ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3657

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เย่เฉินมองเซียวชูหรัน แล้วยิ้มบางๆ เลิกคิ้วขึ้นถามว่า “ที่รัก คุณว่ายังไง”

เมื่อเซียวชูหรันได้ยิน เธอส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ พูดหดหู่ว่า “นายพูดถูก......ถ้าคืนรถกลับไปจริงๆ ฉันเดาว่าต่อไป 1-2 ปี พวกเขาคงข้ามผ่านเรื่องนี้ไปไม่ได้......”

เซียวชูหรันพูดอย่างเป็นกังวลเล็กน้อย “ที่รัก คุณจานดูฟุ่มเฟือยเกินไปหน่อยไหม......เช้าวันนี้นายแค่หาเวลาว่าง ไปดูฮวงจุ้ยให้เธอ เธอก็มอบรถแพงขนาดนี้ให้นาย นี่ไม่ค่อยเหมาะสมเลย......”

เย่เฉินพูดว่า “ไม่มีอะไรไม่เหมาะสม เธอมีเรื่องให้ผมช่วย”

เซียวชูหรันลังเลครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “วันนี้ตอนบ่าย มีผู้หญิงแซ่เฉินมาหาฉันที่บริษัท บอกว่ามานัดฉันแทนคุณจาน นัดเจอเพื่อคุยเรื่องการตกแต่งคฤหาสน์โฮมสเตย์สุ่ยหยุน......”

“หืม?” เย่เฉินถามอย่างสนใจ “คุณจานจะให้คุณไปตกแต่งคฤหาสน์เหรอ”

เซียวชูหรันพยักหน้า พูดว่า “ฟังดูน่าจะใช่”

พูดพลาง เซียวชูหรันเม้มปาก แล้วพูดว่า “คุณเฉินคุยงบประมาณคร่าวๆ จากที่พูดจะใช้เงิน 50 ล้าน ในการตกแต่งคฤหาสน์นั่น แค่ค่าออกแบบเฉยๆ ก็ห้าล้านแล้ว......”

ตลาดการตกแต่งบ้านในประเทศ โดยทั่วไปผู้ใช้จะไม่ยอมรับค่าออกแบบ

นักออกแบบทั่วไป ไม่ทันไร ก็ต้องเสียค่าออกแบบ ตารางเมตรละเกือบ 100 หยวน คนทั่วไปคิดว่าเหมือนการโจรกรรม

ดังนั้น คนส่วนใหญ่หาบริษัทตกแต่ง จะขอให้บริษัทตกแต่ง ยกเว้นค่าออกแบบ

บริษัทตกแต่งส่วนใหญ่ ค่อนข้างหลอกเก่ง เอาโมเดลการออกแบบที่ขึ้นรูปเรียบร้อย มาให้ลูกค้าเลือกโดยตรง ก็ถือว่าเสร็จงานแล้ว

ลูกค้าไม่จ่ายค่าออกแบบ แต่เมื่อตกแต่งออกมา ก็เป็นที่น่าพึงพอใจ ดังนั้นเมื่อผ่านมาเป็นเวลานาน ทุกคนจึงไม่ยอมจ่ายค่าออกแบบ