ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4135
เฟ่ยซานไห่ขมวดคิ้วแน่น ครุ่นคิดเดินไปมาคนเดียว แต่ไม่ได้พูดเป็นเวลานาน
เฟ่ยเสวปิงข่มอารมณ์ไม่อยู่ และรีบพูดเร่ง:"พ่อ! พ่อพูดอะไรสักอย่างสิ!"
เฟ่ยซายไห่พูดขึ้นในเวลานี้:"ฉันไม่รู้จักเฉียวเฟยหยุน แต่ฉันจำได้ว่า ในรายงานทางการเงินของตระกูลเฟ่ยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ได้ร่วมมือกับเฉียวซื่อกรุ๊ปในซีแอตเทิลเพิ่มขึ้นไม่หยุด และจำนวนเพิ่มขึ้นจากหนึ่งพันล้านปี เพิ่มขึ้นถึงหลายพันล้าน ราคาหุ้นของเฉียวซื่อกรุ๊ป เพิ่มขึ้นเกือบสิบเท่าในเวลาไม่กี่ปี เนื่องจากร่วมมืออย่างใกล้ชิดกับเรา…..."
เฟ่ยเสวปิงโพล่งออกมา:"ถ้าอย่างงั้นเฉียวเฟยหยุน เนรคุณงั้นหรือ? !"
เฟ่ยซานไห่โบกมือ:"ฉันคิดว่าเขาน่าจะไม่ใช่คนทำ"
เฟ่ยเสวปิงถามด้วยความประหลาดใจ:"พ่อ เบาะแสมากมายชี้ไปที่เขา จะเป็นใครอีกนอกจากเขา? !"
เฟ่ยซานไห่ส่ายหัวแล้วพูดว่า:"นายคิดว่าใครมีค่าตัวหลายร้อยพันล้านดอลลาร์ ที่จะไปเสี่ยงทำเรื่องการลักพาตัว? ยิ่งไปกว่านั้นคนลักพาตัวยังเป็นเสี่ยของเขาเอง นี่มันคือการฆ่าช้างเอางาไม่ใช่เหรอ?"
เฟ่ยเสวปิงรีบพูดว่า:"แม้ว่าเขาจะมีมูลค่าหลายหมื่นล้าน แต่ส่วนใหญ่จะถูกแปลงเป็นมูลค่าตลาดของหุ้น เพื่อที่จะรักษาราคาหุ้น ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ไม่สามารถลดการถือครองหุ้นได้ตามต้องการ และหุ้นส่วนใหญ่ของเขาจะไม่แปลงเป็นเงินสดได้ เงินสดที่เขาจำหน่ายจะลดลงอย่างมาก บางทีถ้าเจอปัญหาอะไรอีก คงเป็นเรื่องปกติที่จะเสี่ยงสินะ?"
"มันยังไม่ถูก"เฟ่ยซานไห่ยังคงส่ายหัว และพูดว่า:"ลองคิดดู ถ้าเฉียวเฟยหยุนต้องการลักพาตัวฮ่าวหยางจริง ๆ ทำไมถึงมาที่บ้านตระกูลเฟ่ยเองล่ะ? ยิ่งกว่านั้น ฮ่าวหยางถูกลักพาตัวแล้ว เขายังไม่ได้จากไป แต่กลับอยู่ต่อ ให้สาวใช้คนนี้ช่วยสืบข่าวให้เขา"
"ในทางกลับกัน ทิ้งตัวตนปัจจุบันของตน ไม่เปิดเผยตัวตนตลอดชีวิต เพื่อเรียกค่าไถ่ 2 แสนล้าน ตื่นตระหนกไปตลอดชีวิต และไม่กล้าใช้จ่ายเงินตามอำเภอใจ ถ้าเป็นนาย นายจะเลือกอันไหน? นายจะเลือกอย่างหลังไหม?"
เฟ่ยเสวปิงตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง และถามอย่างไม่เข้าใจว่า:"ถ้าเขาไม่ได้ทำ แล้วทำไมเขาถึงซ่อนตัวอยู่ในบ้านตระกูลเฟ่ยล่ะ?"
เฟ่ยซานไห่หน้าบึ้ง และพูดอย่างเย็นชาว่า:"ฉันคิดว่าเขาคงจะกลัว!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...