ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3689

เฟ่ยเข่อซินในตอนนี้ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

เธอคิดว่าตั้งแต่มาเมืองจินหลิงจนถึงตอนนี้ ไม่ได้ล่วงเกินใครเลย อีกอย่างก็ไม่ได้เปิดเผยตัวตนของตัวเองต่อภายนอกด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าหากลั่วเจียเฉิงถูกคนฆ่าหรือว่าลักพาตัวจริงๆ อีกฝ่ายพละกำลังแข็งแกร่ง ถึงขั้นเหนือจินตนาการ ตัวเองไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางที่จะไปยั่วโมโหเจ้าพ่อแบบนี้ได้

ชั่วครู่หนึ่ง เธอเงยหน้ามองไปที่เย่เฉิน ในใจแอบคิดทันทีว่า : “ทั้งหมดนี้ เย่เฉินเป็นคนทำหรือเปล่า?!”

แต่ว่า ตอนที่เธอเห็นท่าทางที่จริงใจของเย่เฉิน ในใจก็อดคิดไม่ได้อีกว่า : “จะเป็นเย่เฉินได้ยังไงกันล่ะ……ไม่พูดถึงว่าเย่เฉินปฏิบัติตัวไม่เลวเลยจริงๆ อีกอย่างเขาก็ไม่มีแรงจูงใจที่จะลงมือจัดการกับฉันด้วย……”

“ยิ่งไปกว่านั้น เขาอายุน้อยขนาดนี้ พละกำลังจะอยู่เหนือกว่าคุณลั่วได้อย่างไรกัน?”

“อีกอย่าง เขาก็ทานข้าวอยู่กับฉันตลอด มีเพียงแค่ออกไปรับโทรศัพท์เท่านั้น ถ้าหากเวลาที่เขารับโทรศัพท์ก็สามารถจัดการคุณลั่วได้ อีกอย่างยังไม่มีเสียงเคลื่อนไหวใดๆอีก งั้นพละกำลังของเขาไม่ใช่ว่าต้องโคตรสุดยอดเลยงั้นเหรอ?”

คิดไปคิดมา เฟ่ยเข่อซินเริ่มขจัดความสงสัยที่มีต่อเย่เฉินโดยสิ้นเชิง

ดังนั้น เธอพูดกับเย่เฉินว่า : “คุณเย่ ฉันเพิ่งมาถึงได้ไม่นาน อีกอย่างไม่ได้ก่อเรื่องสร้างปัญหาเลย ไม่รู้จริงๆว่าตัวเองไปล่วงเกินใครเข้าแล้ว……”

เย่เฉินพยักหน้า พูดอย่างจริงจังว่า : “ผมก็คิดเหมือนกัน ผู้หญิงสวยที่มีการศึกษาอย่างคุณจานเช่นนี้ จะไปล่วงเกินคนได้อย่างไรกันล่ะ”

พูดแล้ว เย่เฉินก็พูดอีกว่า : “จริงสิคุณจาน หรือว่าคนขับรถคนนี้ตัวเขาเองจะไปล่วงเกินคนเขาแล้วหรือเปล่าล่ะ?ไม่แน่เขาก็อาจจะมีศัตรูอยู่ที่เมืองจินหลิง ครั้งนี้มาเมืองจินหลิงแล้วเจอกับศัตรูพอดีก็ไม่แน่นะ!”

เฟ่ยเข่อซินส่ายหน้าพร้อมพูดว่า : “คุณลั่วรับใช้ตระกูลของเรามากว่าหลายปีแล้ว อีกอย่างจากที่ฉันทราบมา เขาไม่ได้กลับมาในประเทศอย่างน้อยยี่สิบกว่าปีแล้ว ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่จะมีศัตรูที่เมืองจินหลิง”

เย่เฉินทำปากจุ๊ๆ ขมวดคิ้วพร้อมพูดว่า : “งั้นก็แปลกมากจริงๆ……”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน