ขณะนี้สมองของสาวใช้เริ่มจินตนาการถึงงานแต่งงานอันยิ่งใหญ่ของเธอกับเฉียวเฟยหยุน และเมื่อได้ยินที่เฉียวเฟยหยุนพูดอย่างนั้น เธอก็ตระหนักในทันทีว่าความสุขตลอดชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับเฟ่ยฮ่าวหยางเพียงคนเดียว ดังนั้นเธอจึงพูดโดยไม่ต้องคิดว่า "คุณชายเฉียววางใจได้ ฉันจะจับตามองอย่างแน่นอน!"
เฉียวเฟยหยุนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและกล่าวว่า “จำไว้ว่าเรื่องที่ฉันพูดกับเธอพวกนี้ เธออย่าบอกใครเป็นอันขาด รวมถึงคนใกล้ชิดของเธอด้วย”
สาวใช้อดไม่ได้ที่จะถาม “คุณชายเฉียว ขอฉันบอกพ่อแม่เกี่ยวกับเรื่องของพวกเราได้ไหมคะ? พวกเขาเป็นห่วงเรื่องชีวิตฉันเป็นอย่างมากมาตลอด ถ้าพวกเขารู้ว่าฉันคบกับคุณ พวกเขาจะต้องมีความสุขมาก…”
"ไม่ได้เป็นอันขาด!" เฉียวเฟยหยุนกล่าวอย่างเร่งรีบ “หากเรื่องนี้แพร่กระจายออกไปล่วงหน้า คนอื่นจะต้องรู้เรื่องแน่!”
จากนั้นเขาก็รีบเอ่ยปลอบ: "เสี่ยวหยวน เธอจะต้องจำไว้ว่าฉันต้องการพาเธอไปที่ซีแอตเทิลและอาศัยอยู่กับฉัน แต่เธอเองก็รู้ว่าตอนนี้เธอยังมีสถานะเป็นคนรับใช้ ถ้าเรื่องแพร่กระจายออกไป พวกเราทั้งคู่จะถูกกดดันอย่างมาก"
“ดังนั้น แผนของฉันคือ ถึงเวลานั้นค่อยขอความช่วยเหลือจากคุณชายเฟ่ย ให้เขาลบประวัติและไฟล์ทั้งหมดเรื่องการเป็นคนรับใช้ของเธอในตระกูลเฟ่ยทิ้ง จากนั้นฉันจะให้สถานะใหม่กับเธอและให้เธอรับปริญญาจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง จากนั้นก็จัดการให้เธอเป็นคุณหนูใหญ่จากครอบครัวนักวิชาการ!”
“แบบนี้ จากนี้เธอก็จะสามารถตามฉันเข้าออกในวงสังคมชนชั้นสูงได้ จะไม่มีใครกล้ามองเธอด้วยสายตาดูถูก!”
“อย่างไรก็ตาม หากเรื่องนี้รั่วไหลออกไปล่วงหน้า ถึงเวลานั้นหากมีคนเปิดเผยตัวตนของเธอในฐานะคนรับใช้ออกมา เกรงว่าพ่อแม่ของฉันจะไม่เห็นด้วยกับเรื่องของเราทั้งคู่ และเธอจะต้องเผชิญแรงกดดันมหาศาลไปด้วยเช่นกัน”
“ดังนั้น ก่อนที่คุณชายเฟ่ยจะกลับมาอย่างปลอดภัย เรื่องนี้จะต้องถูกเก็บเป็นความลับและต้องไม่ให้ใครรู้นอกจากเธอและฉันเท่านั้น เข้าใจไหม?”
ในเวลานี้ สาวใช้ถูกคำพูดหวานเชื่อมของเฉียวเฟยหยุนทำให้ไร้สติไปนานแล้ว
เมื่อได้ยินเฉียวเฟยหยุนบอกว่าจะทำการจัดการภูมิหลังของเธอขึ้นมาใหม่ ทันใดนั้นความรู้สึกต่ำต้อยและอ่อนไหวที่มีมาตลอดในใจก็ผุดขึ้นมาทันที
สิ่งนี้ทำให้เธอแทบจะร้องไห้อย่างซาบซึ้งต่อเฉียวเฟยหยุน และรู้สึกว่าคนนี้เป็นเทพบุตรที่จะพาตัวเองออกจากขุมนรกไปสู่สวรรค์
เฉียวเฟยหยุนที่เจ้าเล่ห์ขนาดนั้น ไหนเลยจะมองไม่ออกว่าสาวใช้หมายถึงอะไร
เพียงแต่ เขาในตอนนี้ไหนเลยจะมีเวลามาทำตัวสำราญใจและคิดเรื่องชายหญิงพวกนั้น
ดังนั้นเขาจึงระงับความกระวนกระวายใจของเขาและเอ่ยกล่อมเธอ “ตอนนี้สถานการณ์เร่งด่วน พวกเราทำเรื่องสำคัญก่อนดีกว่า หากมีอะไรผิดพลาดขึ้นมา เราก็อาจไม่ได้มีโอกาสได้อยู่ร่วมกันแล้ว"
ทันทีที่สาวใช้ได้ยินเรื่องนี้ หัวใจของเธอก็ตกตะลึงและรีบเอ่ยพร้อมพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ตกลงคุณชายเฉียว อย่างนั้นฉันจะไปดูสักหน่อยว่ามีอะไรพอช่วยได้ไหม!”
เฉียวเฟยหยุนพยักหน้าอย่างพอใจและกล่าวว่า “รีบไปเถอะ มีอะไรอย่าลืมบอกฉันทันที!”
“ค่ะ …” สาวใช้รับปาก จากนั้นก็ออกจากห้องของเฉียวเฟยหยุนไปอย่างไม่เต็มใจ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...