ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3655

สรุปบท บทที่ 3655: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 3655 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 3655 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

นี่ทำให้เซียวฉางควนคิดว่า เหมือนคนขับรถบนโลกใบนี้ มีอาการหัวร้อนหลังพวงมาลัยทั้งหมด

แต่เมื่อเขาขับรถยนต์โรลส์-รอยซ์ คัลลิแนนคันนี้ จากสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด กลับไปยังTomson Riviera เขาพบว่าคนขับรถบนโลกนี้ เหมือนหายจากอาการหัวร้อนหลังพวงมาลัย ในพริบตา!

แค่เขาเปิดไฟเลี้ยว รถด้านหลังจอดห่างเขาเป็นหลายสิบเมตร และรีบเหยียบเบรกให้เขาเปลี่ยนเลนทันที

เพราะใครก็ไม่อยากเฉียดโดนรถหรูราคาเป็นสิบล้านแบบนี้

ถ้าหากเป็นคนที่ไม่ทันระวัง เป็นความรับผิดชอบของตัวเอง หรือรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว วงเงินประกันรถ 1-2 ล้าน ไม่พอเลยสักนิด

ดังนั้น นี่จึงทำให้เซียวฉางควนหลงใหลเรื่องได้หน้าได้ตา และพอใจเป็นอย่างมาก

ตอนเดินบนถนน เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นราชาบนท้องถนน ความรู้สึกที่เดินไปไหน แล้วเหนือกว่าคนอื่น เป็นประสบการณ์ที่เขาไม่เคยได้รับจากไหนมาตลอดชีวิต

เพราะเหตุนี้ ถึงปากเขาจะถามเย่เฉินว่าควรจัดการรถคันนี้ยังไง แต่ในใจกลับอธิษฐานให้เย่เฉินเก็บรถคันนี้ให้เขา

ผลปรากฏว่าเย่เฉินยังไม่ทันพูดอะไร หม่าหลันพูดอย่างตื้นตันว่า “ลูกเขย! ในเมื่อรถคันนี้เข้าประตูบ้านเราแล้ว ไม่ว่ายังไงห้ามส่งคืนไปเด็ดขาด!”

พูดจบ เธอลูบเส้นขอบรถสีทอง แล้วพูดอย่างน่าสงสารว่า “ทั้งชีวิต ฉันยังไม่เคยนั่งรถโรลส์-รอยซ์เลย! นายดูสิเราอยู่Tomson Riviera มาระยะหนึ่งแล้ว ถึงคฤหาสน์นี้จะดีที่สุดในจินหลิง แต่รถของบ้านเรา ไม่โดดเด่นในเขตพื้นที่นี้เลย รถที่เข้าออกที่นี่ทุกวัน ล้วนเป็นรถหรูหลายล้าน รถBMWซีรีส์5 ของบ้านเรา ทั้งสองคัน รวมกันยังเทียบไม่ได้กับราคารถแค่ครึ่งคันของพวกเขา ตอนนี้กว่าจะมีรถหรู ที่ระดับเดียวกับคฤหาสน์ของเราได้ไม่ง่ายเลย ไม่ว่ายังก็ห้ามคืนกลับไปเด็ดขาด!”

นานที เซียวฉางควนจะเห็นด้วยกับคำพูดของหม่าหลัน รีบพูดเสริมว่า “ใช่ลูกเขย! แม่นายพูดถูก! บ้านเราไม่ขาดอะไรเลย ขาดเพียงแค่รถหรูเท่านั้น!”

อันที่จริง เย่เฉินมีรถสปอร์ตชั้นยอดสองคัน

เธอถึงขนาดคิดว่า ถ้าเย่เฉินจะคืนรถคันนี้จริง ตัวเองจะนอนอยู่ใต้ล้อรถคันนี้!

ไม่ว่าใครคิดจะคืนรถคันนี้ ก็ขับรถเหยียบบนตัวเธอไปก่อน แล้วค่อยว่ากัน!

เย่เฉินมองไฟที่ลุกโชนในตาพ่อตาแม่ยายของตัวเองออก แต่เขาไม่อยากพัวพันกับจานเฟยเอ๋อร์เกินไป

แต่เมื่อลองคิดดู ในเมื่อจานเฟยเอ๋อร์ มีแผนไม่ดีในใจ ตัวเองก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ

ดังนั้น เขาจึงพูดกับเซียวฉางควนว่า “ในเมื่อพ่อกับแม่ชอบรถคันนี้ งั้นก็เก็บไว้เถอะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน