ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3858

ในเวลานี้ เฟ่ยเข่อซินมองไปที่ปู่ของตนที่กำลังเศร้าโศกอยู่บ้างและพูดว่า "คุณปู่ เรื่องของคุณลุงใหญ่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว คุณจะต้องคิดให้ตกสักหน่อย อย่าได้เจ็บป่วยจากภาวะซึมเศร้า"

เฟ่ยเจี้ยนจงหัวเราะเยาะตัวเองและพูดว่า “เข่อซินเอ่ย เป็นเพราะฉันถึงได้พลอยลำบากทำให้เธอต้องคุณหนีไปตะวันออกกลางด้วยกัน ในฐานะคุณปู่ ฉันละอายใจอน่างยิ่ง หากเมื่อครู่ฉันตายไปแล้ว สำหรับเธอและสำหรับอาจารย์หยวนถือเป็นการหลุดพ้นแบบหนึ่ง ลุงใหญ่ของเธอคงไม่จำเป็นต้องทำให้เธอต้องลำบาก...”

พูดไป เฟ่ยเจี้ยนจงก็เอ่ยด้วยสีหน้าขมขื่นว่า: "ตอนนี้ พวกเธอทั้งสองหนีเอาชีวิตรอดไปกับฉันด้วย หากเขาหาพวกเธอไม่เจอ เขาจะต้องโกรธแค้นแน่ เป็นฉันที่ทำให้พวกเธอลำบาก..."

เฟ่ยเข่อซินรีบพูด "คุณปู่ คุณอย่าได้คิดอย่างนั้นเป็นอันขาด หากคุณจากไปจริงๆ ลุงใหญ่ไม่มีทางให้ตระกูลของเราได้อยู่อย่างเป็นสุขแน่"

เฟ่ยเจี้ยนจงถอนหายใจและกล่าวอย่างเสียใจ “ล้วนบอกกันว่าผู้สืบทอดตระกูลต้องเป็นทายาทสายตรงไม่ใช่คนนอก แต่หากฉันมองเห็นถึงความดื้อรั้นของลูกคนนี้เร็วกว่านี้สักหน่อย ฉันจะไม่มีทางให้เขาเป็นผู้สืบทอดของตระกูลอย่างแน่นอน นี่ถือเป็นความเหลวครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉัน!"

พูดจบก็ถอนหายใจ “เข่อซิน ในอนาคตเธอจะต้องหาทางกระชับความสัมพันธ์กับคุณชายเย่ท่านนั้นเอาไว้บ้าง ก่อนที่ฉันจะตาย ฉันได้ทิ้งพินัยกรรมไว้ให้เธอและแต่งตั้งให้เธอเป็นผู้สืบทอดตระกูล ถึงตอนนั้นเธอจงไปขอความช่วยเหลือจากคุณชายเย่ ขอแค่เธอนำตระกูลเฟ่ยกลับคืนมาได้ เธอก็จะเป็นผู้นำตระกูลเฟ่ยในอนาคต!”

เฟ่ยเข่อซินยิ้มอย่างอ่อนใจและพูดว่า "คุณปู่ คุณชายเย่เองก็น่าจะไม่คิดนิ่งดูดายเช่นกัน ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่จัดการให้พวกเราหลบเลี่ยงไปที่ตะวันออกกลางหรอก"

“ใช่…” เฟ่ยเจี้ยนจงก็ถอนหายใจเช่นกัน: “บางทีเขาอาจคิดว่าเงื่อนไขที่ฉันเสนอไปไม่น่าดึงดูดพอ ทรัพย์สิน 20% ของตระกูลเฟ่ย ในสายตาของเขาคงน้อยไป”

ขณะพูด จู่ๆดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันใด เขามองไปที่เฟ่ยเข่อซินและถามว่า "เข่อซิน คุณชายเย่ท่านนั้นเหมาะกับการแต่งงานหรือไม่? ถ้าเขาเต็มใจที่จะช่วย ฉันจะมอบสินสอดทองหมั้นของตระกูลเฟ่ยให้เขาทั้งหมด เขาคงจะไม่ปฏิเสธใช่ไหม?” "