
เงียบไปครู่หนึ่ง ฉินกางพูดขึ้นอีก “ก่อนหน้านี้ ผมซื้อฐานการผลิตยาจีนขนาดใหญ่ ที่โป่โจว จากนั้นจึงลงทุนเงินไปอีกก้อนหนึ่ง เพื่อที่จะขยายขนาด อันที่จริงก้าวใหญ่ไปหน่อย เอาเงินที่ใช้หมุนเวียน ไปลงทุนในนั้นทั้งหมด......”
“แต่คิดไม่ถึงว่า แหล่งซื้อขายบ้านTomson Riviera ก็โผล่มาในเวลานี้เช่นกัน เพราะเงินในมือไม่เพียงพอ ดังนั้นผมจึงขายคฤหาสน์ที่โฮมสเตย์สุ่ยหยุน เพราะต่อไปในอนาคต คฤหาสน์หลังนั้นก็ไม่น่าจะมีใครอยู่”
เย่เฉินพูดว่า “เงินไม่พอคุณก็บอกผมสิ ผมสามารถช่วยคุณได้สักส่วนหนึ่ง ตอนนี้เงินทุนคุณหมุนเวียนได้ไหม ถ้าหมุนเวียนไม่ได้ ผมจะแก้ไขให้ตอนนี้เลย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...