ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3652
ตอนเย่เฉินตกใจกับความสามารถของจานเฟยเอ๋อร์ เสียงแตรดังสนั่นขึ้นในลานบ้าน
ไม่นาน เย่เฉินได้ยินหม่าหลันก่นด่าอยู่ที่ชั้นสาม “ใครเนี่ย บีบแตรไม่หยุดในเขตบ้าน ประสาทหรือไง!”
ด้านล่าง ถึงเสียงแตรจะหยุดลงแล้ว แต่ได้ยินเสียงเซียวฉางควน ตะโกนเสียงดังว่า “หม่าหลัน ลูกเขย รีบลงมาชมรถใหม่ของฉันสิ!”
เพิ่งพูดจบ ได้ยินเสียงฝีเท้าของหม่าหลันจากข้างบน เธอวิ่งกะเผลกมาที่ระเบียง
ตอนนี้ เย่เฉินอยู่ในห้องนอนชั้นสอง โดนเสียงโหวกเหวกดึงดูดความสนใจ มายืนตรงหน้าต่าง เมื่อมองลงไป
ในลานคฤหาสน์ เซียงฉางควนยืนอยู่หน้ารถยนต์โรลส์-รอยซ์ คัลลิแนนสีดำคันหนึ่ง สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและพอใจ
ส่วนหม่าหลันยืนอยู่บนระเบียงชั้นสาม มองเซียวฉางควน ยืนอยู่หน้ารถยนต์ออฟโรด SUV ขนาดใหญ่ เธอถามอย่างตกใจว่า “เซียวฉางควน นี่รถใหม่นายเหรอ”
เซียวฉางควรพูดอย่างได้ใจว่า “ใช่! ลงมาดูไหม”
หม่าหลันเบะปากพูดว่า “รถจิ๊ปพังๆ มีอะไรน่าดู เทียบกับBMWได้ซะที่ไหน! นายถลุงสมบัติครอบครัว คงไม่ได้เอาBMWไปขาย เพื่อซื้อของพังๆ แบบนี้หรอกนะ”
ในสายตาหม่าหลัน รถ SUV รวมไปถึงออฟโรดทั้งหมด ล้วนเป็นรถจิ๊ป
แม้กระทั่ง ในสายตาคนวัยกลางคนที่ไม่รู้เรื่องรถ ไม่ว่าจะเป็นรถ SUV กับออฟโรดยี่ห้อไหน ล้วนเรียกเป็นรถจิ๊ปทั้งหมด
เซียวฉางควนพูดอย่างขุ่นเคือง “หม่าหลันคุณเนี่ยนะ คุณนี่ไม่มีความรู้รอบตัวเลย! นี่มันจะเป็นรถจิ๊ปได้ยังไง! นี่มันรถยนต์โรลส์-รอยซ์ คัลลิแนน! อีกทั้งยังเป็นรุ่น Black Badge ด้วย! รถยนต์โรลส์-รอยซ์ คุณรู้จักไหม!”
หม่าหลันอึ้งไป พูดโพล่งออกมาว่า “ให้ตายเถอะ นายบอกว่ารถอะไรนะ โรลส์-รอยซ์!”
ตอนนี้เย่เฉินก็แปลกใจมากเหมือนกัน เขารู้จักรถยนต์โรลส์-รอยซ์ คัลลิแนน รถประเภทนี้ถึงเป็นรุ่นทั่วไป อย่างต่ำก็ 8 ล้านขึ้นไป ส่วนที่เรียกว่ารุ่น Black Badge ยิ่งแพงขึ้นไปอีก ถ้าไม่มีเงินมากกว่าสิบล้าน คงลำบากจริงๆ
แต่สิ่งที่ทำให้เขาไม่เข้าใจ พ่อตาของตัวเอง จะขับรถราคาแพงขนาดนี้ได้ยังไง เซียวฉางควนไม่ได้มีเงินนะ รายได้อันน้อยนิดจากสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด ยังไม่น่าจะพอกับค่าใช้จ่ายประจำวันของเขา เอาเงินจากไหนมาซื้อคัลลิแนนล่ะ
เมื่อคิดได้ดังนั้น เย่เฉินรีบออกจากห้อง ลงไปที่ลานบ้าน
ตอนนี้หม่าหลันเอนตัวอยู่หน้ากระโปรงรถยนต์โรลส์-รอยซ์ คัลลิแนน มองโลโก้รูปคนตัวเล็กสีทองหน้ารถใกล้ๆ
เธอมองพลางพูดอย่างตกใจ “ให้ตายเถอะ โรลส์-รอยซ์จริงด้วย! เมื่อก่อนฉันเคยได้ยินว่าแค่โลโก้สีทอง ก็แสนสองแสนแล้ว......นี่มันเป็นทองแท้หรือเปล่า”
พูดพลาง หม่าหลันยื่นมือออกไป จะลูบตรงโลโก้รูปคนตัวเล็ก
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...