ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3854
เมื่อได้ยินข่าวดี ทุกคนก็มองไปยังซ่งหวั่นถิงอย่างตั้งหน้าตั้งตารอเธอเอ่ยต่อ
ซ่งหวั่นถิงเอ่ยขึ้น "ข่าวดีก็คือ การประมูลยาอายุวัฒนะ ไม่ใช่วิธีเดียวที่จะได้รับยาอายุวัฒนะ! พวกเราวางแผนที่จะลงทุนและพัฒนาซีรี่ย์โครงการดูแลสุขภาพระดับไฮเอนด์ในจินหลิง ถึงเวลานั้นเราขอต้อนรับมิตรสหายทุกท่านที่สนใจในยาอายุวัฒนะมาเข้าร่วม และถึงเวลานั้นนักลงทุนทุกท่านที่เข้าร่วมในโครงการดูแลสุขภาพระดับไฮเอนด์จะมีสิทธิ์ได้ครอบครองยาอายุวัฒนะ"
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทั้งงานก็เดือดพล่านขึ้นมาทันที
มีคนอดไม่ได้และถามเสียงดังว่า “คุณหนูซ่ง พวกเราจะต้องทำยังไงถึงเข้าร่วมโครงการนี้ได้?”
ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ตอนนี้โครงการยังไม่ได้เปิดขายอย่างเป็นทางการ ดังนั้นคำถามนี้ยังคงต้องขอให้ทุกท่านรออีกสักพักหนึ่งก่อน หลังจากที่รายละเอียดที่เกี่ยวข้องได้รับการสรุปอย่างครบถ้วนแล้ว เราจะแจ้งให้กับมิตรสหายที่มาร่วมงานในคืนนี้ก่อนเป็นอันดับแรก ถึงเวลานั้นทุกท่านก็จะมีสิทธิ์ได้ลงทะเบียนและสมัครก่อน "
เมื่อได้ยินข่าว ในใจที่ผิดหวังของทุกคนก็ค่อยคลายลงไปทันที
สิ่งที่พวกเขากลัวที่สุดก็คือมียาอายุวัฒนะน้อยเกินไป ถ้าต้องประมูลทุกปีราคาก็จะมีแต่สูงขึ้นไปเรื่อยๆเท่านั้น วันนี้พวกเขาจ่ายไม่ไหว ปีหน้าก็ยังคงจ่ายไม่ไหวอีกอยู่ดี
อย่างไรก็ตาม ในเมื่อผู้จัดงานยังจัดให้มีช่องทางการเข้าถึงอื่นๆอยู่อีกด้วย นี่จึงเป็นโอกาสสำหรับทุกคน
ซ่งหวั่นถิงเอ่ย “ตอนนี้ ขอให้ทุกท่านออกจากงานและกลับไปยังโรงแรมอย่างมีระเบียบ สำหรับผู้ที่ประมูลสินค้าอื่น ๆ สำเร็จเมื่อครู่นี้ โปรดกลับไปที่ห้องของคุณและรอสักครู่ พนักงานของเราจะส่งสินค้าที่ประมูลสำเร็จไปยังที่ห้องของท่าน และผู้เข้าร่วมการประมูลที่ไม่ได้ประมูลสินค้าสำเร็จ ท่านสามารถตัดสินใจว่าจะไปหรืออยู่ต่อหลังจากกลับถึงห้องของท่านแล้ว อย่างไรก็ตาม ขอแจ้งเตือนทุกท่านว่าห้องของท่านจะถูกสำรองไว้จนถึงเวลา 12.00 น. ของวันพรุ่งนี้เท่านั้น หากต้องการอยู่ต่อ ท่านจะต้องยืนยันกับแผนกต้อนรับก่อน 10.00 น. วันพรุ่งนี้ "
หลังจากนั้นซ่งหวั่นถิงยิ้มและพูดต่อ "ขอบคุณอีกครั้งสำหรับการสนับสนุนของทุกท่านในคืนนี้ หวังว่าเราจะได้พบกันอีกในปีหน้า! ขอบคุณค่ะ”
ทั้งสี่คนขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นบนสุดของคฤหาสน์จินเม่าฝู่ และมาถึงอพาร์ตเมนต์หมายเลข 2501 ตามที่ศูนย์ฉุกเฉินแจ้ง
อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ไม่ได้มีผู้ป่วยหัวใจวายอยู่ในอพาร์ตเมนต์แต่อย่างใด ในเวลานี้คนที่รออยู่ในห้องรับแขกเป็นเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์สี่คนซึ่งสวมเสื้อคลุมสีขาว หน้ากาก และหมวกเหมือนกัน
สี่คนนี้ไม่เพียงแค่เหมือนกับคนทั้งสี่คนจากรถพยาบาล แม้แต่ขนาดร่างกายก็แทบจะเท่ากันด้วย
นอกจากนี้พวกเขาแล้ว ในห้องยังมีคนอีกสามคนยืนอยู่ ซึ่งได้แก่ หงห้าและหม่าจงเหลียงคนสนิทของเขา รวมถึงจางเอ้อเหมาที่เพิ่งเข้าร่วมทำงานทางทหารร่วมกับหงห้าเมื่อไม่นานมานี้
ทันทีที่คนทั้งสองกลุ่มพบกัน หงห้าก็พูดกับทั้งสี่คนที่ปลอมตัวเป็นเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทั้งสี่ในทันที “พวกนายทั้งสี่ รีบพาจงเหลียงขึ้นเปลแล้วพาเขาไปที่รถพยาบาล!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...