ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4091

อย่างไรก็ตาม สีหน้าของเฉียวเฟยหยุนไม่มีความผิดปกติใดๆอีกทั้งยังเอ่ยพูดอย่างอบอุ่นอย่างยิ่ง "เสี่ยวหยวน เธอช่วยจับตาดูให้ฉันสักหน่อย ถ้าทางนั้นมีอะไรเกิดขึ้น ให้บอกฉันทันที"

พูดไป เขาก็ถอดนาฬิกา Richard Miller มูลค่ากว่าสามล้านเหรียญออกจากข้อมือของตนแล้วยื่นให้สาวใช้ จากนั้นก็เอ่ยอย่างจริงจังว่า “เสี่ยวหยวน ครั้งนี้ฉันมานิวยอร์กอย่างรีบร้อนเลยไม่มีอะไรจะให้เธอ เธอรับนาฬิกาเรือนนี้ไปเถอะ ถือซะว่าเป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากฉัน”

สาวใช้คนนี้ทำงานในตระกูลเฟ่ยมาห้าปีแล้ว แม้ว่าเธอจะไม่ได้มีเงินมาก แต่เธอก็รู้จักอะไรมากมาย เธอรู้ว่านาฬิกา Richard Miller แบรนด์นี้นั้นมีราคาแพงมาก แค่เพียงทรงธรรมดาทั่วไปก็เริ่มต้นหลายแสนดอลลาร์แล้ว ในขณะที่นาฬิกาของเฉียวเฟยหยุนเป็นรุ่นที่มีจำนวนจำกัดและมีราคาขายอย่างน้อยๆสองสามล้านดอลลาร์

เมื่อเห็นว่าเฉียวเฟยหยุนกำลังจะมอบนาฬิกาเรือนนี้ให้กับตัวเอง ในใจของเธอก็ทั้งดีใจและประหลาดใจ เธอคิดจะรับมันขึ้นมา แต่ก็พูดอย่างประหม่าว่า "คุณชายเฉียว... นี่... นี่มันแพงเกินไป... ฉันรับไม่ได้...”

เฉียวเฟยหยุนพูดอย่างจริงจัง “เสี่ยวหยวน เมื่อกี้เธอก็บอกแล้ว ตอนนี้เธอเป็นคนของฉันแล้ว คนอย่างฉันเฉียวเฟยหยุนจะมอบของผู้หญิงของตนเองทั้งที จะมาจู้จี้จุกจิกได้ยังไงกัน?”

ทันทีที่สาวใช้ได้ยินดังนั้น ในใจก็รู้สึกหวานล้ำอย่างยิ่ง เธอเอ่ยพูดอย่างมีความสุข "ถ้าอย่างนั้น...ก็ขอบคุณคุณชายเฉียวแล้ว..."

เฉียวเฟยหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่จำเป็นต้องเกรงใจกับฉันขนาดนี้”

จากนั้นเฉียวเฟยหยุนก็พูดอีกครั้ง “รอให้เรื่องนี้จบลงและคุณชายเฟ่ยกลับมาอย่างปลอดภัย ฉันจะบอกกับเขาว่าต่อจากนี้ไปเธอไม่ต้องทำงานที่ตระกูลเฟ่ยแล้วและกลับไปที่ซีแอตเทิลกับฉันเถอะ”

สาวใช้ถามอย่างเซอร์ไพรส์ว่า "คุณชายเฉียว... คุณพูดจริงเหรอคะ!"

"แน่นอน!" เฉียวเฟยหยุนสัมผัสใบหน้าของเธอและพูดอย่างอบอุ่นว่า "คุณเป็นผู้หญิงที่ฉันเฉียวเฟยหยุนชอบ ฉันไม่สามารถปล่อยให้ผู้หญิงที่ฉันชอบมาเป็นคนรับใช้ในบ้านของคนอื่นได้ เธอถูกกำหนดให้เป็นคุณนายน้อย ให้คนอื่นรับใช้และดูแลเธอ จะปล่อยให้เธอไปดูแลคนอื่นได้อย่างไร?”

คำพูดที่แสดงความรักและเอาแต่ใจของเฉียวเฟยหยุนทำให้สาวใช้ตกอยู่ในภวังค์ในทันที ราวกับว่าคนทั้งคนกำลังตกลงไปในทะเลของแมรี่ ซู