ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4014

สรุปบท บทที่ 4014 ไอเดียของเฉินตัวตัว: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 4014 ไอเดียของเฉินตัวตัว – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 4014 ไอเดียของเฉินตัวตัว จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

กู้ชิวอี๋ลูบผมจอนอย่างลำบากใจ และกระซิบว่า:"ไม่จำเป็นหรอก ฉันไม่ได้อยากจะเอาใจพี่เย่เฉิน……"

เฉินตัวตัวตบต้นขาอย่างโกรธจัด และถามเธอว่า:"กู้ชิวอี๋ เธอยังอยากแต่งงานกับเขาอีกรึเปล่า?"

กู้ชิวอี๋ตกใจกับเธอ และพูดโดยไม่รู้ตัวว่า:"อยากสิ…...อยากแน่นอน…..."

เฉินตัวตัวบีบต้นขาของเธอ กัดฟันด้วยความโกรธ และพูดว่า:"ถ้าเธออยากจะแต่งงานกับเขาจริงๆ งั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เลิกเป็นคนงี่เง่าที่ทุ่มเทอยู่แต่เบื้องหลังเงียบๆ !ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ทุกสิ่งที่เธอทำเพื่อเขา ต้องทำให้เขารู้เด็ดขาด มิฉะนั้นเธอจะพยายามไปก็ไร้ประโยชน์!"

เฉินตัวตัวจ้องมาที่เธอ และถามเธอว่า:"รู้ไหมว่าความพยายามที่ไร้ประโยชน์คืออะไร?"

กู้ชิวอี๋ตกใจกับท่าทางของเธอ และพูดตะกุกตะกักว่า:"ฉันรู้…...รู้สิ…... "

เฉินตัวตัวถามเธอเหมือนครูที่ถามนักเรียนเรียนแย่:"มา เธอบอกฉันที ว่าเธอเข้าใจคำว่าความพยายามที่ไร้ประโยชน์นี้ยังไง?"

กู้ชิวอี๋พึมพำว่า:"ฉันจะเข้าใจได้อย่างไรล่ะ…...ก็คือการทำงานที่ไร้ประโยชน์ทางฟิสิกส์ไม่ใช่เหรอ? หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า งานที่ไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงที่ต้องการ…... "

เฉินตัวตัวโบกมือ:"ฉันเป็นนักเรียนศิลปศาสตร์ เธออย่ามาพูดเรื่องงานฟิสิกส์อะไรนั้น ให้ฉันอธิบายให้เธอฟังให้เข้าใจง่ายๆ ว่าความพยายามที่ไร้ประโยชน์คืออะไร!"

เมื่อพูดอย่างนั้น นางก็นั่งตัวตรง และพูดกับกู้ชิวอี๋อย่างจริงจังว่า:"ไร้ประโยชน์ที่ฉันพูดก็คือ มีคนหนึ่งยืนอยู่บนยอดเขาเอเวอเรสต์ ถ้าเธอยืนที่เชิงเขาและตะโกนใส่เขา ถึงเธอจะตะโกนจะเป็นใบ้ เรียกจนเจ็ดสิบแปดสิบปี เขาก็ยังไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด"

เมื่อพูดอย่างนั้น เฉินตัวตัวก็พูดอีก:"และแน่นอนว่า ฉันไม่ได้ชักชวนให้เธอเป็นผู้หญิงแบบนี้ แต่อย่างน้อยเธอก็ต้องให้เย่เฉินรู้ว่า เธอทุ่มเทอะไรให้เขาบ้างจริงๆ "

"เอาอาหารค่ำการกุศลนี้เป็นตัวอย่าง ทันทีที่เธอได้ยินฉันแนะนำ ฉันบอกว่ามันเป็นกองทุนการกุศลเพื่อช่วยเหลือเด็กกำพร้า ก็ตัดสินใจจะไปทันที นี่มันโง่เกินไปแล้ว ฉันบอกเธอนะว่า เรื่องนี้เธอไปหรือไม่ไป มีแค่ข้อแม้เดียว เธอรู้หรือไม่ว่ามันคืออะไร?"

กู้ชิวอี๋ส่ายหัวอย่างมึนงง

เฉินตัวตัวถอนหายใจ และพูดอย่างโกรธเคือง:"เธอมันโง่! ข้อแม้เดียวก็คือถ้าเย่เฉินไป เธอถึงไป! ถ้าเย่เฉินไม่ไป เธอก็จะไม่ไป! ที่เธอทำ ส่วนหนึ่งทำเพื่อการกุศล อีกส่วนเพื่อเย่เฉิน ถ้าแค่เพื่อการกุศลอย่างเดียว ก็เหมือนที่เธอพูดก่อนหน้านี้ การบริจาคหนึ่งล้านดอลลาร์นั้นตรงไปตรงมากแล้ว และใจกว้างมากแล้ว ทำไมถึงต้องไปที่นั่นด้วยตัวเองอีกล่ะ? เว้นแต่ว่าเย่เฉินยินดีไปกับเธอ!"   

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน