ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 386
บทที่386
โคบายา ชิอิจิโร่พูดอย่างโมโหว่า:"พ่อของผมเสียชีวิตอย่างกะทันหันหลังจากกินยาของคุณ คุณกล้าพูดไหมว่ามันไม่มีปัญหากับยา"
เย่เฉินยักไหล่และพูดว่า:"พวกนายแย่งยาไปเองไม่ใช่เหรอ? กระบวนการทั้งหมดของเรื่องนี้ คือนายแย่งยาพิษด้วยตัวเอง ฟังให้ดี นายแย่งไป เข้าใจไหม? ไม่ใช่ผมให้นาย!"
พูดจบ เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง:"นายแย่งยาพิษไปเอง นายส่งคนเอายาพิษไปให้พ่อนาย แล้วพ่อของนายก็เสียชีวิตหลังจากกินยาพิษที่นายให้คนส่งไปให้ ดูยังไงนายก็เป็นคนก่อเรื่องเอง มันเกี่ยวอะไรกับผม?กูให้มึงไปแย่งยาพิษเหรอ?"
โคบายา ชิอิจิโร่พูดไม่ออกทันที
เย่เฉินพูดถูก ตั้งแต่แรกเขาพาใครบางคนไปที่แย่งยาที่ซือเทียนฉีเอง แต่เขาไม่นึกเลยว่ามันจะไม่ใช่ยาวิเศษ แต่เป็นยาพิษ!
แม้ว่าซือเทียนฉีและเย่เฉินจะร่วมมือกันเพื่อหลอกตน แต่ตนก็ไม่สามารถฟ้องร้องอะไรได้ เพราะยังไงเขาก็เป็นขโมย จะว่ายังไงก็เป็นความรับผิดชอบของเขา
ดังนั้น คนในตระกูล โดยเฉพาะน้องชาย ไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้ พวกเขาจะตั้งข้อหาฆ่าพ่อให้ตัวเองแน่นอน…...
เมื่อคิดเช่นนี้ โคบายา ชิอิจิโร่คุกเข่าลงไปหาเย่เฉิน พร้อมกับร้องไห้พูดว่า:"คุณชายเย่นี่เป็นความผิดของผมจริงๆ ผมคิดร้ายเอง ไปแย่งยาที่หมอเทพซือ ขอร้องล่ะ ถือว่าที่ผมช่วยให้คุณได้10พันล้าน ช่วยชีวิตผมเถอะ ไม่เช่นนั้น ผมต้องตายแน่นอน"
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า:"ผมเก็บนายอยู่ในคอกสุนัขได้ชั่วคราว ตราบใดที่นายยังอยู่ในคอกสุนัขนี้ น้องชายของนายและแก๊งชาวญี่ปุ่นจะไม่มีทางพบนาย"
โคบายา ชิอิจิโร่โล่งอก รีบกราบเย่เฉิน แล้วพูดว่า:"ขอบคุณครับคุณชายเย่ ขอบคุณคุณชายเย่!"
เย่เฉินพูดว่า:"เก็บนายก็ส่วนเก็บนายไว้ แต่ว่านายก็ห้ามอยู่ไปวันๆเพื่อรอตาย มีอะไรต้องทำนายก็ต้องทำ"
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า:"เก็บเขาไว้ก่อน จากนั้นรอให้น้องชายของเขาขึ้นราคา สำหรับน้องชายของเขาแล้ว ถ้าพี่ชายไม่ตาย ตำแหน่งในฐานะประธานของเขาก็จะไม่มั่นคง และยิ่งหาพี่ชายไม่เจอ เขาก็จะยิ่งกังวลมากขึ้น เมื่อเขาขึ้นราคาเป็นหนึ่งหรือสองพันล้านหยวน ก็ขายให้น้องชายของเขา"
เฉินจื๋อข่ายรู้สึกประหลาดใจและพูดว่า:"ถ้าอย่างนั้นโคบายา ชิอิจิโร่จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!"
เฉินจื๋อข่ายพูดอย่างลำบากใจ:"คุณชาย นี่คุณก็ถือว่าเป็นผู้ลักพาตัวทางศีลธรรม คุณหลอกเอาจากพวกเขา10,000 ล้านแล้ว พวกเขายังเอาชีวิตนายท่านในตระกูลมาแลกอีกด้วย การแลกเปลี่ยนนี้ของตระกูลโคบายายังไม่เพียงพอหรือ?"
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:"มันยังไม่พอแน่นอน ฉันต้องให้โคบายา ชิอิจิโร่ชดใช้ชีวิตของเขา ในสิ่งที่เขาทำ! ไม่เช่นนั้นเขาก็คิดว่า หลังจากที่มาหลิงในเมืองจีน เสียเงินและ แลกด้วยชีวิตของพ่อเขา ก็จะพอแล้วเหรอ ฝันไปเถอะ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...