ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3712

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอยู่ในใจ และแม้กระทั่งยังรู้สึกเสียใจเล็กน้อย เขารู้สึกเสียใดก่อนหน้านี้ที่มอบบ้านหลังเก่าที่พ่อแม่ของเขาอาศัยอยู่ที่เมืองจินหลิงให้กับตู้ไห่ชิง

ในเวลานี้ เซียวชูหรันก็กล่าวอย่างเศร้าสร้อยว่า “ฉันแค่ไม่คิดเลยว่า ผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้จะ ตายตั้งแต่อายุยังน้อยขนาดนั้น…… และฟังจากความหมายในคำพูดของทั้งสองคนนั้น ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างที่ลึกลับเกิดขึ้น ในการตายของอานเฉินซี……”

เมื่อเย่เฉินได้ยินเช่นนี้ หัวใจของเขาก็เหมือนถูกค้อนทุบตีอย่างหนัก และเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ? พวกเขาสองคน รู้ความลับเบื้องหลังอะไรเหรอ?”

เซียวชูหรันส่ายหัว และพูดว่า “คุณเวสท์ไม่รู้อะไรเลย เธอบอกว่าเธอรู้แค่ว่าอานเฉิงซีเสียชีวิตอยู่ในหัวเซี่ย และคนในครอบครัวของเธออ้างว่าเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ แต่คุณจานกล่าวว่า คุณปู่ของเธอดูเหมือนจะยึดมั่นกับเรื่องนี้เก็บเป็นความลับอย่างแน่นหนา และแม้แต่คนในครอบครัวของอานเฉิงซี ก็ไม่กล้าตรวจสอบความลับที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เลย”

เย่เฉินรู้สึกตกใจอย่างมาก และถามอีกครั้งอย่างรวดเร็วว่า “คุณจานคนนั้นไม่ได้พูดถึงเบาะแสที่เจาะจงมากกว่านี้หรือ?”

“ไม่มีเลย” เซียวชูหรันส่ายหัวและพูดว่า “ฉันฟังจากสิ่งที่คุณจานพูดนั้น ดูเหมือนว่าคุณปู่ของเธอไม่ให้เธอถามอะไรมากนัก ฉันรู้สึกว่าบางทีคุณปู่ของเธออาจรู้อะไรบางอย่าง และกลัวว่าเรื่องมันจะบานปลายมาถึงเธอ ดังนั้นจึงไม่ให้เธอถามอะไรมากมาย”

เย่เฉินรู้สึกตื่นเต้นอยู่ในใจเล็กน้อย

หลายปีที่ผ่านมา เขาสงสัยสาเหตุที่แท้จริงของการเสียชีวิตของพ่อแม่มาโดยตลอดมา แต่เขาไม่เคยพบเบาะแสที่แท้จริงอะไรเลย

แต่เติมเขาคิดว่า การตายของพ่อแม่เขานั้น ต้องเกิดจากตระกูลซูที่อยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน

แต่เมื่อเขาได้ติดต่อกับคนในตระกูลซู เขาก็ค่อยๆ ล้มเลิกความคิดนี้ไป เพราะคนในตระกูลซูไม่มีทางเป็นศัตรูกับพ่อแม่ของเขาอย่างแน่นอน

จากนั้นเขาก็สงสัยว่าสิ่งเหล่านี้เชื่อมโยงกับตระกูลรอธส์ไชลด์อย่างแยกไม่ออก แต่ตอนนี้ก็ยังไม่พบเบาะแสอันมีค่าใดๆ เลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน