เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4122

"บัดซบ!"เฟ่ยซานไห่คำรามอย่างโกรธจัด:"คนที่ฉันส่งออกไป ล้วนแต่เป็นยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้โดยไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาจะโจมตีด้วยระเบิดได้อย่างไร? ! และยิ่งกว่านั้นพวกเขานั่งเครื่องบินไปญี่ปุ่น ต่อให้มีระเบิดก็เถอะ! ก็ไม่มีทางนำขึ้นเครื่องบินได้สิ และในเวลาอันสั้นเช่นนี้ พวกเขาก็ไม่มีทางหาระเบิดได้!"

​เฟ่ยเสวปิงพูดอย่างช่วยไม่ได้อย่างยิ่ง:"พ่อ นั่นคือสิ่งที่ข่าวบอก ผมให้คนติดต่อคนที่เราส่งไปแล้ว สถานการณ์ตอนนี้คือยังไม่มีใครติดต่อได้เลย ผมกังวลว่าพวกเขาจะรอดกลับมายากจริงๆ……"

เฟ่ยซานไห่จับกาน้ำชาดินเหนียวอันล้ำค่าของเขา โยนลงพื้นจนแตกเละ แล้วตะโกนด้วยความโกรธว่า:"แม่งเอ้ย! นินจาอิงะตั้งใจจะทำสงครามกับตระกูลเฟ่ยงั้นเหรอ? ! นี่ต้องเป็นกับดักที่ไอ้พวกสารเลววางไว้แน่นอน! ไม่เพียงแต่ฆ่าคนของเราเท่านั้น แต่ยังปล่อยให้คนของเราเป็นแพะรับบาปอีก! มีอย่างนี้ที่ไหนกัน!"

พูดจบ เขามองไปที่เฟ่ยเสวปิง และกัดฟันพูดว่า:"รีบให้คนไปถามข่าวก่อน ฉันอยากรู้ว่าสถานการ์ณการบาดเจ็บและเสียชีวิตเป็นไงบ้าง เสียชีวิตกี่คน บาดเจ็บกี่คน และถูกจับไปกี่คน!"

เฟ่ยเสวปิงรีบพูดว่า:"พ่อ ผมติดต่อเจ้าหน้าที่ข่าวกรองของญี่ปุ่นได้แล้ว ให้พวกเขาไปสืบข่าวนี้"

เฟ่ยซานไห่พูดต่อ:"รีบลบไฟล์และบันทึกการออกจากประเทศขพวกเขา ห้ามให้เรื่องนี้มาเกี่ยวพันกับตระกูลเฟ่ยเราเด็ดขาด! หากคณะกรรมการความปลอดภัยแห่งชาติของญี่ปุ่นเดินตามรอยพวกเขา แล้วสืบถึงตระกูลเฟ่ย เราทุกคนถึงตายก็ห้ามยอมรับ!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน