ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 382
บทที่382
"นั่นสิ! ปาฏิหาริย์! นี่คือปาฏิหาริย์ที่สุริยเทพก็ไม่อาจบรรลุได้! "
โคบายา ชิมาซาโอะแทบคลั่งด้วยความตื่นเต้น
ในตอนที่เขากำลังดีใจและตื่นเต้น เย่เฉินก็โทรมา
"คุณโคบายา ชิมาซาโอะรู้สึกยังไงบ้างครับ?"
เวลานี้โคบายา ชิมาซาโอะยอมอย่างสนิทใจกับยาวิเศษนี้จริง และพูดออกมาอย่างตื่นเต้น:"คุณเย่ ผมยอมรับเงื่อนไขของคุณ! ซื้อสิทธิของยาวิเศษนี้ ในราคา 1หมื่นล้านหยวน!"
เย่เฉินพูดว่ส:"ตอนนี้ผมให้เลขบัตร และโอนเงินมาภายใน 20 นาที มิฉะนั้นผมจะเปิดเผยสิ่งที่คุณทำกับโลก"
โคบายา ชิมาซาโอะรีบพูดว่า:"คุณเย่โปรดมั่นใจ ผมจะจัดการให้เจ้าหน้าที่การเงินโอนเงินให้!"
สำหรับบริษัทผลิตยาโคบายา เงินทั้งหมดในบัญชีรวมกันแล้วมากกว่า10.2พันล้านหยวนกว่า ซึ่งมากกว่า70%เป็นเงินกู้ อย่างไรก็ตามสำหรับโคบายา ชิมาซาโอะ เงินหลายหมื่นล้านนี้ใช้ไปอย่างคุ้มค่า!
ด้วยยาวิเศษนี้ บริษัทผลิตยาโคบายาจะกลายเป็นบริษัท ยาชั้นนำของโลกในอนาคตอย่างแน่นอน!
ไม่กี่นาทีต่อมา เย่เฉินได้รับข้อความแจ้งเตือน:บริษัทผลิตยาโคบายาของญี่ปุ่น ได้โอนเงิน1.427พันล้านดอลลาร์สหรัฐเข้าบัญชีของเขา ซึ่งเทียบเท่ากับ 1 หมื่นล้านหยวน
เงินเข้าถึงแล้ว เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดกับโคบายา ชิมาซาโอะ:"คุณชิมาซาโอะ ผมกับคุณโคบายา ชิอิจิโร่ ขออวยพรให้คุณโชคดีครับ"
หลังจากพูดจบ ก็วางสายทันที
โคบายา ชิอิจิโร่พูดอย่างดีใจ:"คุณชายเย่ ในเมื่อคุณได้รับเงินแล้ว ตอนนี้ปล่อยผมไปได้รึยัง?"
เย่เฉินยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วพูดว่า:"อยากไปขนาดนั้นเลย?"
โคบายา ชิอิจิโร่พูดอย่างตื่นเต้นว่า:"ผมอยากกลับโตเกียวเร็วๆ ไปเตรียมรับบริษัทผลิตยาโคบายา!"
สีหน้าของโคบายา ชิอิจิโร่ตกใจมาก เหลือบมองลูกน้องทั้งห้าที่ทำหน้างุนงง เพราะไม่เข้าใจภาษาจีน แล้วกัดฟันแล้วพูดว่า:"ได้! งั้นช่วยส่งผมไปสนามบินก่อน!"
เย่เฉินพูดกับหงห้า:"หงห้า นายไปส่งเขาด้วยตัวเอง เดี๋ยวถ้าเขาร้องบอกจะกลับมากับนาย งั้นนายก็พาเขากลับมา แต่ก่อนที่นายจะพากลับมาให้ หาที่สั่งสอนเขาสักหน่อย ให้เขาจำใส่สมองบ้าง"
"ได้!"หงห้าพยักหน้าอย่างเคารพ และพูดกับโคบายา ชิอิจิโร่ว่า:"คุณชิอิจิโร่ เชิญครับ"
โคบายา ชิอิจิโร่มองไปที่เย่เฉิน และพูดอย่างจริงจัง:"คุณเย่ เหมือนว่าคุณจะมั่นใจเกินไป ผมไม่มีทางกลับมาที่บ้าๆนี้อีกแล้ว! ลาก่อน!"
เย่เฉินยิ้มโดยไม่พูดอะไร
คาดว่าอีกประมาณ20นาทีไม่ก็ครึ่งชั่วโมง พ่อของนายโคบายา ชิมาซาโอะก็จะแย่แล้ว ถึงเวลาน้องชายนายคงจะคิดว่านายจงใจทำร้ายนายท่าน
แม้ว่าเขาจะไม่สงสัยในตัวนาย แต่เพื่อกำจัดตัวปัญหาอย่างนาย ก็จะเอาความตายของนายท่านมาโยนให้นายแน่นอน
ในตอนนั้น นายอาจถูกบริษัทผลิตยาโคบายาไล่ล่า กล้ากลับญี่ปุ่น ไม่ถูกสับจนเละก็แปลกแล้ว!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...