“ให้เย่เฉินเหรอ” หม่าหลันได้ยินยิ่งไม่เข้าใจ “เซียวฉางควน นายหมายความว่ายังไง”
เซียวฉางควนรีบพูดว่า “คืออย่างนี้นะลูกเขย วันนี้ตอนเช้า นายไปดูฮวงจุ้ยให้คุณจานใช่ไหม ตอนบ่ายคุณจานมาที่สมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด บอกว่าขอบใจนายมาก ที่ช่วยเธอดูฮวงจุ้ยคฤหาสน์หลังนั้น ยอมรับในความมืออาชีพของนาย ตอนแรกจะจ่ายค่าตอบแทนให้นายก้อนใหญ่ แต่นายดึงดันไม่ยอมรับ คุณจานเลยรู้สึกเกรงใจ จึงซื้อรถคันนี้ให้เป็นชื่อของฉัน และให้เทรลเลอร์ขนส่งรถยนต์มาที่สมาคม บอกว่าเป็นน้ำใจของเธอ ให้ฉันรับเอาไว้!”
เมื่อเซียวชูหรันได้ยิน อดตำหนิไม่ได้ว่า “พ่อ ทำไมถึงตัดสินใจเองแบบนี้ รับของแพงขนาดนี้แทนเย่เฉินได้ยังไง”
เซียวฉางควนพูดด้วยสีหน้าใสซื่อ “ชูหรัน ฉันไม่ได้อยากรับไว้ แต่เขาซื้อรถคันนี้ ภายใต้ชื่อฉัน ถึงฉันไม่รับ ตามกฎหมายแล้ว รถคันนี้ก็เป็นของฉัน ฉันก็ขึ้นหลังเสือแล้วลงยาก......”
พูดพลาง เขารีบพูดกับเย่เฉินว่า “ลูกเขย พ่อไม่ได้ตัดสินใจแทนนายจริงๆ นะ แต่เพราะคุณจานมีเหตุผลจริงๆ เขาเห็นนายไม่รับเงิน เลยเอารถมาเป็นชื่อฉัน แล้วส่งมาให้ อีกอย่างเขายังพูดว่า สิ่งที่ไม่ชอบที่สุดในชีวิตคือติดหนี้น้ำใจคนอื่น ถ้าฉันไม่ยอมรับรถคันนี้ เขาก็ไม่สนับสนุนให้เราจัดนิทรรศการวัฒนธรรมอีก......ดังนั้นประธานเพ๋ยเลยเกลี้ยกล่อมฉันสุดชีวิต เพื่อให้รับรถคันนี้เอาไว้......”
เซียวชูหรันพูดอย่างโมโห “พ่อ ถึงคุณจานเอารถเป็นชื่อของพ่อ อย่างน้อยพ่อต้องโทรหาเย่เฉิน ขอความคิดเห็นจากเขาสักหน่อยสิ! เขายังไม่ได้ตกลง พ่อจะตัดสินใจเองได้ยังไง”
เซียวฉางควนโดนเซียวชูรันตำหนิยกใหญ่ รู้สึกอับอายไม่น้อย เขาพูดว่า “เอ่อ......ฉัน......ฉันกลัวว่าไม่รับเจตนาดีของคุณจาน แล้วจะทำให้ผิดหวังไง......แกก็รู้ คุณจานไม่ใช่แค่ลูกค้าของเย่เฉิน ยังเป็นแขกคนสำคัญของสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาดด้วย......”
ขณะนั้น เย่เฉินยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “พอแล้วชูหรัน พ่อรับรถคันนี้ไว้ เพราะจนปัญญา คุณอย่าไปตำหนิเขาเลย”
เซียวฉางควนได้ยินดังนั้น เขาโล่งใจทันที พูดอย่างซาบซึ้งว่า “โอ้! ลูกเขยแสนดีของฉัน! นายยุติธรรม เป็นกลางที่สุด!”
พูดจบ เขาถามอย่างหวาดระแวงว่า “ลูกเขย นายว่ารถคันนี้......ฉันควรจัดการยังไงดี”
ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ ตอนเขาขับรถBMW 530 มักโดนคนแซงอย่างน่าเกลียด โดยเฉพาะพวกรถคันที่แพงกว่าเขา แซงเขาอย่างไม่ใยดี หลายครั้งที่แทบจะเบียดโดนรถของเขา สุดท้ายเขาก็เป็นฝ่ายยอม เหยียบเบรกหลีกทางให้คนอื่น
อีกทั้งนิสัยของเซียวฉางควน ไม่ห้าวหาญ ไร้ชีวิตชีวา ดังนั้นจึงขับรถช้ามาก
หลายครั้งที่เจอคนขับรถใจร้อน รำคาญที่เขาขับรถช้า ก็จะบีบแตรไล่หลังเขาไม่หยุด อีกทั้งยังกะพริบไฟสูงไม่หยุดด้วย
ยังมีคนที่รุนแรงกว่านี้ ทั้งบีบแตรทั้งกะพริบไฟ สุดท้ายขับรถแซงเขา ลดหน้าต่างลงด่าใส่เขาว่าไอ้โง่

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...