ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3853

เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์มีอายุเจ็ดสิบกว่าปีแล้ว แม้ว่าเขาจะได้รับฉายาเป็นเจ้าพ่อแฟชั่นและเจ้าพ่อแห่งความหรูหรา แต่กาลเวลาก็ยังคงทิ้งรอยลึกเอาไว้บนใบหน้าของเขา

ผมสีน้ำตาลเข้มแต่เดิมของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวไปแล้วมากกว่าครึ่ง ใบหน้าและรอบดวงตาของเขาเต็มไปด้วยรอยย่นลึก เปลือกตาของเขาเริ่มจมลึกลงไปเรื่อยๆ แก้มของเขาเริ่มย่อนคล้อยลงมาเป็นร่องลึกสองเส้นที่เห็นได้อย่างชัดเจน และพูดได้อย่างไม่เว่อร์เกินไปว่ามันถึงขึ้นเดียวกับสุนัขในการ์ตูนเรื่องทอมกับเจอร์รี่แล้ว

บวกกับการรักษามะเร็งถึงสองครั้ง ทำให้เขานั้นยิ่งดูอ่อนแอกว่าคนรุ่นเดียวกันไปอีกหลายส่วน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขากินยาอายุวัฒนะเข้าไป ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นทันที

ผมของเขาค่อยๆ เปลี่ยนจากสีขาวดอกเลาไปเป็นสีน้ำตาลดำขลับ รอยย่นบนใบหน้าของเขาก็เริ่มตึงขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้แต่แก้มทั้งสองข้างที่หย่อนคล้อยของเขาก็ราวดูจะหลุดพ้นจากแรงโน้มถ่วงและฟื้นฟูกลับไปกลมอิ่มเปล่งปลั่งอย่างรวดเร็ว

ชายชราที่อยู่ในวัยเจ็ดสิบเมื่อครู่นี้ แค่พริบตาก็ได้กลายไปเป็นชายในวัยห้าสิบ

สิ่งนี้ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนอิจฉาขึ้นมาในทันที

ส่วนเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ที่ตอนนี้มองไม่เห็นตัวเอง แต่เขาก็รู้สึกว่าร่างกายของเขากำลังฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว

ความรู้สึกนี้เหมือนตอนที่ยังเยาว์วัย หลังจากที่ออกกำลังเหนื่อยๆมาทั้งวัน พอกลับถึงบ้านและนอนแอ้งแม้งอยู่บนเตียงสักพัก จู่ๆก็กลับมามีพลังงานเหลือเฟือเหมือนตอนก่อนจะออกไปข้างนอกยามเช้า

ประสบการณ์แบบนี้ช่างวิเศษอย่างยิ่ง จนเขาแทบจะตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น!

และในเวลานี้เองที่เอง เบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ก็มีน้ำตานองเต็มใบหน้า

คืนนี้สำหรับเขาแล้ว เป็นวันที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตของเขา

เริ่มจากความหวังในตอนแรกเริ่ม สู่ความสิ้นหวังในภายหลัง เปลวไฟแห่งความหวังที่ถูกจุดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าล้วนดับลงด้วยความสิ้นหวังครั้งแล้วครั้งเล่า

แม้แต่ในขั้นสุดท้ายก็เกือบจะพังทลายลงด้วยเงินสามหมื่นหกพันล้านดอลลาร์สหรัฐสำหรับการจัดจำหน่ายมา

ในขณะนี้ เขารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในร่างกายของตน และอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา