เพราะว่าหยางหยวนหยวนใส่ใจนาฬิกาเรือนนี้มาก จนเธอพกติดตัวไปทุกที่ แต่ว่าเนื่องจากเธอยังเป็นคนรับใช้ เธอจึงไม่กล้าที่จะสวม Richard Mille ไว้ในมือ แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่านาฬิกาเรือนนี้ ใส่ในกระเป๋าแล้วมันจะหล่นออกมาตอนล้ม
เมื่อเห็นเฟ่ยเสวปิงเจอ เธอรีบโกหกว่า:"นาฬิกาเรือนนี้…... เพื่อนของฉันฝากนาฬิกาเรือนนี้ให้ฉันดูแล….."
"เพื่อน?"เฟ่ยเสวปิงพูดอย่างเย็นชา:"เพื่อนอะไร? ชื่ออะไร?"
หวางหยวนหยวนตอบอย่างประหม่า:"ฉัน…...ฉัน…...ฉันไม่สะดวกพูดชื่อของเขา......"
หลังจากนั้น เธอรีบพูดเสริมว่า:"แต่นี่เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างฉันกับเขา มันไม่เกี่ยวอะไรกับคนอื่นเลย……"
เฟ่ยเสวปิงยังอยากจี้ถาม แต่เฟ่ยซานไห่หมดความอดทนแล้ว เขาพูดอย่างเย็นชาว่า:"จะพูดไร้สาระกับเธออีกทำไม! ไม่พูดความจริง ก็ตัดหูของเธอซะ!"
เฟ่ยเสวปิงคิดถึงลูกชายทันที ตอนที่ได้ยินพ่อพูดว่าตัดหู
หลังจากคิดอีกที คนใช้คนนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับการลักพาตัวลูกชายของเขา ดังนั้น หัวใจของเขาก็มีไฟความโกรธลุกขึ้นทันที ดังนั้นเขาจึงบอกบอดี้การ์ดคนหนึ่งว่า:"เร็ว! ตัดหูทั้งสองข้างของหล่อนทิ้ง!"
พูดจบ เฟ่ยเสวปิงก็ยังรู้สึกไม่หายแค้น และพูดเสริมทันที:"ตัดจมูกเธอด้วย! ฉันจะดูเธอจะปากแข็งอีกไหม! !"
บอดี้การ์ดล้วนเป็นทหารหน่วยกล้าตายทั้งหมด ซึ่งได้รับการฝึกฝนโดยสองพ่อลูกตระกูลเฟ่ย แน่นอนว่า เชื่อฟังคำสั่งของพวกเขา เมื่อได้ยินคำสั่ง พวกเขาก็หยิบกริชกลยุทธิ์ออกมาทันที และพุ่งเข้าใส่หวางหยวนหยวนโดยตรง
"เธอพูดว่าอะไรนะ!"เฟ่ยเสวปิงขัดจังหวะเธอ และถามว่า:"เฉียวเฟยหยุนนั้นอาศัยอยู่ในบ้านตระกูลเฟ่ย? แล้วเขาล่ะ?"
หวางหยวนหยวนรีบพูดว่า:"ตอนแรกอาศัยอยู่ในบ้านตระกูลเฟ่ยจริงๆ ฉันส่งอาหารให้เขาทุกวัน และมักจะส่งของใช้จำเป็นประจำวัน คุณชายฮ่าวหยางไปพบเขาทุกวัน และทั้งสองก็มักจะคุยเรื่องต่างๆ กันในห้องหนังสือ และใช้เวลาคุยนานมากๆ เมื่อวานคุณชายฮ่าวหยางเกิดเรื่อง ทุกคนต่างยุ่งอยู่กับการรับใช้นายหญิง ฉันก็รอจนถึงหลังเปลี่ยนกะ ถึงไปส่งอาหารให้เขา จากนั้นเขาก็ให้นาฬิกาเรือนนี้กับฉัน และบอกว่าให้ฉันช่วยเขาสืบดูว่ามีข่าวเกี่ยวกับนินจาญี่ปุ่นบ้างไหม….."
เฟ่ยเสวปิงถามอย่างใจร้อน:"ฉันถามเธอว่า เขาอยู่ที่ไหน!"
หวางหยวนหยวนรีบพูดว่า:"ฉันได้ยินจากซ่งเผิงว่าคุณท่านส่งคนไปญี่ปุ่นเพื่อตามหานินจา เลยบอกเขาทันที หลังจากนั้นเขาก็หายไปเลย…...ฉันก็ติดต่อฉันไม่ได้ตลอด……"
เฟ่วเสวปิงรีบหันไปมองเฟ่ยซานไห่ แล้วโพล่งออกมาว่า:"พ่อ! หรือจะเป็นไอ้เฉียวเฟยหยุนนั้นทำ? !"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...