นี่ทำให้เซียวฉางควนคิดว่า เหมือนคนขับรถบนโลกใบนี้ มีอาการหัวร้อนหลังพวงมาลัยทั้งหมด
แต่เมื่อเขาขับรถยนต์โรลส์-รอยซ์ คัลลิแนนคันนี้ จากสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด กลับไปยังTomson Riviera เขาพบว่าคนขับรถบนโลกนี้ เหมือนหายจากอาการหัวร้อนหลังพวงมาลัย ในพริบตา!
แค่เขาเปิดไฟเลี้ยว รถด้านหลังจอดห่างเขาเป็นหลายสิบเมตร และรีบเหยียบเบรกให้เขาเปลี่ยนเลนทันที
เพราะใครก็ไม่อยากเฉียดโดนรถหรูราคาเป็นสิบล้านแบบนี้
ถ้าหากเป็นคนที่ไม่ทันระวัง เป็นความรับผิดชอบของตัวเอง หรือรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว วงเงินประกันรถ 1-2 ล้าน ไม่พอเลยสักนิด
ดังนั้น นี่จึงทำให้เซียวฉางควนหลงใหลเรื่องได้หน้าได้ตา และพอใจเป็นอย่างมาก
ตอนเดินบนถนน เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นราชาบนท้องถนน ความรู้สึกที่เดินไปไหน แล้วเหนือกว่าคนอื่น เป็นประสบการณ์ที่เขาไม่เคยได้รับจากไหนมาตลอดชีวิต
เพราะเหตุนี้ ถึงปากเขาจะถามเย่เฉินว่าควรจัดการรถคันนี้ยังไง แต่ในใจกลับอธิษฐานให้เย่เฉินเก็บรถคันนี้ให้เขา
ผลปรากฏว่าเย่เฉินยังไม่ทันพูดอะไร หม่าหลันพูดอย่างตื้นตันว่า “ลูกเขย! ในเมื่อรถคันนี้เข้าประตูบ้านเราแล้ว ไม่ว่ายังไงห้ามส่งคืนไปเด็ดขาด!”
พูดจบ เธอลูบเส้นขอบรถสีทอง แล้วพูดอย่างน่าสงสารว่า “ทั้งชีวิต ฉันยังไม่เคยนั่งรถโรลส์-รอยซ์เลย! นายดูสิเราอยู่Tomson Riviera มาระยะหนึ่งแล้ว ถึงคฤหาสน์นี้จะดีที่สุดในจินหลิง แต่รถของบ้านเรา ไม่โดดเด่นในเขตพื้นที่นี้เลย รถที่เข้าออกที่นี่ทุกวัน ล้วนเป็นรถหรูหลายล้าน รถBMWซีรีส์5 ของบ้านเรา ทั้งสองคัน รวมกันยังเทียบไม่ได้กับราคารถแค่ครึ่งคันของพวกเขา ตอนนี้กว่าจะมีรถหรู ที่ระดับเดียวกับคฤหาสน์ของเราได้ไม่ง่ายเลย ไม่ว่ายังก็ห้ามคืนกลับไปเด็ดขาด!”
นานที เซียวฉางควนจะเห็นด้วยกับคำพูดของหม่าหลัน รีบพูดเสริมว่า “ใช่ลูกเขย! แม่นายพูดถูก! บ้านเราไม่ขาดอะไรเลย ขาดเพียงแค่รถหรูเท่านั้น!”
อันที่จริง เย่เฉินมีรถสปอร์ตชั้นยอดสองคัน
เธอถึงขนาดคิดว่า ถ้าเย่เฉินจะคืนรถคันนี้จริง ตัวเองจะนอนอยู่ใต้ล้อรถคันนี้!
ไม่ว่าใครคิดจะคืนรถคันนี้ ก็ขับรถเหยียบบนตัวเธอไปก่อน แล้วค่อยว่ากัน!
เย่เฉินมองไฟที่ลุกโชนในตาพ่อตาแม่ยายของตัวเองออก แต่เขาไม่อยากพัวพันกับจานเฟยเอ๋อร์เกินไป
แต่เมื่อลองคิดดู ในเมื่อจานเฟยเอ๋อร์ มีแผนไม่ดีในใจ ตัวเองก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ
ดังนั้น เขาจึงพูดกับเซียวฉางควนว่า “ในเมื่อพ่อกับแม่ชอบรถคันนี้ งั้นก็เก็บไว้เถอะ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...