ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 397

บทที่397

เย่เฉินฟังที่เว่ยเลี่ยงพูดจบ ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าเว่ยเลี่ยงเหมือนกับตนเองเล็กน้อย

กาลครั้งหนึ่ง เขายังเป็นเด็กกำพร้า และเป็นขยะ ที่ถูกคนอื่นรังแก

เมื่อถังซื่อไห่เจอตัวเอง และให้ตี้เหากรุ๊ปกับแบล็คการ์ดนับหมื่นให้เขา ก็นำไปสู่จุดเปลี่ยนในชีวิตอย่างแท้จริง

ต่อมา ตัวเองได้รับตำราเก้าเสวียนเทียนโดยบังเอิญ และอํานาจขึ้นมาอย่างรวดเร็วภายในระยะเวลาอันสั้น

และครั้งหนึ่ง เมื่อตนถูกทุกคนปฏิเสธ ตนเองก็รอโอกาสโอกาสที่จะพิสูจน์ตัวเองให้ทุกคนเห็น และโอกาสที่จะตบทุกคนที่ดูถูกตัวเอง!

ดังนั้น เขาสามารถเข้าใจความรู้สึกของเว่ยเลี่ยงได้เป็นอย่างดี

เด็กที่ถูกดุว่าเป็นลูกนอกสมรสตั้งแต่เด็ก แม่ของเขาเสียชีวิต และไปที่บ้านของพ่อผู้ให้กำเนิด และได้รับความทรมาน ยิ่งกว่านั้นหลังจากผ่านไปยี่สิบปี ระดับความอดทนในใจของเขาก็สูงกว่าตัวตนเดิมของเขาด้วยซ้ำ

เมื่อนึกแบบนี้ เย่เฉินได้ตัดสินใจที่จะช่วยเขา ช่วยให้เขาสามารถควบคุมตระกูลเว่ยทั้งหมดได้

พอดีเลย พี่ชายตัวแสบของเขาเป็นศัตรูของตน และโสมหิมะอายุพันปีของเขาก็เป็นสิ่งที่ตรต้องการอย่างเร่งด่วน

เย่เฉินจึงพูดว่า:"เว่ยเลี่ยง ในเมื่อนายอยากแก้แค้นมาก ผมจะช่วยนาย"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เว่ยเลี่ยงก็คุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตื่นเต้น ก้มหัวลงกับพื้น และพูดเสียงดัง:"ขอบคุณอาจารย์เย่ สำหรับความช่วยเหลือที่เอื้อเฟื้อ เว่ยเลี่ยงจะไม่มีวันลืม!"