ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3941

สรุปบท บทที่ 3941 สัตว์เนรคุณ: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปเนื้อหา บทที่ 3941 สัตว์เนรคุณ – ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บท บทที่ 3941 สัตว์เนรคุณ ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

คำพูดนี้กระตุ้นความไม่พอใจของสมาชิกแก๊งเหล่านี้ขึ้นมาอย่างสมบูรณ์

ทุกคนรู้สึกว่าอังเดรไม่ใช่ผู้นำที่มีคุณสมบัติพอจริงๆและต้องการให้เขาลงจากตำแหน่งทันที

ในเวลานี้ เย่เฉินมองไปที่ฝูงชนและถามว่า "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ให้กัวเหล่ยเป็นหัวหน้าของพวกนาย พวกนายมีความเห็นยังไง?”

ทุกคนมองหน้ากันครู่หนึ่ง

แม้ว่าทุกคนจะไม่พอใจกับอังเดร แต่ก็เป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะยอมรับให้กัวเหล่ยซึ่งเป็นชาวหัวเซี่ยขึ้นมาเป็นหัวหน้าของพวกเขาในทันที

ท้ายที่สุดแล้วนี่คือแก๊งอิตาลี ต่อให้ทุกคนจะไม่ได้มาจากซิซิลี แต่อย่างน้อยเลือดของลูกหลานชาวอิตาลีก็หลั่งไหลอยู่ในตัว

ถ้าต่อจากนี้ไปแก๊งอิตาลีนี้นำโดยชาวหัวเซี่ย เรื่องนี้หากแพร่ออกไปเกรงว่าจะมีแต่ถูกหัวเราะเยาะ

อย่างไรก็ตาม ในเวลาแบบนี้ แม้ว่าทุกคนจะมีความคิดเห็นอยู่ในใจ แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดออกมาในที่สาธารณะ นั่นเพราะดูเหมือนว่ากัวเหล่ยจะได้รับการสนับสนุนจากคุณเย่ไปแล้ว

แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้แน่ชัดว่าคุณเย่มาจากไหน แม้แต่ว่านพั่วจวินก็ยังออกตัวเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา นี่เพียงพอที่จะเห็นแล้วว่าชายผู้นี้ต้องมีพลังอำนาจอย่างยิ่ง

นอกจากนี้ กัวเหล่ยก็ยังได้รับการอนุมัติจากเขาไปแล้ว เวลานี้หากมีใครลุกขึ้นมาคัดค้าน จะต้องเป็นการหาเรื่องเดือดร้อนแน่

“แกสิซี้ซั้ว!” อังเดรกัดฟันและด่าว่า "เห็นชัดๆว่าเป็นแกที่วางยาพิษในไวน์ และทำให้迪诺西奥กับภรรยารวมถึงลูกชายสองคนของเขาต้องตาย! จากนั้นนายก็จุดไฟเผาพวกเขาสี่คนให้เป็นเถ้าถ่าน! แถมภรรยาของ迪诺西奥ก็ยังเป็นถึงพี่สาวของนายด้วย! ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะเธอรับนายไว้ ป่านนี้นายคงตายบนถนนในแวนคูเวอร์ไปแล้ว นายมันเป็นสัตว์เนรคุณ!”

เสียงตะคอกอย่างกะทันหันของอังเดรทำให้สมาชิกทุกคนในแก๊งอิตาลีตกตะลึง

มีคนจ้องไปที่กัวเหล่ยและโพล่งถามอย่างดุเดือด "ที่ อังเดร พูดเป็นเรื่องจริงหรือ?"

“ไม่ใช่แน่นอน!” น้ำเสียงตะคอกของกัวเหล่ยติดขัดอยู่บ้าง จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่อังเดรแล้วด่าเสียงดังว่า “อังเดร นายก็แค่คิดว่าคุณเย่ปล่อยให้ฉันเป็นหัวหน้าแก๊งแล้วทำให้ผลประโยชน์ของนายหายไปไม่ใช่หรือไง? นายเห็นว่าอำนาจของตัวเองกำลังจะหายไป ก็เลยกุเรื่องขึ้นมาใส่ร้ายฉัน จัดฉากให้ฉันกลายเป็นคนไร้ยางอายจนคุณเย่ผิดหวังในตัวฉัน แต่คุณเย่ที่รู้ทุกอย่างชัดเจนจะไปโดนนายหลอกได้ยังไง!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เฉินก็มีรอยยิ้มแปลก ๆ ผุดขึ้นที่มุมปาก จากนั้นก็มองดูอังเดรและพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า "อังเดร ลูกไม้นี้ของนายออกจะชั่วร้ายเกินไปจริงๆ! ในความคิดของฉัน กัวเหล่ยไอ้เวร โอ้ะไม่ใช่ กัวเหล่ยเจ้าหนุ่มนี่ดูท่าทางเป็นคนซื่อสัตย์จริงใจ แถมพูดจายังตรงไปตรงมาอย่างยิ่ง ซ้ำยังไว้ผมทรงเดียวกับ陈浩南 แค่มองแวบแรกก็รู้แล้วว่าเขาซื่อสัตย์อย่างมาก แทบจะดูไม่เหมือนคนเนรคุณแบบนั้นเลยสักนิด”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน