ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3792

สรุปบท บทที่ 3792: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 3792 – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 3792 ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

“ใช่” เฉินจื๋อข่ายนำภาพหนึ่งในจอ สลับมาเป็นใบหน้าของหลี่ไท่หลายอย่างใกล้ๆ ยิ้มและพูดว่า: “คุณชายท่านว่า หลี่ไท่หลายคนนี้แม้ว่าจะเสนอราคาอย่างไม่คิด แต่ท่าทางเหมือนว่ายังดูเสียดายมาก”

เย่เฉินมอง และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา พยักหน้าและพูดว่า: “ที่จริง ในสองร้อยคนที่มาวันนี้ อย่างน้อยมีครึ่งหนึ่งยอมแพ้ตั้งแต่ประกาศราคาเริ่มต้น ที่พวกเขามากันอย่างยากลำบาก ไม่มีอะไรมากไปกว่าต้องการเห็นว่ายาอายุวัฒนะทรงพลังเพียงใดก็เท่านั้น อีกอย่างแม้ว่าพวกเขายินดีที่จะเรียกราคาตาม ด้วยกำลังของพวกเขาแล้ว ไม่กี่รอบหลังจากนั้นก็คาดว่าเรียกราคาไม่ไหวแล้ว”

ที่จริง แม้แต่หลี่ไท่หลายก็แปลกใจเล็กน้อยกับราคาประมูลเริ่มต้นที่ 100 ล้านดอลลาร์

คิดตามอัตราแลกเปลี่ยนในตอนนี้ 100 ล้านดอลลาร์ก็อยู่ที่ 600 ล้านกว่าหยวน

ครั้งก่อนเขาประมูลยาอายุวัฒนะเม็ดหนึ่ง ใช้เงินเพียง 2 พันล้านหยวน ตอนนี้หนึ่งในสี่ของเม็ดราคาเริ่มต้นประมูล คิดไม่ถึงว่าเป็นหนึ่งในสามของราคาครั้งก่อน!

แต่ หลี่ไท่หลายอดคิดคำนวณไม่ได้: “ยาอายุวัฒนะที่แบ่งออกเป็น 4 ส่วนในคืนนี้ ส่วนที่หนึ่งถูกที่สุด เพราะว่าคนส่วนใหญ่ในนี้ยังไม่รู้ว่ายาอายุวัฒนะนั้นมหัศจรรย์แค่ไหน แต่เมื่อส่วนแรกถูกคนประมูลไปแล้ว และหลังจากที่กินเข้าไปต่อหน้าผู้คน จะต้องทำให้คนเหล่านี้บ้าคลั่ง! ราคาหลังจากนี้จะต้องสูงขึ้นแน่นอน! ดังนั้นในส่วนแรก ฉันตั้งใจจะเอาให้ได้!”

ซ่งหวั่นถิงเห็นหลี่ไท่หลายเสนอราคา ก็พยักหน้า ยิ้มและพูดว่า: “ค่ะ หมายเลข 055 เสนอราคา 100 ล้านดอลลาร์ มีใครยินดีจะให้ 110 ล้านดอลลาร์ไหมคะ? ถ้ามียกมือขึ้น”

เมื่อพูดจบ ในฝูงชนมีชายชราผมหงอกคนหนึ่งยกมือขึ้นและพูดว่า: “ผมเสนอ 110 ล้าน!”

หลี่ไท่หลายยกมือต่อโดยไม่ลังเล: “ผมเสนอ 120ล้าน!”

ซ่งหวั่นถิงกำลังจะพูด ในตอนนี้ชายชราคนหนึ่งมีใบหน้าลักษณะตะวันออกกลาง ยกมือขึ้นและพูดว่า: “ผมให้ 200 ล้าน!”

ดังนั้น เมื่อเธอเอ่ยปากก็เพิ่มราคาสูงเลย

สูงขึ้นมา 50 ล้านดอลลาร์ แสดงถึงความตั้งใจที่จะต้องเอาชนะให้ได้ เพื่อให้ผู้ประมูลเหล่านั้นที่จะสู้ราคากับตนเองกลัวจนถอนตัวไป

หลี่ไท่หลายคิดไม่ถึงว่า พอมาถึงก็ได้เจอคู่แข่งที่ขึ้นราคาสูงรวดเดียวสองคน เพียงครู่หนึ่ง เขาถึงกับฮึกเหิม ต้องการตะโกน 300 ล้านดอลลาร์ และดูว่าใครจะทำให้ใครตกใจกลัวกันแน่

แต่ พอคิดดูอีกที ก็มีคู่ปรับที่เล่นเช่นนี้สองคนแล้ว ถ้าตัวเองเล่นแบบนี้ด้วยล่ะก็ ไม่แน่ว่าจะได้ผล

ครั้นแล้ว เขาก็ยกมือขึ้นอย่างเฉยเมย โพล่งพูดว่า: “ผมเสนอ 260 ล้าน!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน