ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 379
บทที่ 379
เพียงแค่คำพูดเดียวของเย่เฉินก็ทำให้โคบายา ชิอิจิโร่โห่ร้องด้วยน้ำตา!
เขาเองก็ไม่ใช่ผู้กล้าหาญที่ไหนอยู่แล้ว เขาเป็นแค่ลูกเศรษฐีคนหนึ่งที่อยากชิงความรุ่งโรจน์ให้กับครอบครัว ซึ่งทุกอย่างก็ทำเพื่อพื้นฐานความสุขของตัวเองอยู่ดี
แต่ตอนนี้เขาถูกเย่เฉินขังไว้ในคอกสุนัขและจะกลายเป็นอาหารชั้นเลิศของฝูงสุนัขดุร้ายได้ทุกเมื่อ ซึ่งทำให้เขาทั้งเสียใจและทั้งกลัวมาก
ดังนั้นเขาจึงร้องขอเย่เฉินด้วยน้ำตา “คุณชายเย่ครับ ผมขอร้องแล้วครับ ไม่ว่าคุณต้องการเงินเท่าไหร่ผมยินดีจ่ายให้คุณครับ! หรือจะให้ผมโทรหาคุณพ่อ ให้ท่านช่วยติดต่อนักบิน ให้เครื่องบินบินกลับมาแล้วนำยามาคืนให้คุณดีครับ?”
เย่เฉินพูด “น้อยๆ หน่อยนะ คุณคิดว่าผมโง่งั้นเหรอ? สมัยนี้มีเครื่องมือวิเคราะห์มากมาย แค่ใส่ยาเข้าไปก็สามารถวิเคราะห์ส่วนประกอบได้ทั้งหมดภายในไม่กี่นาทีแล้ว ยิ่งบริษัทใหญ่อย่างบริษัทผลิตยาโคบายาของคุณจะไม่มีเครื่องมือแบบนี้ได้ไง?”
โคบายา ชิอิจิโร่พยักหน้ารัวๆ แล้วพูดด้วยน้ำตา “มีครับ แต่ผมไม่ได้เอามาที่ประเทศจีนด้วย! แต่คุณไม่ต้องห่วงหรอกครับ ตราบใดที่ยาวิเศษไม่ได้ถูกส่งเข้าไปในห้องแล็บของบริษัทผลิตยาโคบายา พวกเราไม่ทางรู้ส่วนผสมของยาอย่างแน่นอนครับ”
เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา “คุณคิดว่าผมจะเชื่อคุณไหม? บางทีพวกคุณอาจมีเครื่องมือบนเครื่องบินก็ได้ หรือบางทีตอนนี้พวกคุณอาจจะได้สูตรยาวิเศษของเราไปแล้ว หรือไม่ก็แอบนำส่วนผสมของยาออกไป แม้จะเป็นผงเล็กน้อย แต่พวกคุณก็สามารถนำกลับไปทำการวิจัยได้อยู่ดี!”
โคบายา ชิอิจิโร่พูดด้วยน้ำตาอีกครั้ง “คุณชายเย่ครับ ผมกล้ารับประกันด้วยศักดิ์ศรีของผมเลยครับ......”
เย่เฉินตบหน้าเขาทันที จากนั้นพูดด้วยความโกรธ “โจรอย่างคุณยังมีหน้ามาพูดเรื่องศักดิ์ศรีกับผมเหรอ?”
โคบายา ชิอิจิโร่เงียบไปชั่วขณะ
โคบายา ชิอิจิโร่พูดด้วยเสียงสั่นเทา “คุณชายเย่ครับ ผมไม่ได้ปิดบังคุณนะครับ เงินก้อนนี้สำคัญต่อบริษัทผลิตยาโคบายามาก อีกอย่างสิทธิอำนาจอยู่ที่คุณพ่อของผม ซึ่งผมไม่มีอำนาจในการตัดสินใจเลยครับ!”
เย่เฉินพยักหน้าแล้วพูดต่อ “งั้นโทรหาพ่อคุณ! ตอนนี้ เดี๋ยวนี้!”
จากนั้นเย่เฉินหันไปพูดกับเฉินจื๋อข่าย “แก้มัดมือขวาของเขา แล้วหยิบโทรศัพท์ให้เขา”
เฉินจื๋อข่ายจึงเข้าไปปลดเชือกมือขวาและยื่นโทรศัพท์ให้เขากับมือ
............
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...