เฟ่ยเข่อซินรายงานข่าวดีให้กับเฟ่ยเจี้ยนจงซึ่งพักอาศัยอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงผ่านวิดีโอคอล
เฟ่ยเจี้ยนจงกำลังรู้สึกโมโหกับกฎที่เข้มงวดของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง หลังจากได้ยินข่าวแล้ว กล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “เยี่ยมมาก เข่อซิน! ดูเหมือนว่าการทำงานหนักในช่วงเวลาที่ผ่านมาของคุณในเมืองจินหลิงนั้นจะไม่สูญเปล่า! อาจารย์เย่คนนั้นจะต้องเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังงานประมูลทั้งหมดอย่างแน่นอน!”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า มองเฟ่ยเจี้ยนจงผ่านวิดีโอคอล ยิ้มและปลอบว่า “คุณปู่ สองวันนี้คุณทนคับข้องใจหน่อย และเมื่องานประมูลจบลงแล้ว ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ฉันจะไปรับคุณมาพักที่โรงแรมที่ฉันพักอาศัยอยู่ และฉันได้เตรียมห้องไว้ให้คุณแล้ว”
“ตกลง!” เฟ่ยเจี้ยนจงกล่าวด้วยความโล่งใจ “ยังคงเป็นเข่อซินที่ละเอียดรอบคอบที่สุด หนักแน่นและพึ่งพาได้มากที่สุด!”
เฟ่ยเข่อซินกล่าวอีกว่า “คุณปู่ ในวันประมูลฉันจะอยู่ในห้องวีไอพีส่วนตัว และเมื่อถึงเวลานั้นฉันจะไม่ไปทักทายคุณ หากมีสถานการณ์ใด ๆ รอให้งานประมูลสิ้นสุดลงแล้วค่อยว่ากัน”
“ตกลง!” เฟ่ยเจี้ยนจงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “หวังว่าจะประสบความสำเร็จตั้งแต่ก้าวแรก!”
เฟ่ยเข่อซินกล่าวโดยไม่ลังเลว่า “คุณปู่วางใจเถอะ คุณทำมันได้อย่างแน่นอน!”
เฟ่ยเจี้ยนจงซึ่งอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงวางโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้มที่พอใจบนใบหน้า และกล่าวกับหยวนจื่อซูที่อยู่ข้าง ๆ “อาจารย์หยวน เข่อซินเป็นคนที่มีพรสวรรค์จริง ๆ! มีคนมากมายต้องการหาเจ้าของยาอายุวัฒนะที่อยู่เบื้องหลัง แต่มีเพียงเธอคนเดียวที่ประสบความสำเร็จ ซึ่งทำให้ผมเปลี่ยนมุมมองใหม่ต่อเธอจริง ๆ”
หยวนจื่อซูพยักหน้า และกล่าวว่า “คุณเข่อซินเป็นคนที่ฉลาดเฉลียว มีความกล้าหาญเป็นพิเศษ และเธอจะกลายเป็นอาวุธที่ยิ่งใหญ่ในอนาคตของตระกูลได้!”
เฟ่ยเจี้ยนจงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วกล่าวด้วยอารมณ์ว่า “ถ้าเข่อซินเป็นผู้ชาย จะเป็นโชคของตระกูลเฟ่ยอย่างแน่นอน น่าเสียดาย......น่าเสียดาย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน