ฉินกลางพูดอย่างดีใจที่ได้รับความรัก “อาจารย์เย่ คุณพูดแบบนี้ ผมซาบซึ้งมากครับ แต่ตอนนี้เงินทุนไม่ได้มีปัญหาอะไรมากแล้วครับ เมื่อกี้เว่ยเลี่ยงเพิ่งโทรหาผม บอกว่าจะชำระเงินค่าวัตถุดิบยาล็อตที่แล้วให้หมด เมื่อได้เงินก้อนนี้ ผมก็นำมาหมุนเวียนได้แล้วครับ”
เย่เฉินพูดกำชับว่า “ประธานฉิน ต่อไปถ้ามีปัญหาแบบนี้อีก ต้องติดต่อผมทันที”
“ได้ครับ!” ฉินกางพูดอย่างซาบซึ้งว่า “ผมทราบแล้วครับอาจารย์เย่!”
เย่เฉินถามเขาอีกว่า “อ้อ ใช่สิ พวกคุณจะย้ายไป Tomson Riviera ตอนไหนเหรอ”
ฉินกางพูดว่า “สองสามวันนี้ เอ้าเสวี่ยนกำลังเตรียมเรื่องนี้อยู่ครับ คฤหาสน์หลังนั้นตกแต่งเรียบร้อยแล้ว ไม่มีจุดที่ต้องแก้ไข แค่ต้องเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์บางส่วน น่าจะเสร็จในสองสามวันนี้ครับ เอ้าเสวี่ยนบอกว่าให้ชวนคุณมาทานข้าวที่บ้านด้วย เซอร์ไพรส์คุณ ตอนนั้นคุณต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้นะครับ......”
เย่เฉินหัวเราะ แล้วพูดว่า “ได้ เมื่อถึงตอนนั้น ผมจะไปแสดงความยินดีถึงบ้าน”
ขณะที่พูด เย่เฉินนึกถึงจานเฟยเอ๋อร์ขึ้นมาได้ จึงถามเขาว่า “ใช่สิประธานฉิน คนที่ซื้อคฤหาสน์ของคุณ ที่โฮมสเตย์สุ่ยหยุน ชื่อจานเฟยเอ๋อร์หรือเปล่า”
ฉินกางพูดว่า “ไม่ใช่ครับ คนที่ซื้อคฤหาสน์ เป็นชาวจีนโพ้นทะเล สัญชาติอเมริกัน แซ่เฉินครับ ชื่อเฉินอิ่งซาน”
เมื่อได้ยินชื่อเฉินอิ่งซาน เย่เฉินเดาว่า เธอน่าจะเป็นผู้ช่วยของจานเฟยเอ๋อร์
ขณะนั้น ฉินกางพูดอีกว่า “แต่สุดท้ายโอนกรรมสิทธิ์ที่อยู่ ไปเป็นชื่อของจานเฟยเอ๋อร์ แต่ผมไม่เคยเจอจานเฟยเอ๋อร์ ขั้นตอนการโอนการรมสิทธิ์ เฉินอิ่งซานเป็นคนทำแทนครับ”
เย่เฉินแปลกใจมาก ถามออกมาว่า “อะไรนะ คุณไม่เคยเจอจานเฟยเอ๋อร์เหรอ เธอไม่ได้มาดูที่อยู่เหรอ”
ก่อนซื้อไม่ได้เอาใจใส่ ไม่แม้แต่จะมอง ให้ผู้ช่วยมีสิทธิ์ตัดสินใจทั้งหมด
แต่หลังจากซื้อกลับเอาใจใส่มาก ไม่เพียงแต่จะดูปัญหาด้านฮวงจุ้ย อีกทั้งยังจะทุ่มเงินเปลี่ยนแปลงการตกแต่งใหม่ นี่มันเพราะอะไรกันแน่
เย่เฉินคิดไปคิดมา มีเพียงคำตอบเดียว
นั่นก็คือ ท่าทีก่อนที่จานเฟยเอ๋อร์จะซื้อคฤหาสน์หลังนี้ เป็นทัศนคติที่แท้จริง ที่เธอมีต่อคฤหาสน์หลังนี้
ส่วนท่าทีที่แสดงออกมา หลังจากซื้อคฤหาสน์ แค่บนพื้นฐานของคฤหาสน์หลังนี้ เป็นเพียงละครตบตา ที่จงใจแสดงให้ตัวเองเห็น!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...