ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4175

นายหญิงใหญ่เองก็มีความสุขมากเช่นกัน ขณะที่เธอปาดน้ำตา ด้านหนึ่งก็แทบรอไม่ไหวจนโพล่งออกมา "เร็วเข้า ประคองฉันไปด้านนอก! ฉันอยากเห็นเฉินเอ๋อลงจากเครื่องบินด้วยตาของฉันเอง!"

อานโฉงชิวรีบประคองนายหญิงใหญ่ออกไป ขณะที่น้ารองและน้าสามรวมถึงน้าสาวของเย่เฉินก็เดินตามโดยไม่รู้ตัว

เมื่ออานโฉงชิวเห็นดังนั้นเขาก็รีบพูดว่า “ข่ายเฟิง นายไม่ต้องไปแล้ว อยู่ที่นี่เฝ้าพ่อ หากมีเรื่องฉุกเฉินอะไรเกิดขึ้น นายจะได้รับมือได้อย่างทันท่วงที”

อานข่ายเฟิงลังเลในทันที แต่เมื่อคิดดูแล้วก็รับปากเขา

อันที่จริง เขาก็อยากจะออกไปกับทุกคนเพื่อดูว่าเย่เฉินกลับมาจริงหรือไม่มากเช่นกัน

นั่นเพราะท้ายที่สุดแล้ว ในบรรดาพี่น้องตระกูลอาน แม้ว่าทุกคนจะมีความรู้สึกลึกซึ้งต่ออานเฉิงซี แต่ความรู้สึกระหว่างอานข่ายเฟิงและอานเฉิงซีนั้นลึกซึ้งที่สุดในบรรดาพี่น้อง

ความเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวที่ผ่านมาโดยตลอดของเขานั้นล้วนค่อยๆ พัฒนาขึ้นหลังจากอานเฉิงฉีเสียชีวิตไป

ขณะที่อานเฉิงซียังมีชีวิตอยู่ เขาก็คือผู้ติดตามที่มีความศรัทธาในตัวเธอมากที่สุด

จนกระทั่งอานเฉิงซีเสียชีวิตลง เขาถึงค่อยๆเริ่มเลียนแบบพฤติกรรมของพี่สาวโดยไม่ได้ตั้งใจและค่อยๆ บรรลุสู่ความสำเร็จในปัจจุบันของเขาทีละน้อย

แต่ในใจส่วนลึกของเขา เขารู้สึกว่า ความสามารถของเขาไม่ได้ดีเท่ากับพี่สาวของเขา

ในเวลานี้เอง

ในตอนท้ายของรันเวย์ เครื่องบินค่อยๆ เคลื่อนเข้าหาจากที่สูงไปต่ำ จากไกลเข้าสู่ระยะใกล้

คนในตระกูลอานเริ่มประหม่ามากขึ้นเรื่อยๆ

นายหญิงใหญ่อดไม่ได้ที่จะถามลูก ๆ ของเธอว่า "พวกลูกว่า...เฉินเอ๋อจะอยู่บนเครื่องบินไหม?"

ทุกคนล้วนไม่กล้าตอบ นั่นเพราะเย่เฉินได้หายตัวไปเกือบ 20 ปีแล้ว พวกเขาไม่กล้าคาดหวังว่าเย่เฉินจะกลับมาในเวลานี้

ก่อนหน้านี้ พวกเขาเองก็เคยยืนยันคนผิดมาแล้ว ทุกครั้งที่คิดว่าพวกเขาได้พบเย่เฉินแล้ว แต่ในท้ายที่สุดเมื่อพิสูจน์ผลจาก DNA แล้วทุกอย่างก็ล้วนเป็นการยินดีไปอย่างเปล่าประโยชน์เท่านั้น