ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4088

ในมุมมองของเฟ่ยซานไห่ ไม่สำคัญว่าจะถูกคนอื่นเข้าใจผิด ตราบใดที่ความเข้าใจผิดสามารถแก้ไขได้โดยเร็วที่สุด มักจะได้รับผลลัพธ์ที่ดีขึ้น

ไม่เชื่อ ก็ลองไปดูหนังรักจากทั่วโลก ดูซิว่าพระเอก-นางเอกมีอคติต่อกัน ก็มักจะตกหลุมรักกัน หลังจากที่ทำลายอคติได้แล้ว

ธรรมชาติของมนุษย์ก็เป็นเช่นนั้น

ดังนั้น เฟ่ยซานไห่รู้สึกว่า นี่อาจเป็นโอกาสที่ดีสำหรับการประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤต

ตราบใดที่เราคว้าโอกาสในครั้งนี้ไว้ และทำให้เฟ่ยเสวปินเป็นตัวละครของพ่อผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่ง ไม่เพียงแต่จะสามารถทำให้เฟ่ยเสวปินพลิกกระแสลม แต่ยังนำฐานมวลชนที่ดีขึ้นมาสู่ตระกูลเฟ่ย

ในเวลานี้ เฟ่ยซานชวนน้องชายของเขากล่าวว่า “พีใหญ่ เป็นการจงใจที่จะให้นักข่าวมาที่บ้านโดยตรง แม้ว่าผู้ลักพาตัวจะไม่ถูกยั่วยุ ผู้คนก็จะคิดว่าเรากำลังจงใจทำเป็นน่าสงสาร”

เฟ่ยซานไห่ถามกลับว่า “แล้วคุณคิดว่าควรทำอย่างไร?”

เฟ่ยซานชวนรีบเสนอแผนการ “พี่ใหญ่ ในความคิดของผม เราควรทำเช่นเดียวกับวิดีโอนั้น เผยแพร่ข่าวครั้งแรกว่าห้าวหยางถูกลักพาตัว และเสวปินกำลังไปช่วยชีวิตคนผ่านมือของบุคคลที่สาม แล้วแอบเติมเชื้อเพลิงให้กับลุกเป็นไฟ ปล่อยให้ข่าวลุกลาม จนเมื่อถึงเวลานั้น สื่อก็จะริเริ่มตามหาเราอย่างแน่นอน เป็นเช่นนั้นเราก็สามารถติดตามกระแสตอบรับการสัมภาษณ์ และเปิดเผยความจริงในเรื่องนี้ต่อสาธารณะ”

เฟ่ยซานไห่พยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า “เป็นความคิดที่ดี! ด้วยวิธีนี้ ดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น!”

เมื่อเฟ่ยเสวปินได้ยินคำพูดนี้ เขาก็รีบพูดขึ้นมาว่า “คุณพ่อ! ในตอนนั้นมีคนจำนวนมากที่มาล้อมดูอยู่ที่เกิดเหตุ และบางคนก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายวิดีโอ พวกเขาต้องถ่ายวิดีโอของกระบวนการทั้งหมดแล้วแน่นอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระบวนการทั้งหมดตอนที่ผมเทหูของห้าวหยางออกจากกล่อง ถ้าวิดีโอถูกอัพลงบนอินเทอร์เน็ต เรื่องนี้ก็จะเรียบร้อยแล้ว!”

เฟ่ยซานไห่กล่าวทันทีว่า “ออกคำสั่งผมลงไป และเสนอรางวัลหนึ่งแสนดอลลาร์เพื่อค้นหาคนที่ถ่ายวิดีโอ แล้วโพสต์วิดีโอเหล่านี้ลงทางออนไลน์!”

“ครับ!” เฟ่ยเสวปินพูดอย่างเร่งรีบว่า “ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”

หลังจากพูดจบ เขาก็นึกถึงบางอย่างได้ และถามขึ้นอย่างรวดเร็วว่า “พ่อครับ ผมได้ควบคุมผู้หญิงคนนั้นไว้แล้ว จะสอบสวนเบื้องต้นดูหรือไม่?”

เฟ่ยซานชวนที่อยู่ข้างๆ เขาก็ตะลึงไปเลยเช่นกัน และอดไม่ได้ที่จะพูดพึมพำว่า “นี่แม่งไม่มีความจริงใจเลยแม้แต่น้อย........ตราบใดที่ขอน้อยน้อยกว่านี้ ขอเงินหนึ่งพันล้านหรือสองพันล้านดอลลาร์ ก็ยังถือว่าพวกเขายังพอจะมีสมองเล็กน้อย เอ่ยปากก็จะขอสองแสนล้าน นี่แม่งจะต่อรองราคายังไม่รู้จะต่อรองยังไงเลย.......”

เฟ่ยซานไห่กล่าวอย่างเย็นชาว่า “บอกพวกเขาว่า ตราบใดที่พวกเขาปล่อยตัวห้าวหยาง ผมยินดีจ่ายสกุลเงินดิจิทัลมูลค่าสองพันล้านดอลลาร์ให้พวกเขา!”

เฟ่ยเสวปินโทรหาอีกฝ่ายทันที แต่ไม่มีข้อยกเว้น หมายเลขโทรศัพท์ก็ถูกปิดเช่นกัน

เฟ่ยซานไห่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ไอ้สารเลวพวกนี้ ไม่ให้แม้แต่โอกาสในการต่อรองราคาเลยแม้แต่น้อย! คิดจริงๆ หรอว่าคนที่ลักพาตัวตระกูลเฟ่ย จะสามารถรีดไถเงินสองแสนล้านเหรียญได้!”

เฟ่ยเสวปินถามเขาว่า “พ่อครับ.......ตอนนี้ควรทำยังไงดี........อีกฝ่ายให้เวลาเราแค่สี่สิบชั่วโมงเท่านั้นเอง........”

เฟ่ยซานไห่กล่าวด้วยท่าทางที่เคร่งขรึมว่า “รักษาความสงบไว้! ในเมื่ออีกฝ่ายให้เวลาเราสี่สิบแปดชั่วโมง งั้นเราก็ไม่จำเป็นต้องสนใจเขาในตอนนี้ ในช่วงสี่สิบแปดชั่วโมงนี้ สิ่งที่เราต้องทำคือย้อนกลับสู่ความเห็นสาธารณะชน อีกด้านหนึ่งก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อตามหานินจาญี่ปุ่นออกมา! ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ก็ส่งคนไปญี่ปุ่น และจับกุมญาติทั้งหมดของพวกเขา ถ้าพวกเขากล้าที่จะฆ่าห้าวหยาง ข้าก็จะฆ่าทั้งครอบครัวของพวกเขา!”