ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3658

เย่เฉินพอมั่นใจได้ว่า แรงจูงใจที่จานเฟยเอ๋อร์เข้าใกล้ตัวเอง ต้องเป็นยาอายุวัฒนะแน่นอน

ดังนั้น ในข้อสันนิษฐานนี้ ไม่ว่าจานเฟยเอ๋อร์จะมอบน้ำใจอะไรให้ ในใจเขาไม่หวั่นไหวสักนิด

เพราะมูลค่าของยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ด น้ำใจเล็กน้อยของเธอ เป็นเพียงส่วนเล็กน้อยในปริมาณมหาศาล

แต่เซียวชูหรันกลับรู้สึกผวา พูดออกมาว่า “ฉันไม่รับดีไหม......”

เย่เฉินเห็นเซียวชูหรัน เหมือนจะแอบสิ้นหวังเล็กๆ จึงถามว่า “ที่รัก ใจคุณอยากรับโปรเจคนี้ใช่หรือเปล่า”

เซียวชูหรันลังเลอยู่นาน พยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “ใช่......”

พูดจบ เธอรีบอธิบายกับเย่เฉินอีก “อันที่จริง หลักๆ แล้วไม่ใช่เพราะอยากได้เงิน แต่เพราะคฤหาสน์ของเธอ มีกรอบพื้นฐานดีมาก เป็นการรวมคฤหาสน์สองหลังไว้ด้วยกัน ต่อไปที่พักรูปแบบนี้ จะไม่มีในจินหลิงอีก อีกทั้งงบประมาณการตกแต่งของเธอสูงมาก สำหรับการออกแบบ ยิ่งงบประมาณสูง ก็จะยิ่งพัฒนาได้เยอะ เมื่อเป็นเช่นนี้ จะได้สร้างผลงานการตกแต่งภายในระดับสูง......”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เซียวชูหรันมองเย่เฉินอย่างกล้าๆ กลัวๆ พูดเบาๆ ว่า “ที่รัก......การเป็นนักออกแบบภายใน สิ่งสำคัญก็คือทำผลงานที่มีความเป็นตัวแทนออกมา ถ้าสามารถได้รางวัล ด้านการตกแต่งภายใน จากผลงานที่มีความเป็นตัวแทน จะมีส่วนช่วยนักออกแบบ รวมไปถึงสตูดิโอออกแบบได้เป็นอย่างมาก แต่จนถึงตอนนี้ ฉันยังไม่เคยทำโปรเจคใหญ่ ที่ออกแบบด้วยตัวเองเลย ดังนั้นจึงไม่มีผลงานไปเข้าร่วมการแข่งขัน......”

เย่เฉินพยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วถามเธอว่า “ใช่สิที่รัก การออกแบบภายในของตี้เหากรุ๊ป โรงแรมหกดาว เป็นฝีมือคุณหรือเปล่า”