ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4077

เย่เฉินมองมาที่เขา สายตาของเขาค่อยๆ เย็นลง และเขาถามอย่างเฉียบขาดว่า “ผู้หญิงไร้เดียงสาจำนวนมากที่เสียชีวิตอยู่ในมือของคุณ แล้วมีความเกลียดชังอะไรกับคุณเหรอ? ทำไมคุณถึงร่วมมือทำชั่วกับเฉียวเฟยหยุน ไล่ล่าพวกเขาโดยไม่รู้สึกผิดใดๆ ทรมานและฆ่าพวกเขาทิ้ง!”

เมื่อพูดเช่นนี้ เย่เฉินก็ขึ้นเสียงเล็กน้อย และตะโกนอย่างโกรธเคืองว่า “ไอ้สารเลวที่ไม่มีตา ยังกล้าที่จะมุ่งเป้ามาที่กู้ชิวอี๋งั้นเหรอ รู้หรือไม่ว่ากู้ชิวอี๋ได้มั่นสั่งแต่งงานกับผมเมื่อตอนที่เธออายุได้สามขวบแล้ว?! เล่นใหญ่อยู่บนหัวผู้เชี่ยวชาญ มึงแม่งคิดว่าอายุยืนยาวเกินไปงั้นเหรอ!”

เฟ่ยห้าวหยางเหมือนถูกฟ้าผ่าในทันที ดวงตาของเขาเบิกกว้าง และไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้เลย

เขาไม่เคยคิดฝันว่า สิ่งที่ตัวเองซ่อนเร้นอย่างลึกลับนั้น จะถูกอาจารย์ฮวงจุ้ยไอ้แซ่เย่ที่อยู่ต่อหน้าเขารู้เรื่องทั้งหมดงั้นเหรอ……

เขาพูดแก้ตัวโดยจิตสำนึกว่า “ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร! ผมเฟ่ยห้าวหยางไม่เคยในทำสิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมดนั้นเลย! และผมก็ไม่เคยปองร้ายอะไรกับคุณกู้เลย!”

เย่เฉินพูดอย่างดูถูกว่า “เฟ่ยห้าวหยาง มึงแม่งคิดว่ากูเป็นศาลงั้นหรือ? มึงแค่ปฏิเสธกูก็จะไม่สามารถทำไรมึงได้งั้นเหรอ? ในเมื่อกูสามารถทำให้มึงมาอยู่ที่นี่ได้ กูก็จะไม่ฟังคำอธิบายใดๆ จากคุณแม้แต่คำเดียว!”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็พูดอย่างเย็นชาว่า “เฟ่ยห้าวหยาง ผมจะบอกคุณตรงๆ เลยว่า นายตกอยู่ในมือของผมเย่เฉินในคราวนี้ และมึงแม่งจะต้องตายอย่างแน่นอน!”

เมื่อเห็นเจตจำนงฆ่าที่ไม่ได้ปกปิดในสายตาของเย่เฉิน เฟ่ยห้าวหยางก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวในทันที!

เขาคุกเข่าลงบนพื้น โค้งคำนับ และอ้อนวอนด้วยน้ำตาว่า “คุณเย่…….ผม…..ผมันไม่รู้เรื่องอะไร และฉหุนหันพลันแล่นไปชั่วขณะ…….โปรดพิจารณาว่ายังไงตระกูลเฟ่ยของเราก็เป็นตระกูลชาวจีนที่ใหญ่อันดับสองในสหรัฐอเมริกา โปรดปล่อยผมไปสักครั้งเถอะ คุณอยากได้เงินเท่าไหร่บอกผมมาได้เลย พ่อของผมจะต้องทำให้คุณพึงพอใจอย่างแน่นอน……… ผมขอร้อง……”