ตามเวลาที่ค่อยๆผ่านไปแต่ละนาทีแต่ละวินาที เฟ่ยเข่อซินก็ยิ่งตึงเครียดและตะขิดตะขวงใจมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่พบข่าวคราวของลั่วเจียเฉิงเป็นเวลานาน แม้แต่โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้ตลอดเลย เธอที่รู้สึกร้อนอกร้อนใจอย่างมาก ก็รีบส่งข้อความไปหาคุณปู่เฟ่ยเจี้ยนจงแล้ว รายงานเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเมื่อครู่ให้กับเฟ่ยเจี้ยนจงแล้ว
ในตอนนี้ เรื่องราวยากที่จะแก้ไข เกินความสามารถของเฟ่ยเข่อซิน และพละกำลังของคนอื่นๆที่อยู่ข้างกายเธอแล้ว เธอจึงทำได้เพียงขอคำชี้แนะและความช่วยเหลือจากปู่
ในเวลานี้เฟ่ยเจี้ยนจงกำลังเอนตัวนั่งอยู่บนที่นอน คนรับใช้ที่อยู่ข้างกายกำลังปรนนิบัติเขาอยู่ ทานอาหารเช้าที่มีโภชนาการเป็นพิเศษคำแล้วคำเล่า
ช่วงนี้ ร่างกายของเขาแย่ลงไปทุกที
ทุกวันหลังจากตื่นนอน ถึงขนาดที่ว่าไม่มีเรี่ยวแรงออกไปเดินเล่นเลย ถึงขั้นแม้แต่นั่งนิ่งๆ ล้วนแต่ใช้แรงอย่างมาก
เพราะงั้น ช่วงเวลาของเขาโดยส่วนใหญ่ทำได้เพียงพักผ่อนบนเตียงนอน
ทีมดูแลสุขภาพของเขา เมื่อสองวันก่อนเพิ่งจะทำการประเมินสภาพร่างกายทั่วทั้งร่างกายให้เขาเสร็จสิ้น
เหล่าผู้เชี่ยวชาญคิดว่า ชีวิตของเขาเข้าสู่บั้นปลายชีวิตของการแก่ชราแล้ว เวลาที่เหลือ ไม่สามารถนับตามปีได้แล้ว
เพราะงั้น เฟ่ยเจี้ยนจงในตอนนี้ ในก้นลึกของหัวใจเพียงแค่รอคอยสองเรื่องเท่านั้น
เรื่องแรก คือหลานสาวของตัวเองเฟ่ยเข่อซินมีข่าวดี
อีกเรื่องหนึ่ง ก็คือตัวเองสามารถประมูลยาอายุวัฒนะ ในงานประมูลปลายเดือนนี้ได้!
ตอนนี้ได้รับข้อความที่เฟ่ยเข่อซินส่งมากะทันหัน ในใจของเฟ่ยเจี้ยนจงก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นแล้ว
เขารีบใช้มือที่สั่นคลอนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดดูข้อความด้วยตัวเอง
แต่ว่า ตอนที่เขาเห็นเนื้อหา คนทั้งคนก็ราวกับว่าถูกฟ้าผ่าเลยทันที โทรศัพท์ก็หล่นลงจากมืออย่างควบคุมไม่ได้!
ตามข้อเรียกร้องที่อาจารย์กำหนด หยวนจื่อซูจะต้องบริการตระกูลเฟ่ย30ปี หลังจากสี่ปีกลับสู่สำนักของอาจารย์เพื่อเก็บตัวฝึกฝน
เพราะงั้น เมื่อหลายปีก่อนอาจารย์ก็ส่งตัวลั่วเจียเฉิงมา เตรียมที่จะรับช่วงต่อจากเขา
ที่แท้เวลาส่วนใหญ่ของลั่วเจียเฉิงล้วนแต่คอยคุ้มกันลูกชายคนโตของเฟ่ยเจี้ยนจง ก็คือลุงของเฟ่ยเข่อซิน ครั้งนี้เฟ่ยเข่อซินได้รับคำสั่งให้ไปหาเบาะแสของยาอายุวัฒนะที่หัวเซี่ย เฟ่ยเจี้ยนจงถึงได้ให้ลั่วเจียเฉิงคอยดูแลความปลอดภัยของเฟ่ยเข่อซินตลอดทั้งเส้นทางโดยเฉพาะ
แต่ไม่เคยคิดว่า ลั่วเจียเฉิงมาถึงเมืองจินหลิงไม่กี่วัน ก็หายตัวไปอย่างไม่มีเหตุผลแล้ว!
แต่ว่า ในตอนนี้หยวนจื่อซูไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลั่วเจียเฉิง เขาเดินมาถึงหัวเตียงนอนของเฟ่ยเจี้ยนจง หลังจากที่โค้งตัวคำนับเล็กน้อย เอ่ยปากพูดว่า : “คุณท่านเฟ่ยเรียกผมมาพบตั้งแต่เช้าขนาดนี้ มีอะไรจะรับสั่งเหรอครับ?”
เฟ่ยเจี้ยนจงรีบพูดว่า : “อาจารย์หยวน เข่อซินเพิ่งจะส่งข้อความมา เจียเฉิงหายตัวไปแล้ว!เข่อซินสงสัยว่าเขาประสบอันตรายแล้ว!”
“อะไรนะ?!” หยวนจื่อซูตกตะลึงทันที โพล่งพูดว่า : “นี่มันเป็นไปไม่ได้!เจียเฉิงเป็นนักบู๊หกดาว ความแข็งแกร่งของพละกำลัง ด้านศิลปะต่อสู้ในหัวเซี่ยไม่มีคู่ต่อสู้เลย เขาจะประสบอันตรายในหัวเซี่ยได้ยังไง!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...