ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3731

เฟ่ยเข่อซินส่ายหน้าแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ซานซานเธอจำไว้นะ สถานการณ์ส่วนใหญ่ ยิ่งคนอยู่สูงเท่าไหร่ ก็ยิ่งไม่ชอบโดนคนอื่นเอาเปรียบเท่านั้น เวลาเธอให้น้ำใจเขาทีละเล็กละน้อย เขาต้องหาทางคืนน้ำใจให้เธอในสถานการณ์ใดสถานการณ์หนึ่งแน่นอน”

ขณะที่พูด เฟ่ยเข่อซินก็เอ่ยพูดขึ้นมาอีกว่า “ที่สแตนฟอร์ด มีคลาสพิเศษ สอนเกี่ยวกับผู้บริหารระดับสูงควรที่จะระวังและรับมือกับการติดสินบนยังไง ในนั้นมีเคสตัวอย่างมากมาย ฝ่ายที่กระทำการติดสินบน วิธีการที่เลือกใช้ส่วนใหญ่แทบจะเหมือนๆกันหมด นั่นก็คือการให้น้ำใจกับอีกฝ่ายด้วยสารพัดวิธีแต่ห้ามหลุดปากบอกสิ่งที่ตัวเองต้องการออกไปเด็ดขาด ในตอนที่ความรู้สึกติดค้างในใจของอีกฝ่ายเพิ่มขึ้นในระดับที่แน่นอน ขอแค่เราออกปาก อีกฝ่ายก็จะยอมเสี่ยงเพื่อเราได้ทั้งนั้น”

เฉินอิ่งซานพยักหน้าเหมือนกำลังคิดตาม สักพักก็เอ่ยถามเฟ่ยเข่อซินขึ้นมาว่า “คุณหนู แล้วคุณจะให้คุณท่านมาทานข้าวกับเขาด้วยไหม?”

“ยังก่อน” ”เฟ่ยเข่อซินเอ่ยขึ้น “ในเมื่อเย่เฉินบอกว่าทำธุระเสร็จแล้วจะเลี้ยงข้าวฉัน งั้นก็ให้คุณปู่ทำตามแผนเดิมไปก่อน ถ้ายังประมูลยาอายุวัฒนะมาไม่ได้ ฉันค่อยพาคุณปู่ไปเจอเย่เฉินอีกที”

……

สองวันต่อมา

ณ สนามบินจินหลิงช่วงเวลาเช้าตรู่ ตั้งแต่ที่ก่อสร้างมาจนถึงทุกวันนี้ นี่เป็นวันที่คนแน่นมากที่สุด

ถ้าเป็นเวลาปกติ จำนวนผู้โดยสารและเที่ยวบินขึ้นลงในแต่ละวันของสนามบินแห่งนี้ พอบวกเข้าด้วยกันมีประมาณแปดร้อยครั้ง ซึ่งจำนวนบินขึ้นบินลงแทบจะมีเท่าๆกัน

แต่ว่าวันนี้ สนามบินจินหลิงมีเที่ยวบินขึ้นลงมากกว่าปกติเกือบจะสามร้อยครั้ง

ตั้งแต่เช้าตรู่ เครื่องบินส่วนตัวจำนวนมากต่างลงจอดที่สนามบินจินหลิงติดๆกัน

เครื่องบินส่วนตัวพวกนี้ ล้วนแล้วแต่มาที่เมืองจินหลิงเพื่อเข้าร่วมงานประมูลทั้งนั้น

ตามข้อกำหนดของทางผู้จัดงาน ผู้เข้าประมูลต้องมาถึงเมืองจินหลิงภายในวันนี้

อีกอย่างเพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนด ตั้งแต่มาถึงสนามบิน จนถึงงานประมูลเสร็จสิ้น พวกเขาต้องปฏิบัติตามแนวทางของผู้จัด ถ้าหากมีพฤติกรรมละเมิด ให้ถือว่าสละสิทธิ์การประมูลยาอายุวัฒนะ