ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4090

เฉียวเฟยหยุนรีบลุกขึ้น และเปิดประตูอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ถือกล่องอาหารใบใหญ่มา แต่ถือเพียงถุงพลาสติกมาใบหนึ่ง เขาก็รีบดึงเธอเข้าไปในห้อง และถามด้วยเสียงต่ำว่า “สถานการณ์ข้างนอกในตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างแล้ว? คุณชายเฟ่ยมีข่าวอะไรบ้างไหม?”

สาวใช้อธิบายอย่างประหม่าเล็กน้อยว่า “ยังไม่พบคุณชายห้าวหยาง คุณชายใหญ่ไปที่บรุกลินแล้ว เอาหูมนุษย์กลับมาสองข้าง...... ว่ากันว่า... ว่ากันว่าเป็นของคุณชายห้าวหยาง.......”

เฉียวเฟยหยุนเบิกตากว้างทันที และถามด้วยความตกใจว่า “คุณพูดว่าอะไรน่ะ!”

เฉียวเฟยหยุนไม่ได้คาดคิดว่า จะมีคนในโลกใบนี้ กล้าที่จะตัดหูของเฟ่ยห้าวหยางงั้นเหรอ

เรื่องตัดหูชนิดี้ อาจไม่เกิดขึ้นแม้แต่ครั้งเดียวในชีวิต ในหมู่เหล่าตระกูลใหญ่พวกนี้

เพราะวิธีนี้ค่อนข้างหยาบไปหน่อย ไม่ว่าตระกูลใหญ่เจ้าไหนก็ตาม เมื่อสมาชิกในครอบครัวถูกตัดหูแล้ว พวกเขาจะต่อสู้กับอีกฝ่ายด้วยทุกวิถีทางอย่างแน่นอน

เขาอดพูดพึมพำอยู่ในใจไม่ได้ว่า “ถ้าเป็นฝีมือของพวกนินจาเหล่านั้นจริงๆ พวกมันคงไม่มีความกล้าหาญขนาดนั้นหรอก......เพราะยังไงความแข็งแกร่งของตระกูลเฟ่ยก็อยู่ที่นั่น อย่ามองที่ระยะห่างระหว่างสหสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น แต่เมื่อตระกูลเฟ่ยจะเอาจริงขึ้นมา แม้จะนำนินจาอิงะมารวมกันทั้งหมด ก็ไม่เพียงพอสำหรับตระกูลเฟ่ยที่จะจัดการเลย”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า “เป็นไปได้ไหมว่าผู้บงการที่แท้จริงเบื้องหลัง ไม่ใช่นินจาเหล่านั้น? แต่ถ้าไม่ใช่นินจาเหล่านั้น แล้วจะเป็นใครกัน?! คุณชายใหญ่ของตระกูลเฟ่ยยังไม่เห็นอยู่ในสายตาเลย ความแข็งแกร่งของชายลึกลับคนนี้คงยากที่จะเข้าใจ........”

ดวงตาของเฉียวเฟยหยุนเบิกกว้างขึ้นทันใด และเขาก็ถามตัวเองในใจโดยจิตสำนึกว่า “หรือจะเป็นฆาตกรที่ฆ่าเฟยหยู่?”

ในขณะนี้ เฉียวเฟยหยุนตกใจจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็ประหม่าจนอยู่ในภวังค์เล็กน้อย