ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 388
บทที่388
เย่เฉินพยักหน้า
เขารู้ดีเกี่ยวกับสถานการณ์ของเซียวอี้เชียนมาก ตัวเองใช้ชี่แท้เพื่อทำลายเส้นประสาทตรงนั้น ก็หมายความว่า เขาจะไม่สามารถฟื้นคืนความสามารถได้ อย่าว่าซือเทียนฉีไม่ได้ให้ยาเขา ถึงจะให้มันก็ไม่มีประโยชน์
หากเซียวอี้เชียนยืนกรานที่จะกินยาตามอำเภอใจเพื่อพยายามฟื้นฟูความสามารถที่นั่น จะทำให้ยาสะสมในราก ซึ่งอาจนำไปสู่การเป็นเนื้อร้ายของเนื้อเยื่อได้ง่าย
ดูเหมือนว่า ครั้งนี้ตระกูลเว่ยจะมีปัญหาแล้ว เซียวอี้เชียนเป็นไม่ใช่คนที่จัดการยาก แต่เป็นวิญญาณชั่วร้ายที่ปรารถนาชีวิต เขาจะไม่มีวันปล่อยมันไป ถ้าเขาไม่ทำให้ตระกูลเว่ยร้อนรนและเสียเงิน
ตอนนี้ เฉินจื๋อข่ายพูดอีกว่า:"คุณชายรองของตระกูลอู๋นั้น ตอนนี้ถูกมัดอยู่โรงพยาบาลโรคจิตชิงซาน ว่ากันว่าเขาเป็นโรคประหลาดมาก ต้องกินอึทุกๆชั่วโมง ถ้าไม่กินมันเขาจะเป็นจะตาย พ่อเขาและพี่ชายเขาบินมาจากซูหางในชั่วข้ามคืน และพาผู้เชี่ยวชาญมาด้วย แต่พวกเขาก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้ว่ากันว่าพวกเขาให้อาหารอึชั่วโมงละครั้ง ซึ่งสามารถช่วยชีวิตเขาได้หน่อย"
เมื่อพูดถึงนี้ เฉินจื๋อข่ายก็ถอนหายใจ:"ผมก็ถือได้ว่ามีความรู้ดี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินเรื่องแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นวิดีโอในติ๊กต๊อก ผมจะไม่เชื่อว่าจะมีเรื่องแบบนี้ด้วย มันเป็นโลกที่เต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรยจริงๆ"
เย่เฉินพยักหน้าและถามอย่างสงสัย:"พ่อเขาและพี่ชายคือใคร?"
เฉินจื๋อข่ายพูดว่า:"ผู้นำตระกูลอู๋คนปัจจุบันคือปู่ของอู๋ฉี ท่านปู่อู๋ แต่ว่า แม้ว่าตระกูลอู๋จะมีท่านปู่เป็นใหญ่ แต่พ่อของอู๋ฉี อู๋ตงไห่ในฐานะลูกชายคนโตก็ได้เริ่มเข้ารับช่วงต่อแล้ว ธุรกิจของครอบครัวมีขนาดใหญ่ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เขาต้องเป็นผู้นำตระกูลอู๋คนต่อไปแน่นอน"
พูดจบ เฉินจื๋อข่ายก็พูดอีก:"สำหรับพี่ชายของอู๋ฉี อู๋ซิน เขาเพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์เมื่อปีก่อน และตอนนี้เขาเริ่มเข้ามามีส่วนในธุรกิจของครอบครัว ภายใต้การแนะนำของอู๋ตงไห่ อู๋ตงไห่ก็สอนอู๋ซินให้เป็นทายาทรุ่นต่อไป"
เย่เฉินพยักหน้า เขารู้ว่าตระกูลอู๋มีภูมิหลังที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง และถือเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในเจียงหนาน แต่ในสายตาของเขา ตระกูลอู๋ไม่น่ากลัวเลย
ตนสั่งสอนคุณชายรองของตระกูลพวกเขา เพราะคุณชายรองของพวกเขาเป็นคนห่วยแตก หากตระกูลอู๋ไม่ยอม จะตามต่อไป งั้นตนก็ไม่แคร์ที่จะเล่นด้วยกับพวกเขา
ฤทธิ์ยาของยาอายุวัฒนะนี้มหัศจรรย์มาก สามารถทำให้ไม้ที่ตายแล้วมาในฤดูใบไม้ผลิ!
หากผู้ที่กำลังจะตายรับประทานมัน สามารถฟื้นขึ้นจากความตาย และรักษาชีวิตไว้ได้เป็นเวลาหลายปี
ผู้ที่อยู่ในวัยชรา สามารถยืดอายุได้สิบปีหรือนานกว่านั้น
แม้ว่าจะเป็นคนธรรมดาที่มีสุขภาพดี แต่ก็สามารถทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น ทนต่อสารพิษทุกชนิด และไม่มีโรคต่างๆ สำหรับคนทั่วไปถือได้ว่าเป็นยาวิเศษในยาวิเศษอย่างแน่นอน
แม้ว่าร่างกายของเย่เฉินจะแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปอยู่แล้ว แต่สำหรับเขาหากเขาสามารถสร้างยาอายุวัฒนะ และกินเป็นประจำ ร่างกายของเขาก็สามารถปรับอารมณ์ด้วยยาได้อย่างต่อเนื่อง ซึ่งจะไปได้ไกลกว่านี้!
ดังนั้นเย่เฉินจึงตัดสินใจ ใช้เวลาที่เหลือในวันนี้เพื่อเตรียมยาที่เหลืออยู่ทั้งหมด และปรับแต่งยาอายุวัฒนะก่อน!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...