หลังจากได้ยินคำพูดของคลอเดีย กัวเหล่ยก็มองเธอด้วยความกลัว หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จู่ๆเขาก็คุกเข่าลงต่อหน้าเธอและเอ่ยสะอื้นไห้ "คลอเดีย ตอนนั้นฉันเลอะเลือนไป ได้โปรดให้โอกาสฉันกลับตัวกลับใจสักครั้ง! ขอแค่เธอไว้ชีวิตฉัน ให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น! ยังไงเราก็เป็นญาติกัน เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ! ได้โปรดเธอช่วยเห็นแก่ความสัมพันธ์นี้ ไว้ชีวิตฉันสักครั้ง! ครั้งเดียวเท่านั้น!”
คลอเดียถามอย่างเย็นชา: “กัวเหล่ย นายไม่รู้สึกบ้างหรือไงว่าพูดจาแบบนี้มันออกจะน่าหัวเราะ? เลยเพิกเฉยต่อความสัมพันธ์ทางสายเลือดและฆ่าครอบครัวของฉันทั้งสี่คน มาตอนนี้กลับกล้ามาขอความเมตตาจากฉัน?! หลายเดือนที่ผ่านมานี้ ทุกคืนในฝันฉันล้วนอยากจะฆ่านายนับครั้งไม่ถ้วนและหวังว่าฉันจะสมปรารถนาได้ในสักวันหนึ่ง ตอนนี้ในที่สุดฉันก็มีโอกาสนั้นแล้ว ฉันยอมตายกับนายดีกว่าจะปล่อยให้นายได้รอดออกไป!"
เมื่อกัวเหล่ยได้ยินดังนั้น ในใจของเขาก็รู้แล้วว่าวันนี้เขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้นเขาจึงเก็บใบหน้าอ้อนวอนน่าสงสารนั้นกลับทันที จากนั้นเอ่ยหัวเราะเยาะตนเอง: “คิดไม่ถึงเลยนะคิดไม่ถึงเลย....เธออายุยังน้อย แต่กลับมีจิตใจคิดแค้นขนาดนี้ โหดเหี้ยมขนาดนี้ หากฉันรู้ตั้งแต่แรก ฉันควรจะฆ่าเธอตั้งแต่วันแรกที่เธอกลับมาแล้ว หลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมา...หากจะผิดก็ผิดที่ฉันคิดว่าเธอไม่รู้อะไรเลย..."
เมื่อพูดถึงตรงนี้ กัวเหล่ยก็หัวเราะอย่างเศร้าสร้อย เขาชี้ไปที่แผลเป็นปลอมในมือของเธอแล้วถอนหายใจเอ่ย: “คลอเดีย เธอวางแผนทุกอย่างเอาไว้หมดแล้วจริงๆ ถ้าฉันรู้ว่าหน้าเธอไม่ไหม้ ถึงแม้ฉันจะไม่ฆ่า แต่ฉันเองก็จะหาโอกาสขายเธอด้วยเหมือนกัน อาศัยใบหน้างามล่มเมืองของเธอ บวกกับสถานะลูกสาวของอดีตหัวหน้าแก๊งอิตาลี เธอจะต้องขายได้ราคาสูงกว่าหลี่เสี่ยวเฟินอย่างแน่นอน...”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ กัวเหล่ยก็ถอนหายใจอีกครั้งและพูดด้วยความผิดหวัง “นับไปนับมา ฉันก็ไม่เคยนับสาวผมบลอนด์อย่างเธอไปด้วยเลย…”
จากนั้นกัวเหล่ยก็โพล่งออกมา: "คลอเดีย... ฉันยินดีที่จะยอมรับความพ่ายแพ้และไม่ขอให้เธอไว้ชีวิตฉัน แต่ฉันแค่เธอช่วยให้ฉันตายโดยเร็วที่สุดสักหน่อย แม้ว่าเธอจะยิงฉันก็ดี!"
คลอเดียส่ายหัวและพูดอย่างจริงจัง “วิธีที่ฉันคิดคือวิธีที่ยุติธรรมที่สุด นั่นก็คือปล่อยให้นายถูกไฟคลอกตาย นี่เป็นแรงผลักดันเพียงหนึ่งเดียวที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา!”
สำหรับคลอเดีย แล้ว หลังจากที่ครอบครัวของเธอถูกวางยาพิษ แรงจูงใจในการมีชีวิตรอดเพียงอย่างเดียวของเธอก็คือการล้างแค้นให้กับครอบครัว
นอกจากนี้ เธอยังใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการช่วยในร้านของหลี่เสี่ยวเฟิน ทุกครั้งที่กัวเหล่ยปรากฏตัวต่อหน้าเธอโดยไม่มีผู้ดูแล เธอก็มักจะอยู่ในร้านสะดวกซื้อเสมอ ดังนั้นคลอเดียจึงต้องระงับแผนไปชั่วคราว
ต่อมา เธอก็พบเครื่องหมายที่แก๊งอิตาลีทิ้งไว้ที่ประตูบ้านของป้าหลี่และรู้ว่ากัวเหล่ยตั้งเป้าไปที่หลี่เสี่ยวเฟิน
ดังนั้นเธอจึงค่อยคิดขึ้นมาได้ว่าให้เย่เฉินซึ่งไม่เคยพบหน้ากันมาก่อนมาที่แวนคูเวอร์เพื่อพาหลี่เสี่ยวเฟินไป แบบนี้ เมื่อหลี่เสี่ยวเฟินปลอดภัยแล้ว ตนก็จะสามารถใช้แผนการฆ่าตัวตายได้โดยไม่ต้องกังวลใดๆ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...