ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 376

บทที่ 376

ผู้ช่วยยิ้มพูด “คุณชิอิจิโร่ครับ ไม่ต้องกังวลหรอกครับ คนจีนไม่ได้ฉลาดอย่างที่คิด ตอนนี้เราใช้เวลาเพียงแค่ครึ่งชั่วโมงก็สามารถเดินทางไปถึงสนามบิน ทันทีที่ไปถึงเราจะใช้ช่องทางวีไอพีเข้าไปในสนามบิน ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงเราก็สามารถออกบินได้ครับ! ถึงเวลานั้น แม้แต่เทพเจ้าก็หยุดพวกเราไม่ได้หรอกครับ!”

จากนั้นรถไมบัคของโคบายา ชิอิจิโร่ก็ขับออกจากจี้ซื่อถังด้วยความเร็ว เป้าหมายของเขาคือตรงไปที่สนามบินแล้วขึ้นเครื่องบินส่วนตัวและบินกลับไปที่โตเกียวโดยทันที

ในระหว่างทาง หัวใจของโคบายา ชิอิจิโร่เต้นเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เขามองไปที่ยาวิเศษในมือแล้วพูดพึมพำกับตัวเอง “ตระกูลโคบายาของเราคงต้องพึ่งมันแล้วล่ะ! ถึงเวลานั้น เราก็ต้องพึ่งมันจนกลายเป็นประธานบริษัทผลิตยาโคบายาด้วย!”

ไมบัคแล่นด้วยความเร็วและไม่นานก็เดินทางไปถึงสนามบินจินหลิง

ทันทีที่รถจอดลง โคบายา ชิอิจิโร่ก็ลงจากรถและเข้าสู่สนามบินโดยเร็วที่สุด

แต่ในขณะที่เขาเพิ่งลงจากรถ ทันใดนั้นก็มีรถเมอร์เซเดสเบนซ์รุ่นจีคลาสขับเข้ามาจอดล้อมรอบรถไมบัคของเขา

จากนั้นมีบอดี้การ์ดในชุดดำสามสิบคนก็ก้าวลงมาจากรถแปดคันนั้น และคนเหล่านี้ล้วนเป็นยอดฝีมือของเฉินจื๋อข่ายทั้งนั้น!

เฉินจื๋อข่ายลงมาจากรถเมอร์เซเดสเบนซ์รุ่นจีคลาสคันหนึ่งแล้วจ้องมองไปที่โคบายา ชิอิจิโร่และพูดอย่างเย็นชา “คุณชิอิจิโร่ คุณชายของเราอยากเชิญคุณไปพบด้วย!”

“คุณชายของคุณ?!” โคบายา ชิอิจิโร่ซ่อนยาไว้ในกระเป๋าแล้วพูดด้วยภาษาจีนอย่างประหม่า “คุณชายของพวกคุณคือใคร? เขารู้ว่าผมเป็นใครไหม? ผมเป็นรองประธานบริษัทผลิตยาโคบายานะ!”

เฉินจื๋อข่ายยื่นมือออกไปตบหน้าเขาเบาๆ แล้วพูดอย่างเฉยเมย “บริษัทผลิตยาโคบายาเป็นบริษัทในญี่ปุ่น แล้วคุณจะมาทำกร่างอะไรในประเทศจีนครับ! ภาษาจีนมีคำคำหนึ่งซึ่งบอกว่า ไม่ใช่มังกรตัวจริงจะไม่ข้ามแม่น้ำ ผมอยากบอกคุณว่าญี่ปุ่นกับจีนมีทะเลคั่นอยู่นะครับ แล้วคุณจะมาทำกร่างได้ไง?”

ทันใดนั้น โคบายา ชิอิจิโร่ก็รู้สึกตื่นตระหนก

เขาไม่รู้ว่าคนกลุ่มนี้จะขวางทางเขาไว้ทำไม เพราะเรื่องยาวิเศษหรือเรื่องอื่นกันแน่?

ถ้าเป็นเพราะยาวิเศษจริงๆ เขาคงต้องเจอกับปัญหาใหญ่แล้ว เพราะดูท่าแล้วคนกลุ่มนี้ไม่ใช่คนธรรมดาและเขาก็ไม่อาจเอาชนะพวกเขาได้

แต่ถ้าเป็นเรื่องอื่น เขายังสามารถส่งยากลับไปที่ญี่ปุ่นก่อนได้ใช่ไหม?