ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 380
บทที่ 380
โคบายา ชิอิจิโร่รวบรวมความกล้าแล้วโทรหาพ่อของเขา
โคบายา ชิมาซาโอะในขณะนี้กำลังรอคอยการมาของยาวิเศษที่โตเกียวอย่างใจจดใจจ่อ
เขาใจร้อนจนต้องให้รถพยาบาลมารับเขาไปรอที่สนามบิน
โคบายาเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลต่อเมืองโตเกียวเป็นอย่างมาก ซึ่งตระกูลของเขามีโกดังเก็บเครื่องบินส่วนตัวในสนามบินโตเกียว นอกจากนี้ยังมีเลานจ์ระดับไฮเอนด์ในโรงเก็บเครื่องบินอีกด้วย ทั้งหมดทั้งปวงนี้เป็นทรัพย์สินส่วนตัวของตระกูลโคบายา ดังนั้นโคบายา ชิมาซาโอะจึงพาลูกชายคนรองของเขาโคบายา ชิจิโร่ไปรอยาวิเศษในเลานจ์อันหรูหราแห่งนี้
ทันทีที่ได้รับสายโทรเข้าจากโคบายา ชิอิจิโร่ โคบายา ชิมาซาโอะจึงรีบถามเขา “ชิอิจิโร่ พ่อได้ข่าวว่านายไม่ได้ขึ้นเครื่องมาด้วย? แล้วตอนนี้นายอยู่ไหน?”
โคบายา ชิอิจิโร่รีบตอบกลับ “พ่อครับ ผมถูกคุณชายตระกูลเย่แห่งเย่นจิงจับตัวไว้ครับ เขากล่าวหาว่าผมเป็นคนขโมยยาวิเศษไป ตอนนี้เขาต้องการให้เราซื้อลิขสิทธิ์ยาตัวนี้ด้วยเงินหนึ่งหมื่นล้านหยวน ไม่อย่างนั้นเขาจะเอาชีวิตผมและจะเปิดโปงบริษัทผลิตยาโคบายาของเราด้วยครับ......”
“ว่าไงนะ?!” โคบายา ชิมาซาโอะตะคอก “ไอ้สารเลว! พ่อบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าประมาท!”
โคบายา ชิอิจิโร่พูดด้วยน้ำตา “พ่อครับ ผมระวังตัวแล้วครับ แต่ผมไม่รู้ว่าเขาจับได้ยังไง ตอนนี้พ่อต้องช่วยผมนะครับ ไม่อย่างนั้นผมต้องตายที่นี่แน่!”
โคบายา ชิมาซาโอะพูดอย่างเย็นชา “หนึ่งหมื่นล้านคงเป็นเรื่องเพ้อฝันไปแล้ว พ่อไม่มีทางเห็นด้วยหรอก! ถ้าร้อยล้านพ่อยังคงรับได้!”
เย่เฉินที่ฟังคำแปลจากเฉินจื๋อข่ายมาตลอดการสนทนา เมื่อได้ยินคำนี้ เขาก็ยิ้มพูดอย่างเย็นชา “ด้วยความเคารพครับคุณโคบายา ชิมาซาโอะ ยาวิเศษที่พวกคุณขโมยไปเป็นยาที่สามารถฟื้นฟูและซ่อมแซมเซลล์หรืออวัยวะที่เสียหายให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง เช่นคนที่เป็นอัมพาตก็สามารถรักษาให้หายขาดได้ คงไม่ต้องพูดถึงโรคอื่นๆ นะครับ และถ้าหากยาตัวนี้ถูกพัฒนาแล้วนำเข้าสู่ตลาดได้ ผมเชื่อว่ามันจะสร้างกำไรสุทธิให้คุณมากกว่าหนึ่งหมื่นล้านต่อปีได้อย่างแน่นอน ดังนั้นคุณได้ของถูกไปแล้วนะครับ คุณรู้ตัวไหม?”
ดังนั้นเขาจึงมีเพียงเสียกับเสียอย่างเดียว
ยิ่งไปกว่านั้นเขายังต้องเสียลูกชายไปด้วย
แต่ถ้ายาวิเศษนี้ได้ผลจริงๆ เงินหนึ่งหมื่นล้านที่เสียให้กับเย่เฉินก็ไม่มากไปสำหรับสิ่งที่ได้มา เพราะภายในหนึ่งปีเขาจะได้เงินทุนกลับมาและหลังจากหนึ่งปีก็คือกำไรทั้งนั้น!
เมื่อนึกถึงจุดนี้โคบายา ชิมาซาโอะก็รีบตอบเย่เฉิน “ได้! ถ้ายาวิเศษของคุณได้ผลและทำให้ร่างกายของผมกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ ผมจะจ่ายเงินหนึ่งหมื่นล้านหยวนให้คุณ เพื่อเป็นค่าลิขสิทธิ์!”
............
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...