ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4084

“ใช่........” หญิงสาวรีบเร่งที่จะพูดว่า “เขา.......เขายังขอให้ฉันบอกอะไรบางอย่างแก่คุณด้วย.........”

เฟ่ยเสวปินตะโกนอย่างโกรธเคืองว่า “ว่ามาเร็วเข้า! ถ้าคุณยังลังเลอีก กูแม่งจะฆ่ามึงให้ตาย!”

ผู้หญิงคนนั้นตัวสั่นด้วยความตกใจ และรีบพูดว่า “เขาบอกว่า......ขอโทษคุณเฟ่ย เวลาเร่งรีบเกินไป........ไม่สามารถ.......ไม่สามารถหาภาชนะที่เหมาะได้ ดังนั้นจึงทำได้เพียงใช้กล่องใบนี้ใส่มันเท่านั้น........แม้ว่าบรรจุภัณฑ์จะแย่มาก แต่ของข้างในก็ยังมีค่ามาก.......”

เฟ่ยเสวปินยื่นมือออกไปและกำลังจะคว้ากล่องถุงยางอนามัยใบนั้น แต่เมื่อเขานึกถึงว่าผู้หญิงคนนี้เป็นโรคเอดส์ เขาก็เอามือกลับทันที ชี้ไปที่ผู้หญิงคนนั้น แล้วตะโกนด่าว่า “คุณ โยนกล่องลงบนพื้น!”

ผู้หญิงคนนั้นทำได้เพียงทำตามอย่างเชื่อฟัง และโยนกล่องลงบนพื้น

เฟ่ยเสวปินหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าของเขา ห่อมือขวาด้วยผ้าเช็ดหน้า และหยิบกล่องใบนั้นขึ้นมาอย่างระมัดระวัง

ต่อจากนั้น ก็ตกอยู่ในความลำบากใจ เพราะไม่กล้าเปิดกล่องด้วยมือซ้ายโดยตรง แม้จะเคยได้รับการศึกษาระดับสูงมาแล้ว และรู้ว่าโรคเอดส์จะไม่ติดต่อผ่านการสัมผัสระดับนี้ แต่ก็ยังไม่สามารถยับยั้งความกลัวในใจของเขาได้เช่นเคย

โชคดีที่ลูกน้องคนหนึ่งฉลาดกว่า และยื่นถุงมือสีดำให้เขาทันที

เฟ่ยเสวปินถึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก ยื่นมือซ้ายออกไป และขอให้ลูกน้องสวมถุงมือสีดำที่มือให้เขา จากนั้น จึงเปิดฝากล่องถุงยางอนามัยใบนั้นออกมา

เนื่องจากแสงโดยรอบมืดมิด เขาจึงมองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ในกล่องในทันใด เขาเขย่าเบาๆ รู้สึกเพียงแค่ว่าสิ่งที่อยู่ข้างในนั้นไม่หนักไม่เบาและก็ไม่แข็งด้วย แต่ก็ไมสามารถเดาออกได้ว่าเป็นสิ่งของชนิดใด

ดังนั้น เขาจึงคว่ำกล่องด้วยมือขวา ใช้มือซ้ายปิดปากกล่อง แล้วเทสิ่งที่บรรจุอยู่ข้างในนั้นออกมา

เมื่อทั้งสองสิ่งนี้เทลงบนฝ่ามือของเขา เฟ่ยเสวปินก็มองเข้าไปใกล้ๆ และทั้งคนก็คำรามด้วยความตกใจขึ้นมา มือของเขาก็สะดุ้งตื่นราวกับถูกไฟฟ้าช็อต และหูที่เปื้อนเลือดทั้งสองข้าง ก็ถูกเขาขว้างออกไปโดยตรง