ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3859

ยาอายุวัฒนะของเย่เฉินให้ผลดีเยี่ยม แม้ว่าจะได้รับแต่ครึ่งเม็ด ตนเองก็สามารถอยู่ได้นานขึ้นไปอีกหลายวัน

หากเฟ่ยเข่อซินสามารถพัฒนาความสัมพันธ์กับเย่เฉินได้จริงๆ ทั้งปู่หลานก็จะได้รับโอกาสในการพลิกสถานการณ์

ไม่ใช่ว่าเฟยเจี้ยนจงมีใจเห็นแก่ประโยชน์ แต่เมื่อคนเรามาอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังเช่นนี้ เขาย่อมไม่ต้องการที่จะยอมรับชะตาของตน ขอแค่ตราบใดที่ยังมีลมหายใจเหลืออยู่ เขาก็จะถือว่าการหาโอกาสพลิกฟื้นขึ้นมาเป็นเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดชีวิตที่เหลือของเขา

เฟ่ยเข่อซินเองก็รู้ความจริงข้อนี้เช่นกัน

คนฉลาดเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก สิ่งแรกที่นึกถึง ไม่ใช่การนั่งโทษตัวเอง ไม่ใช่การหมดอาลัยตายอยาก แต่เป็นการหาหนทางทำลายสถานการณ์ที่ยากลำบากออกไปต่างหาก

เฟ่ยเข่อซินก็ดีอย่างยิ่งว่า หลังจากที่ปู่ถูกลุงใหญ่ยึดอำนาจไป ตนก็ตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ถ้าวันนี้เธอไม่ไปตะวันออกกลางกับปู่ อย่างนั้นลุงใหญ่ก็จะต้องถามตัวเองว่าปู่ไปไหน และมโนธรรมขั้นสุดท้ายของเธอก็ไม่อนุญาตให้ตัวเองขายปู่ของตนเพื่อผลประโยชน์

ตอนนี้เธอไปตะวันออกกลางกับปู่ก็ถือว่าเป็นการขี่หลังเสือยากที่จะลงแล้วเช่นกัน

ในเมื่อไปตะวันออกกลางแล้ว อย่างนั้นในสายตาของลุงใหญ่เธอก็จะกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดและเป็นศัตรูของเขา

ตอนนี้เขาหาตนเองไม่เจอ ตนก็ยังพออยู่กับมันได้ แต่ถ้าปู่เสียชีวิตในอีกหนึ่งหรือสองปีหลังจากนั้นล่ะ ตนจะทำยังไง?

จะหลบหนีซ่อนตัวต่อไป หรือว่ากลับไปที่สหรัฐอเมริกาโดยตรงพร้อมกับศพของคุณปู่?

อย่างแรกนั้นช่างขี้ขลาดอย่างมากจนเธอย่อมไม่อยากที่จะเลือก แต่อย่างหลังก็ช่างเสี่ยงจนน่าประหลาดใจ และมีแนวโน้มว่าหากตนไปถึงสหรัฐอเมริกาเมื่อไหร่เธอก็จะถูกควบคุมโดยลุงใหญ่ทันทีที่

ดังนั้น เฟ่ยเข่อซินรู้สึกว่าอนาคตของตนก็มืดมนเช่นกัน

ในสถานการณ์แบบนี้ วิธีเดียวที่เธอคิดได้เพื่อทำลายเกมนี้ก็คือ เย่เฉิน

น่าเสียดายที่เย่เฉินไม่ได้มีความคิดที่จะช่วย

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็พูดด้วยรอยยิ้มขมขื่นว่า “ท่านปู่ ตอนนี้พูดเรื่องนี้ไปก็ไร้ความหมายแล้ว ไม่ต้องพูดถึงคุณชายเย่ที่แต่งงานแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้แต่งงาน แต่ตัวหนูอยู่ตะวันออกกลาง ก็ยากที่จะมีโอกาสได้พบเขาอยู่ดี"

เฟ่ยเจี้ยนจงเองก็รู้สึกผิดหวังและพูดว่า "เฮ้อ! ไปตะวันออกกลาง ไม่รู้ว่าฉันจะมีชีวิตอยู่จนถึงวันที่ฉันจะได้จากไปหรือเปล่า..."

ในขณะนี้ ที่นิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน