เมื่อได้ยินคำสั่งของเย่เฉิน พนักงานขายกล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ครับ คุณผู้ชาย คุณรอสักครู่ ผมจะเรียกเพื่อนร่วมงานมาช่วย!”
หลังจากกล่าวจบ เขาเรียกเพื่อนร่วมงานสองสามคนอย่างรวดเร็ว แต่ละคนถือถุงขนาดใหญ่สองสามใบ เดินตามเย่เฉินและเซียวชูหรันออกไป
หลังจากใส่ทุกอย่างไว้ที่ท้ายรถแล้ว พนักงานขายรีบถามเย่เฉินว่า “คุณผู้ชาย โปรดเพิ่มวีแชทของผมด้วย ต่อไปพวกเราจะได้ติดต่อกันทางวีแชทได้”
เย่เฉินโบกมือ“ไม่จำเป็นแล้ว ต่อไปผมจะไม่มาที่ร้านของคุณอีกแล้ว”
เซียวชูหรันพยักหน้าเบา ๆ แล้วเข้าไปนั่งคู่คนขับ
เย่เฉินสตาร์ทรถและขับออกไปจากร้านโดยตรง
หลังจากที่รถขับออกไป เซียวชูหรันอดไม่ได้ที่จะถามเย่เฉินว่า “เย่เฉิน เมื่อสักครู่คุณพูดว่าการซื้อพ่วงสินค้าสามารถทำกำไรได้จริงหรือ?”
“เรื่องจริงแน่นอน” เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “สามีของคุณเคยโกหกคุณหรือ?”
หลังจากกล่าวจบ เขาถามเซียวชูหรันว่า “ชูหรัน ตอนนี้คุณจะไปไหน? คุณจะไปที่บริษัทหรือไปหาเคลลี่ เวสท์?”
เซียวชูหรันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ของขวัญสำหรับเคลลี่ เวสท์นั้นเลือกได้แล้ว แต่ของขวัญสำหรับคุณจานยังไม่ได้ตัดสินใจ มองแวบเดียวก็รู้ว่าคุณจานเป็นคุณหนูจากตระกูลชั้นสูง ฉันเดาว่าเขาคงไม่สนใจของแบรนด์เนมพวกนี้หรอก ดังนั้นฉันก็เลยไม่รู้ว่าจะมอบอะไรให้กับเธอดี”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล ผมเคยพูดแล้วว่าอีกสองสามวันหลังจากหายยุ่งแล้ว ผมจะชวนเธอไปทานอาหาร และผมจะเป็นคนตอบแทนน้ำใจไมตรีของเธอเอง”
เซียวชูหรันกล่าวด้วยใบหน้าเศร้าว่า “ฉันรู้สึกว่าคุณจานช่วยฉันไว้มากมาย หากพวกเราแค่ชวนเธอไปทานอาหาร ฉันจะรู้สึกแย่กับเรื่องนี้”
ถ้าตอนนี้เซียวชูหรันมอบให้ของขวัญกับเธอจริง ๆ เธออาจสติแตกทันที เพราะนั่นหมายความว่าความพยายามทั้งหมดของเธอจะสูญเปล่า
แต่ถ้าเซียวชูหรันมอบของขวัญให้เคลลี่ เวสท์ แต่ไม่มอบให้เธอ เธอจะรู้ว่าเย่เฉินคิดจะตอบแทนน้ำใจไมตรีที่เธอมีต่อเซียวชูหรันด้วยตนเอง
ความจริงเย่เฉินต้องยอมรับว่าเฟ่ยเข่อซินมีความสามารถเล็กน้อย
เขามองแวบเดียวก็สามารถมองออกว่าแผนที่คอยให้ความช่วยเหลือคนอื่นอย่างต่อเนื่อง แต่เมื่อมาถึงจุดนี้ เขารู้สึกละอายถ้าไม่มีการตอบสนองใด ๆ
เพราะนั่นจะทำให้เซียวชูหรันภรรยาของเขารู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเฟ่ยเข่อซิน
ดังนั้น เย่เฉินจึงคิดคร่าวๆ อยู่ในใจ ขอเพียงแค่เฟ่ยเข่อซินไม่มีเจตนาร้ายต่อภรรยาตนเอง และถ้าเฟ่ยเจี้ยนจงคุณปู่ของเธอไม่สามารถประมูลยาอายุวัฒนะในงานประมูลได้ งั้นตนเองจะมอบยาช่วยหัวใจครึ่งเม็ดให้แก่เธอ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...