ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3855

หัวหน้าของกลุ่มคนทั้งสี่ซึ่งปลอมตัวเป็นหมอพูดทันทีว่า "รับทราบครับท่านห้า พวกเราจะออกเดินทางทันที!"

จางเอ้อเหมาเอ่ยเตือน: "จากนี้ไปจนกว่าพวกนายจะขึ้นรถ ห้ามเงยหน้ามองที่กล้องวงจรปิดเด็ดขาด เพื่อไม่ให้มีใครมองเห็นพิรุธ เข้าใจไหม?"

ชายคนนั้นพยักหน้าอย่างเร่งรีบ “เข้าใจแล้วครับ!”

"ดี!" จางยี่เหมาเอ่ยอย่างจริงจัง "อย่ามัวแต่ชักช้า พวกนายรีบออกเดินทางซะ!"

ในเวลานี้หงห้าก็พูดกับหม่าจงเหลียงว่า "จงเหลียงรีบขึ้นไปนอนบนเปลหามซะ ไม่กี่วันนี้พักผ่อนในโรงพยาบาลให้ดีๆ"

หม่าจงเหลียงยิ้ม จากนั้นก็โบกมือและพูดว่า “ได้เลยครับท่านห้า อย่างนั้นผมคงต้องไปพักผ่อนที่โรงพยาบาลสักสองสามวันแล้ว!”

ไม่นาน หม่าจงเหลียงก็นอนลงบนเปลหาม จากนั้นทั้งสี่คนก็ห้ามเขาออกไป

หลังจากที่พวกเขาจากไป หงห้าก็พูดกับคนทั้งสี่ที่เพิ่งลงมาจากรถพยาบาลว่า "เสื้อผ้าของพวกนายพร้อมแล้ว รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว พวกเราจะออกเดินทางภายในสิบนาที!"

เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทั้งสี่คนถอดหน้ากากและหมวกออก ในหมู่พวกเขา ผู้หญิงคนนั้นคือเฟ่ยเข่อซินบุตรสาวคนโตของตระกูลเฟ่ย และหนึ่งในบรรดาชายสามคนที่อยู่ข้างๆ เธอ ก็คือปู่ของเธอเฟ่ยเจี้ยนจง ส่วนอีกคนก็คือหยวนจื่อซูผู้คุ้มกันของเฟ่ยเจี้ยนจง และอีกคนเป็นนายพลห้าดาวของสำนักว่านหลง

ในเวลานี้ เฟ่ยเข่อซินเอ่ยขอบคุณคนทั้งสองอย่างซาบซึ้งว่า “ขอบคุณทั้งสองท่านมากที่คิดวิธีดีๆให้พวกเราหนีออกมาได้อย่างนี้ ขอบคุณทั้งสองท่าจริงๆ!”

หงห้าโบกมือชี้ไปที่จางเอ้อเหมา จากนั้นก็พูดว่า "นี่ล้วนเป็นความคิดของนายทหารของฉันคนนี้ทั้งหมด"

จางเอ้อเหมารีบกล่าวว่า “ผมก็แค่ช่วยแบ่งปันความกังวลของอาจารย์เย่เท่านั้น นี่ถือเป็นหน้าที่ของผมทั้งนั้น!”

เมื่อครู่ จางเอ้อเหมาได้เสนอแนวคิดนี้ให้กับหงห้า และใช้การโทรฉุกเฉินบวกกับลูกน้องของหงห้าไม่กี่คนในการเล่นเขาเล่นกับกลยุทธ์จักจั่นลอกคราบ เพื่อช่วงพวกเขาทั้งสามคนออกมาจากโรงพยาบาลอย่างไม่มีใครรู้

ถ้าหากมีคนมาที่จินหลิงเพื่อสอบถามเบาะแสของคนทั้งสามจริงๆ ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะสืบมาจนถึงวิธีนี้เจอ

ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าจะพบวิธีนี้เค้า ก็ยังไม่สามารถหาเบาะแสใดๆ ได้เลยอยู่ดี

คนส่วนใหญ่ที่ซูรั่วหลีนำมาในครั้งนี้เป็นสมาชิกเพศหญิงของสำนักว่านหลง

สมาชิกในทีมแต่ละคนล้วนแบกกระเป๋าสำหรับการต่อสู้ขนาดใหญ่ ซึ่งไม่เพียงแต่เต็มไปด้วยอาวุธและอุปกรณ์ต่างๆ เท่านั้น แต่ยังมีสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวันอีกมากมาย

หลังจากที่ทุกคนลงจากเครื่องบินอย่างเป็นระเบียบแล้ว พวกเขาก็เริ่มแบ่งและกั้นพื้นที่ใช้สอยบนเรือโดยได้รับความร่วมมือจากกัปตัน

จากนั้น ซูรั่วหลีก็ขอให้พนักงานทุกคนออกจากดาดฟ้า จากนั้นเฮลิคอปเตอร์เครื่องที่สองก็ลงจอดช้าๆ

เมื่อเครื่องบินหยุดนิ่ง เฟ่ยเข่อซินก็ก้าวลงจากเครื่องบินก่อน จากนั้นจึงตามด้วยหยวนจื่อซูซึ่งช่วยประพยุงเฟ่ยเจี้ยนจงลงมา

ซูรั่วหลีก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างสุภาพว่า “คุณหนูเฟ่ยสินะคะ ฉันชื่อซูรั่วหลี คุณเย่ขอให้ฉันพาคุณและคุณเฟ่ยไปที่ซีเรีย”

เฟ่ยเข่อซินถามด้วยความประหลาดใจ “ซูรั่วหลี?! คุณหนูซูคงไม่ใช่....ซูรั่วหลีที่ทางญี่ปุ่นค้นหามาก่อนใช่ไหม…”