ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3686

เย่เฉินโพล่งพูดว่า :“ถ้าหากตอนเข้าห้องน้ำ ไม่ทันระวังโทรศัพท์ตกลงไปในหลุมส้วมล่ะ？”

เฟ่ยเข่อซินตกตะลึงเล็กน้อย รีบพูดพร้อมส่ายหน้าทันทีว่า : “เป็นไปไม่ได้……จากทักษะของเขา ไม่มีทางทำเรื่องผิดพลาดระดับต่ำๆแบบนี้ได้แน่นอน……”

สำหรับมุมมองของเฟ่ยเข่อซินที่มีต่อนักบู๊หกดาวแล้ว ความสามารถในการตอบสนองและความคล่องตัวล้วนแต่แข็งแกร่งกว่าคนธรรมมาก ไม่มีทางเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ทันระวังตัวทำโทรศัพท์ตกลงในหลุมส้วมได้แน่นอน

เย่เฉินเห็นเธอตึงเครียด ก็ก้าวเดินเข้าไป พูดปลอบใจอย่างจริงจังว่า ： “ผมเห็นคนขับรถคนนั้นของคุณเป็นคนสุขุมมาก ยืนอย่างระมัดระวังอย่างมาก แค่มองก็คือผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ คนแบบนี้ไม่น่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นได้！อีกอย่างความปลอดภัยในจินหลิงของเราก็ดีมากมาโดยตลอด เขาอยู่ดีๆทั้งคน ไม่มีทางเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นได้ วางใจเถอะ”

ความกังวลใจของเฟ่ยเข่อซิน กลับไม่ได้บรรเทาลงเพราะคำพูดของเย่เฉินเลย

เพราะว่าในใจของเธอรู้ดีมาก ลั่วเจียเฉิงเป็นนักบู๊หกดาวที่พละกำลังเหนือกว่าฝูงชน

พูดตามเหตุผล ทั่วทั้งหัวเซี่ยหาใครที่มีพละกำลังแข็งแกร่งกว่าเขาไม่ได้เลย

เพราะงั้น แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเขาได้

แต่ตอนนี้ คนที่ไม่มีทางที่จะเกิดอุบัติเหตุขึ้นได้คนนี้ จู่ๆก็หายตัวไปอย่างไม่รู้อีโหน่อีเหน่ ทันใดนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกถึงความรู้สึกวิกฤตที่รุนแรงแล้ว ทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองราวกับว่าถูกห่อหุ้มด้วยอำนาจที่ทรงพลังอย่างแน่นหนาที่ไม่อาจจะเปรียบเทียบได้ แต่กลับว่ามองไม่เห็น จับต้องไม่ได้โดยสิ้นเชิง

เย่เฉินในเวลานี้ก็หลงใหลในการแสดง เขาวิ่งไปเคาะประตูหน้าห้องครัวแล้ว หลังจากรอประตูเปิด ก็รีบสอบถามพ่อครัวด้านในว่า ： “พวกคุณมีใครเห็นคนๆนั้นที่ยืนอยู่ที่สวนเมื่อตะกี้นี้บ้าง？”

พ่อครัวส่ายหน้าแล้ว พูดว่า : “อาจารย์เย่ ผมไม่ได้ออกไปเลยนะ……”

เย่เฉินก็ถามอีกว่า ： “งั้นตอนที่พวกเรามา น้องชายคนนั้นที่ทักทายพวกเราอยู่ที่หน้าประตูล่ะ？”