ซ่งหวั่นถิงพูดจบ ทุกคนร้องเสียงหลงทันที
ทุกคนต่างก็คิดว่า ยาอายุวัฒนะจะต้องถูกเก็บไว้หลังๆและค่อยๆออกมา ค่อยๆอุ่นเครื่อง แต่คิดไม่ถึงว่า พอเริ่มประมูลของชิ้นแรก ก็เป็นยาอายุวัฒนะ!
ที่จริงนี่เป็นการจัดการอย่างจงใจของเย่เฉิน
สิ่งที่เขาอยากได้ ก็คือการนำเสนอแบบที่ทำให้มีความรู้สึกน่าดึงดูดอย่างมาก
ไม่ต้องมาสร้างบรรยากาศให้เหนื่อยเปล่าแล้ว ก็เอา “ตัวเอก” ออกมาสร้างความฮือฮาเลยสิ ทันใดนั้นในงานก็ครึกครื้นทันที
อีกอย่าง ประมูลยาอายุวัฒนะก่อน ก็สามารถทำให้คนกลุ่มนี้ เห็นประสิทธิภาพของยาอายุวัฒนะนี้ภายในระยะเวลาที่เร็วที่สุด นี่ก็ทำให้คนอื่นยิ่งคลุ้มคลั่งขึ้นอีก
ในตอนนี้ เย่เฉินนั่งที่ห้องควบคุม กำลังชมถ่ายทอดสดสถานการณ์จริงหน้างาน ยิ้มและพูดว่า: “การแสดงออกมาของหวั่นถิง ดีกว่าที่ฉันคาดคิดไว้มาก ดูเหมือนว่าเธอหาจังหวะที่เหมาะสมได้แล้ว”
“ใช่” เฉินจื๋อข่ายอดไม่ได้ที่จะเอ่ยชื่นชม: “ในตอนนั้นคุณซ่งแสดงออกมาได้นิ่งมาก ฉากตรงนั้นถูกเธอสะกดเอาไว้แล้ว”
พูดแล้ว เขาถามเย่เฉินด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า: “คุณชาย ท่านคิดว่ายาอายุวัฒนะส่วนแรก จะประมูลได้เท่าไหร่?”
เย่เฉินยิ้มและกล่าว: “เรื่องนี้ฉันบอกไม่ได้ แต่ราคาตกลงขายของส่วนแรกจะต้องถูกที่สุดแน่นอน ฉันเดาว่าน่าจะอยู่ที่ประมาณหลายร้อยล้านดอลลาร์ถึงพันล้านดอลลาร์”
ในตอนนี้ ณ ที่ประมูล
ขณะที่ทุกคนยังไม่ได้สติ เจ้าหน้าที่สาวคนหนึ่ง ถือถาดเงินอันประณีตเดินขึ้นมาแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน