ผู้หญิงหลายคนไม่คิดว่า จะมีชายวัยกลางคนลงจากรถ cadillac และเดินตรงเข้ามาหาพวกเขา
ดังนั้น พวกเขาจึงรีบลูบผมทำท่า ขยิบตาให้กันไปมา โดยหวังว่าจะได้รับความโปรดปรานจากชายผู้นี้
เฟ่ยเสวปินเห็นอยู่ในสายตาเขา และรู้สึกคันเนื้อคันตัวด้วยความรังเกียจ
แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากบังคับให้ตัวเองไปถึงตรงหน้าผู้หญิงผมบลอนด์ ม้วนเงินพันดอลลาร์ที่อยู่ในมือ และยัดมันเข้าไปในปลอกคอของผู้หญิงคนนั้น
มีเสียงอุทานเกิดขึ้นอย่างกะทันหันโดยรอบๆ และผู้หญิงคนอื่นๆ ต่างก็ตกตะลึงไปเลย
พวกเขายืนอยู่ที่นี้ทั้งวันก็ไม่อาจหาเงินได้เป็นร้อยเหรียญดอลลาร์ แต่ทันทีที่เศรษฐีคนนี้เดินเข้ามา ก็ให้เงินหนึ่งพันเหรียญดอลลาร์กับสหายของตัวเอง สิ่งนี้ถึงกับทำให้พวกเขาอิจฉาอย่างยิ่งเลยทีเดียว
และหญิงสาวผมบลอนด์คนนั้น ก็ตื่นเต้นมากเช่นกันในเวลานี้ เธอหยิบเงินออกจากปลอกคอ และนับทีละใบอย่างชัดเจน หลังจากยืนยันว่าเป็นเงินหนึ่งพันดอลลาร์ เธอก็พูดอย่างตื่นเต้นว่า “พระเจ้า คุณก็คือคุณเฟ่ยแล้วใช่ไหม?!”
เฟ่ยเสวปินเกือบเซไปเพราะกลิ่นในปากของเธอ เขาอดไม่ได้ที่อยากจะอาเจียน เอ่ยปากถามขึ้นมาว่า “เงินให้คุณไปแล้ว ของล่ะ? มีคนฝากของบางอย่างไว้ให้ผมอยู่ที่คุณหนึ่งชิ้นใช่หรือไม่?”
หญิงผมบลอนด์พูดอย่างมีความสุขว่า “ฉันยังคิดว่าผู้ชายคนนั้นกำลังเล่นตลกกับฉันโดยจงใจ แต่ไม่ได้คาดคิดว่าจะมีเรื่องดีๆ เช่นนี้จริงๆ ......”
หลังพูดจบ ผู้หญิงคนนั้นก็มองไปที่เฟ่ยเสวปิน ทันใดนั้นก็ก้าวไปข้างหน้า กอดเขาไว้แน่นๆ และใช้ปากจูบเข้าที่ปากของเขา!
ผู้คุ้มกันกลุ่มใหญ่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังจะโจมตีเฟ่ยเสวปินกะทันหัน และรีบวิ่งออกจากรถด้วยถือปืนอยู่ในมือ
“ไอ้เวร!” เฟ่ยเสวปินก็เข้าใจในทันทีว่า ตัวเองกำลังถูกไอ้เวรคนนั้นปั่นหัวอยู่
ในเวลานี้เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก เขาเพียงต้องการทราบเบาะแสโดยเร็ว แล้วกลับไปทันที และให้แพทย์เตรียมยาป้องกันเชื้อเอชไอวีให้เขา
ดังนั้น เขาจึงจ้องไปที่ผู้หญิงคนนั้น และถามด้วยใบหน้าที่มืดมิดว่า “ให้ตายสิ นี่มันเป็นของขวัญชิ้นเล็กชิ้นน้อยอะไรกันเนี่ย! รีบเอามันออกมาให้ผมเร็ว!”
ผู้หญิงคนนั้นตกใจมาก ที่ถูกคนถือปืนชี้มาที่เธอ ดังนั้นเธอจึงรีบหยิบกล่องถุงยางยู่ยี่ออกจากกระเป๋าสะพายที่ชำรุดที่เธอสะพายอยู่
เฟ่ยเสวปินมองเห็นภาพถุงยางอนามัยบนกล่องได้อย่างรวดเร็ว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีดำสนิททันที เขาคิดว่ามันเป็นแค่การเล่นตลก ดังนั้นจึงด่าด้วยเสียงที่เย็นชาว่า “นี่ก็คือสิ่งของที่ไอ้สารเลวคนนั้นขอให้คุณมอบให้กับผมงั้นเหรอ?!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...