ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3942

พูดจบ เย่เฉินมองดูอังเดรด้วยความรังเกียจอยู่บ้างและพูดอย่างเย็นชาว่า “กลับเป็นนาย ที่หน้าตาดูปูดโปนชั่วร้ายแถมยังมีปากเคราดกๆนั่นอีก มองดูแล้วไม่ใช่คนดีอะไร! ในความเห็นของฉัน หัวหน้าคนเก่าของพวกนาย เกรงว่าจะถูกเขาฆ่าตายซะมากกว่า! "

อังเดร ไม่รู้ว่า陈浩南กำลังทำอะไรอยู่ แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน เขาก็ตกใจจนตับไตไส้พุงแทบฉีก

เขารีบคุกเข่าลงและเอ่ยละลักละล่ำ "คุณเย่... ที่ผมพูดเมื่อกี้ล้วนเป็นเรื่องจริง! เรื่องฆ่าหัวหน้า เป็นกัวเหล่ยที่เสนอตัวมากับผมและอาสาลงมือด้วยตัวเขาเอง เขาไม่พอใจหัวหน้าคนเก่ามาโดยตลอด เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายให้เงินเดือนเขาต่ำเกินไปและไม่ได้เลี้ยงดูเขาอย่างจริงใจ เขาไม่เต็มใจที่จะเป็นคนขับรถของหัวหน้าตลอดเวลา ดังนั้นจึงมาหาผมวางแผน และเอ่ยปากเองว่าสามารถฆ่าหัวหน้าลงได้โดยที่เขาไม่รู้ตัว จากนั้นก็จะให้ผมเข้ารับช่วงต่อแก๊งทั้งหมดอย่างราบรื่น ส่วนเงื่อนไขก็คือ หลังจากที่ผมขึ้นรับตำแหน่งหัวหน้าแล้ว จะต้องให้เขาเป็นรองหัวหน้า... "

เมื่อกัวเหล่ยได้ยินดังนั้น ใบหน้าของเขาก็ซีดขาวอยู่บ้าง แต่เขาก็ยังคงปากแข็งอย่างยิ่ง "อังเดร นายกำลังพูดบ้าอะไร?! หัวหน้าคือพี่เขยของฉัน! ฉันจะไปฆ่าเขาได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้ฉันอยากฆ่าเขาจริง ๆ ฉันก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าพี่สาวและหลานชายของฉันทั้งสองคนไม่ใช่หรือไง? คนที่ฆ่าเขาจริงๆก็คือนายนั่นแหละ เป็นนายที่โลภอยากได้ตำแหน่งหัวหน้า ตอนนี้ก็ยังถึงกับสร้างเรื่องไร้มนุษยธรรมแบบนี้ขึ้นมา ระวังเถอะแกจะต้องไม่ตายดีแน่!"

อังเดรกัดฟันและพูดว่า "กัวเหล่ย นายช่างแสดงละครเก่งจริงๆนะ! นายคิดว่าฉันตบปากร่วมมือกับนายแล้ว ในมือจะไม่ทิ้งหลักฐานไว้เพื่อป้องกันไม่ให้คุณนายหักหลังฉันในอนาคตหรือไง?"

พูดจบ เขาก็มองไปที่เย่เฉินและขอร้อง "คุณเย่ ในมือถือของผมมีบันทึกเสียงเหตุการณ์ในวันนั้นเอาไว้ ถ้าคุณไม่เชื่อผม ผมจะเปิดให้คุณฟังเดี๋ยวนี้เลย!"

กัวเหล่ยตกใจจนขวัญกระเจิง เขาเองก็คุกเข่าลงต่อหน้าเย่เฉินและพูดเสียงดัง “คุณเย่ คุณอย่าไปสนใจเขา เขามันบ้า เขาจงใจใส่ร้ายผม…”

ในเวลานี้ เย่เฉินมองไปที่กัวเหล่ย และพูดอย่างจริงจังว่า: "เสี่ยวกัว ในเมื่อนายเดินมาอย่างขาวสะอาด การกระทำถูกต้อง อย่างนั้นก็อย่าไปเดือดร้อนอะไรกับคนใส่ร้ายแบบนี้ ทองแท้ย่อมไม่กลัวไป ในเมื่อเขากำลังใส่ร้ายนาย อย่างนั้นฉันว่ายังไงเขาเองก็ไม่สามารถหาหลักฐานอะไรออกมาได้หรอก!”