“ถูกต้อง”เฉินจ้างโจงพูดว่า: “ในเมื่อคุณส่งคนไปตั้งเครือข่ายในนครนิวยอร์กแล้ว งั้นก็ลองใช้วิธีการนี้ ให้คนในตระกูลเฟ่ยบีบคั้นเฉียวเฟยหยุนออกมา! บางทีปล่อยให้เฉียวเฟยหยุนถูกคนในตระกูลเฟ่ยกลัวจนออกมาเอง!”
ชะงักนิ่ง เฉินจ้างโจงก็พูดว่า: “คุณชายเย่ ตราบใดที่คุณเล่นละครในวันนี้ได้ดี คนในตระกูลเฟ่ยฆ่าให้ตายยังไงก็ไม่มีทางสงสัยมาถึงตัวของคุณได้!”
“ยิ่งไปกว่านั้น ลุงเชื่อว่าอีกไม่นาน คุณก็สามารถที่จะจับตัวเฉียวเฟยหยุนได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ต้องกังวลว่าจะถูกเปิดเผยเลยสักนิด”
“ยังไงซะ เมื่อตระกูลเฟ่ยตรวจสอบออกมาว่าเฉียวเฟยหยุนเป็นคนว่าจ้างนินจา ตอนที่ตามหาเฉียวเฟยหยุนไม่เจอ จะต้องคิดว่าเฉียวเฟยหยุนซ่อนไว้ล่วงหน้าอย่างแน่นอน แม้ว่าคนในตระกูลเฟ่ยจะตามหาเฉียวเฟยหยุนไม่เจอตลอดชีวิต พวกเขาก็ไม่มีทางปะติดปะต่อเรื่องกับคุณได้!”
“วันนี้คุณจับตัวเฟ่ยฮ่าวหยางโดยกลยุทธ์ดูไฟชายฝั่งได้(กลยุทธ์ดูไฟชายฝั่งหมายถึงการเห็นคนอื่นมีความทุกข์แล้วตนเองกลับมีความสุข) พรุ่งนี้ค่อยได้ผลงานดีที่จับตัวเฉียวเฟยหยุนโดยไม่ต้องลงแรง สุดท้ายก็ล่าถอยออกมา ได้ผลดีด้วยกันทั้งสองฝ่าย”
เย่เฉินยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่าวิธีการของเฉินจ้างโจงใช้ได้มากทีเดียว สิ่งเดียวที่ตัวเองต้องทำ ก็คือกำจัดคาซูโอะ ฮันโซหลายคนนี้ทิ้ง หรือว่าซ่อนไว้
แต่ว่า ในเมื่อรับปากที่จะไว้ชีวิตสุนัขอย่างพวกเขาแล้ว ถ้าอย่างนั้นเย่เฉินก็ย่อมไม่มีทางฆ่าพวกเขาทิ้งโดยเสียคำพูดเป็นธรรมดา
ดังนั้น ตราบใดที่ซ่อนพวกเขาไว้ในสถานที่ที่ไม่มีใครสามารถหาเจอได้ และเรื่องนี้จะพัฒนาไปตามทิศทางของการวิเคราะห์ของเฉินจ้างโจง
ส่วนถึงเวลาจะซ่อนคาซูโอะ ฮันโซพวกเขาไว้ที่ไหน เย่เฉินมีทางเลือกที่ยอดเยี่ยมในใจเป็นธรรมดา
ไม่สงสัยเลยสักนิด สำหรับความพวกเขา จุดหมายปลายทางที่ดีที่สุดก็คือซีเรีย!
การวิเคราะห์ของเฉินจ้างโจง ทำให้เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะชื่นชมว่า: “ลุงโจง ความคิดนี้ของลุงสุดยอดมากเกินไปแล้ว! ก็ทำตามที่ลุงบอก!”
จากนั้น เย่เฉินมองไปทางกู้ชิวอี๋ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “หนานหนาน เดี๋ยวช่วยฉันเล่นละครหน่อย!”
…….
ในเวลานี้ คาซูโอะ ฮันโซและคนอื่น ได้บรรทุกศพของบอดี้การ์ดทั้งหก ลงในรถบรรทุกขยะผ่านทางเดินภายในที่เตรียมไว้ล่วงหน้าแล้ว
เพื่อให้แน่ใจว่าเรื่องนี้จะไม่ถูกเปิดเผย คาซูโอะ ฮันโซก็บีบคั้นเฉินฝู ให้เคลียร์พื้นที่โดยรอบทั้งหมด ดังนั้นจึงไม่มีกิจกรรมอื่นๆของพนักงานในบริเวณใกล้เคียง ซึ่งอำนวยความสะดวกให้กับพวกเขาอย่างมาก
สุดท้าย คาซูโอะ ฮันโซและคนอื่น ก็ทำตามตามคำขอของเย่เฉิน แกล้งทำเป็นพนักงานเสิร์ฟอีกครั้ง กลับไปที่ใกล้กับห้องรับรองวีไอพี และทำความสะอาดต่อไป

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...