เขารู้ว่าเย่ฉางอิงมีลูกชายอย่างเย่เฉินเพียงคนเดียว ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็เพิ่งจะรู้ในวันนี้ ว่าเย่เฉินยังมีชีวิตอยู่
ดังนั้น ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่สามารถยอมรับได้ว่า ลูกชายคนเดียวของผู้มีพระคุณก็ต้องตายอยู่ที่นี่
เขารู้สึกว่า ตัวเองมีชีวิตรอดมานานยี่สิบปีกว่า ตายไปก็ไม่มีอะไรต้องเสียใจ แต่เย่เฉินยังเด็ก ยิ่งไปกว่านั้น ในร่างกายของเขา มีเลือดผู้นำในกลุ่มฝูงชนของเย่ฉางอิงและอานเฉิงซีทั้งสองคนอยู่ ไม่ว่ายังไง ตัวเองก็ไม่สามารถที่จะจ้องมองเขาตายอยู่ที่นี่ได้!
ดังนั้น เขารีบหยิบโทรศัพท์ออกมา และเตรียมที่จะโทรหา911เพื่อแจ้งความโดยไม่รู้ตัว
เขาในเวลานี้ ไม่สนใจว่าเย่เฉินจะห้ามหรือไม่ห้ามแล้ว ก็ไม่ได้สนใจว่าเย่เฉินจะโกรธหรือไม่โกรธ ในความคิดของเขา รักษาชีวิตของเย่เฉินไว้ เป็นสิ่งสำคัญที่สุด
แต่ว่า เมื่อเขาหยิบโทรศัพท์ออกมา ขณะที่กำลังจะปลดล็อกโทรศัพท์ แต่กลับพบว่ามุมขวาบนโทรศัพท์ แสดงผลคำว่าไม่มีสัญญาณ
เขาอุทานในใจ: “นี่คือใจกลางเมืองนครนิวยอร์ก! จะไม่มีสัญญาณของผู้ให้บริการได้ยังไง? หรือว่า……หรือว่า……หรือว่าพวกเขาตัดสัญญาณโทรศัพท์เหรอ?!”
เฉินจ้างโจงเดาได้ไม่ผิด
เฉียวเฟยหยุนกังวลว่า ตอนที่นินจาอิงะลงมือจะเกิดการต่อสู้ ให้เวลาและโอกาสกู้ชิวอี๋แจ้งตำรวจ แบบนั้นก็จะทำให้การกระทำของพวกเขายากขึ้นอย่างมาก
แบบนั้น ตราบใดที่กู้ชิวอี๋แจ้งตำรวจ แผนการทั้งหมดก็จะล้มเหลว
ดังนั้น เขาตั้งใจเตือนเฟ่ยฮ่าวหยางเป็นพิเศษ ติดตั้งเครื่องตัดสัญญาณหลายตัว ภายในรัศมียี่สิบเมตรจากห้องของกู้ชิวอี๋
เครื่องตัดสัญญาณชนิดนี้ สามารถที่จะตัดสัญญาณวิทยุได้อย่างดี ถ้าเกิดเปิดเครื่อง ไม่ว่าจะเป็นสัญญาณโทรศัพท์ หรือเครื่องส่งรับวิทยุ ก็จะถูกตัดขาดโดยสมบูรณ์
ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้ส่งสวิตช์ควบคุมระยะไกลของเครื่องตัดสัญญาณ ให้กับคาซูโอะ ฮันโซ ตราบใดที่เขาคิดว่าเวลาเหมาะสม เตรียมตัวลงมือ ก็ตัดสัญญาณทันที
เขาหันกลับมาด้วยความเร็วที่เร็วมากในทันที มีดคุไนสี่เล่มในมือพุ่งไปที่บอดี้การ์ดสองคนด้วยความเร็วสูงมาก
และคนอื่นๆก็ลุยตามในทันที ชั่วขณะหนึ่ง มีดคุไนเกือบยี่สิบเล่มพุ่งไปทางบอดี้การ์ดทั้งหกคนนั้นอย่างรวดเร็ว
บอดี้การ์ดทั้งหกตระหนักถึงอันตราย ร่างกายยังไม่ตั้งตัวได้ ร่างกายก็ถูกมีดคุไนในมือแทงแล้ว และก็ตายทันที!
กระบวนการทั้งหมด ใช้เวลาไม่ถึงสองวินาที!
ต่อจากนั้น คาซูโอะ ฮันโซก็ส่งสายตาให้ผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างรวดเร็ว ทุกคนก็รีบเพิ่มเติมมีดคุไนในมือทันที และค่อยๆปิดล้อมไปทางห้องรับรองวีไอพีอย่างรวดเร็ว
ในเวลานี้ กู้ชิวอี๋และเฉินตัวตัวในห้องไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอันตรายภายนอกประตู

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...