ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3647

ฉินกลางพูดอย่างดีใจที่ได้รับความรัก “อาจารย์เย่ คุณพูดแบบนี้ ผมซาบซึ้งมากครับ แต่ตอนนี้เงินทุนไม่ได้มีปัญหาอะไรมากแล้วครับ เมื่อกี้เว่ยเลี่ยงเพิ่งโทรหาผม บอกว่าจะชำระเงินค่าวัตถุดิบยาล็อตที่แล้วให้หมด เมื่อได้เงินก้อนนี้ ผมก็นำมาหมุนเวียนได้แล้วครับ”

เย่เฉินพูดกำชับว่า “ประธานฉิน ต่อไปถ้ามีปัญหาแบบนี้อีก ต้องติดต่อผมทันที”

“ได้ครับ!” ฉินกางพูดอย่างซาบซึ้งว่า “ผมทราบแล้วครับอาจารย์เย่!”

เย่เฉินถามเขาอีกว่า “อ้อ ใช่สิ พวกคุณจะย้ายไป Tomson Riviera ตอนไหนเหรอ”

ฉินกางพูดว่า “สองสามวันนี้ เอ้าเสวี่ยนกำลังเตรียมเรื่องนี้อยู่ครับ คฤหาสน์หลังนั้นตกแต่งเรียบร้อยแล้ว ไม่มีจุดที่ต้องแก้ไข แค่ต้องเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์บางส่วน น่าจะเสร็จในสองสามวันนี้ครับ เอ้าเสวี่ยนบอกว่าให้ชวนคุณมาทานข้าวที่บ้านด้วย เซอร์ไพรส์คุณ ตอนนั้นคุณต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้นะครับ......”

เย่เฉินหัวเราะ แล้วพูดว่า “ได้ เมื่อถึงตอนนั้น ผมจะไปแสดงความยินดีถึงบ้าน”

ขณะที่พูด เย่เฉินนึกถึงจานเฟยเอ๋อร์ขึ้นมาได้ จึงถามเขาว่า “ใช่สิประธานฉิน คนที่ซื้อคฤหาสน์ของคุณ ที่โฮมสเตย์สุ่ยหยุน ชื่อจานเฟยเอ๋อร์หรือเปล่า”

ฉินกางพูดว่า “ไม่ใช่ครับ คนที่ซื้อคฤหาสน์ เป็นชาวจีนโพ้นทะเล สัญชาติอเมริกัน แซ่เฉินครับ ชื่อเฉินอิ่งซาน”

เมื่อได้ยินชื่อเฉินอิ่งซาน เย่เฉินเดาว่า เธอน่าจะเป็นผู้ช่วยของจานเฟยเอ๋อร์

ขณะนั้น ฉินกางพูดอีกว่า “แต่สุดท้ายโอนกรรมสิทธิ์ที่อยู่ ไปเป็นชื่อของจานเฟยเอ๋อร์ แต่ผมไม่เคยเจอจานเฟยเอ๋อร์ ขั้นตอนการโอนการรมสิทธิ์ เฉินอิ่งซานเป็นคนทำแทนครับ”

เย่เฉินแปลกใจมาก ถามออกมาว่า “อะไรนะ คุณไม่เคยเจอจานเฟยเอ๋อร์เหรอ เธอไม่ได้มาดูที่อยู่เหรอ”