บทที่399
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนก็แสดงแววตาตื่นเต้น
ดวงตาของเว่ยหย่งเจิ้งเบิกกว้าง และเขาก็ถามอย่างสั่น ๆ ว่า:"เมื่อกี้พูดอะไรนะ? เว่ยเลี่ยงพาใครกลับมา?!"
มีคนตะโกนที่ประตู:"เว่ยเลี่ยงพาหมอเทพซือเทียนฉี แล้วก็ชายหนุ่มคนหนึ่งกลับมา! เขาเข้ามาในสวนแล้ว!"
ทันทีที่สิ้นเสียง สีหน้าของเว่ยหย่งเจิ้นก็เปลี่ยนจากประหลาดใจเป็นดีใจทันที!
ซือเทียนฉีมาแล้ว? !
ในที่สุดดว่ยเลี่ยงก็ขอให้ซือเทียนฉีมาได้?!
โอ้พระเจ้า! ในที่สุดตระกูลเว่ยก็รอดแล้ว? !
เซียวอี้เชียนยืนขึ้นด้วยความตื่นเต้น!
เขาไม่สนใจเข็มฉีดยาที่หลังมือ ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความตื่นเต้น!
ตั้งแต่ส่วนล่างเริ่มเน่าเปื่อย เขาแอบคิดในใจว่า มีเพียงซือเทียนฉีเท่านั้นที่สามารถรักษาส่วนล่างของเขาได้
แต่ว่า เขารู้ด้วยว่าซือเทียนฉีไม่พอใจเขามาก และเป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยเขา
สำหรับสาเหตุที่ซือเทียนฉีเปลี่ยนใจ และตามคนของตระกูลเว่ยกลับมารักษาตน เขาเองก็ไม่เข้าใจ และไม่อยากจะคิด ตอนนี้เขาอยากรักษาส่วนล่างของเขาให้หายเท่านั้น
แม้ว่ามันจะไร้ประโยชน์ แค่มันอยู่ตรงนั้นดีๆก็พอ ตนไม่อยากเสียมันไปแบบนี้...
เว่ยหย่งเจิ้นซึ่งมีสุขภาพไม่ดี เดินไปที่ประตูด้วยความตื่นเต้นและอุทานด้วยความตื่นเต้น:"เร็วเข้า รีบเชิญหมอเทพซือเข้ามา!"
เว่ยฉางหมิงที่อยู่ด้านข้างนั้นไม่น่าเชื่อและพูดออกมา:"เว่ยเลี่ยงเป็นแค่ลูกนอกสมรส จะเชิญซือเทียนฉีมาได้อย่างไร? เขาไม่สามารถทำได้เลย!"
ไม่ว่ายังไงเว่ยหย่งเจิ้งก็ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ ว่าใครสามารถแก้ปัญหานี้ได้ซึ่งเป็นประธานของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อเป็นผู้นำตระกูล!
สักพักสายตาของทุกคนก็เริ่มแปลก
เมื่อได้ยินความคิดเห็นของผู้คนเหล่านี้ ใบหน้าของเส่ยฉางหมิงก็เป็นสีแดงและแดงมาก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
เว่ยเลี่ยง! แกมันไอ้ลูกนอกสมรส กล้ามาแย่งซีนกูเหรอ?
และไอ้แก่ตายซือเทียนฉีนั้น ตอนที่ตนเชิญเขา เขาปฏิเสธอย่างชัดเจนและชอบธรรม ทำไมเว่ยเลี่ยงเชิญเขา เขาก็มาละ?
ในตอนนี้ เขาเห็นเย่เฉิน
ใบหน้าของเขาดูแย่มากในทันที
เขาจะไม่มีวันลืมความอัปยศอดสู ที่เย่เฉินปล่อยให้ตัวเองเลียโถปัสสาวะในคลับเฮาส์ฮุยหวง!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...