หลังจากที่สาวใช้จากมา เธอก็ไม่ได้ไปที่ห้องของนายหญิงในทันทีแต่กลับมาที่ห้องน้ำไร้ผู้คนและหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาส่งข้อความถึงเฉียวเฟยหยุน
เนื้อหาในข้อความคือ “คุณชายเฉียว ฉันเพิ่งได้ยินมาว่า คุณท่านส่งนั่งเครื่องบินไปยังประเทศญี่ปุ่นเพื่อค้นหานินจาญี่ปุ่นแล้ว! นอกจากนี้ยังได้ยินอีกว่าเขาคิดว่าเครื่องบินธรรมดาบินช้าเกินไปแล้วก็กำลังวางแผนที่จะซื้อเครื่องบินชื่อเครื่องบินโดยสารคองคอร์ด”
หลังจากส่งข้อความนี้เสร็จ มือของสาวใช้ก็กุมโทรศัพท์มือถือไว้ที่หน้าอก ในใจรออย่างมีความหวังว่าคนที่เธอรักจะส่งคำชมมาให้ตัวเอง
อย่างไรก็ตาม เธอกลับไม่ได้คำตอบจากของเฉียวเฟยหยุน
เพราะเมื่อเฉียวเฟยหยุนเห็นข้อความนี้ คนทั้งคนก็กระโดดลงจากเตียงทันที หัวใจของเขากำลังแทบจะกระโดดออกมาจากลำคอของเขา
เขาในขณะนั้น เขามองดูโทรศัพท์มือถือด้วยสีหน้าสะพรึงกลัวและเอ่ยพึมพำว่า "บัดซบ จบแล้ว...ครั้งนี้ท่าไม่ดีจบเห่แล้ว..."
เฉียวเฟยหยุนรู้ดีในใจว่าเมื่อตระกูลเฟ่ยเริ่มสืบสวนเรื่องนินจาญี่ปุ่น ก็จะเป็นเรื่องง่ายอย่างยิ่งที่จะเจอเบาะแสของนินจาอิงะ
เขาอดไม่ได้ที่จะพูดกับตัวเองว่า “ไอ้ลูกหมานินจาอิงะจะเป็นคู่ต่อสู้ของตระกูลเฟ่ยได้ยังไงถึงเวลานั้นเมื่อเผชิญหน้ากับตระกูลเฟ่ย เขาจะต้องสารภาพทุกอย่างโดยไม่ลังเลแน่…”
“ถึงตอนนั้น ตระกูลเฟ่ยก็จะเริ่มตามหาต้นตอโดยเริ่มจากนินจาอิงะ และไม่นาน พวกเขาก็จะสืบหามาจนเจอฉัน…”
"แม้ว่าฉันจะใช้ข้อมูลปลอมตอนติดต่อกับนินจาอิงะ แต่เงินสี่สิบล้านดอลลาร์ที่ฉันโอนไปให้นินจาอิงะไม่ใช่ของปลอมนี่..."
“ขอแค่ตระกูลเฟ่ยเริ่มต้นจากต้นทางของเงินและตรวจสอบมาที่ต้นน้ำเพียงเล็กน้อย พวกเขาจะต้องพบฉัน…”
“ถึงเวลานั้น ฉันจะให้คำอธิบายกับตระกูลเฟ่ยยังไง?”
“ฉันบอกว่าฉันบริสุทธิ์? พวกเขาจะเชื่อหรือไง? พวกเขาไม่เชื่อแน่…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน