พนักงานของตระกูลอานคนนี้นั้นไม่รู้ว่าเย่เฉินเป็นใคร แต่ชื่อของอานเฉิงซีนั้นกลับดังสนั่นราวกับเสียงฟ้าร้อง!
เมื่อได้ยินกู้ชิวอี๋พูดว่า เย่เฉินเป็นลูกชายของอานเฉิงซี ผู้ชายคนนั้นก็ตื่นตระหนกทันที!
เขาคิดได้ทันทีว่า เจ้าบ้านของเขาหลายปีมานี้ล้วนเอาแต่ค้นหาลูกชายที่หายไปของอานเฉิงซีมาโดยตลอดแต่กลับไม่มีเบาะแสใดๆ
หรือว่าจู่ๆเบาะแสสำคัญก็มาส่งถึงที่ประตูเหรอ?!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็อนุมัติคำขอลงจอดเครื่องบินทันที ในเวลาเดียวกันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมารายงานต่อผู้นำระดับสูงของเขาอย่างรวดเร็ว
ลูกชายของอานเฉิงซีหกคำนี้เป็นเหมือนกับลูกระเบิด จนทำให้พ่อบ้านของตระกูลอานต้องรีบวิ่งตะเกียกตะกายไปยังศูนย์การแพทย์ทันที
ในเวลานี้ อานโฉงชิวด้านหนึ่งพยายามอดทนต่อความเจ็บปวด ส่วนอีกด้านก็พยายามปลอบโยนแม่ของเขา
สำหรับนายหญิงใหญ่ ลูกชายคนโต ได้กลายเป็นเสาหลักทางจิตวิญญาณของเธอไปแล้ว
พ่อบ้านวิ่งเข้ามาอย่างเร่งรีบ เขาไม่สนใจทุกคนที่อยู่ข้างนอกและผลักประตูให้เปิดออกทันที จากนั้นก็พูดหอบ "นาย... นายหญิง... ใหญ่...นาย...นายน้อย..."
เมื่อเห็นว่าพ่อบ้านที่แต่ไหนแต่ไรสุขุมเสมอมาถึงกับอยู่ในความตื่นตระหนก อีกทั้งยังบุกเข้ามาในห้องผู้ป่วยของพ่อ อานโฉงชิวอดไม่ได้ที่จะดุว่า "ลุงตง คุณทำอะไรน่ะ?! ไม่รู้จักเคาะประตูหรือ?"
คนอื่นๆ เองก็มารวมตัวกันในเวลานี้ อยากรู้ว่ามีเหตุฉุกเฉินอะไรเกิดขึ้นใช่หรือไม่
พ่อบ้านมีสีหน้ากังวลอย่างยิ่งและพูดว่า “คุณชายใหญ่...มีเครื่องบินจากหัวเซี่ยกำลังจะลงจอดเร็วๆ นี้…”
"จากหัวเซี่ย?" อานโฉงชิวขมวดคิ้วและถามว่า “เป็นใคร?”
“เฉินเอ๋อ?!” อานโฉงชิวเองก็มีอารมณ์ตื่นเต้นเล็กน้อยและโพล่งออกมา “สวรรค์ยังมีตา! พ่อหาเฉินเอ๋อมาหลายปีแล้วก็ยังหาไม่พบ หากเฉินเอ๋อกลับมาในเวลานี้ ก็ถือว่าได้ชดเชยความเสียใจครั้งใหญ่ของพ่อ... "
นายหญิงใหญ่ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น เธอหันไปจับมืออานฉี่ซานและร้องไห้ "อานฉี่ซาน คุณได้ยินฉันไหม บางทีครั้งนี้เฉินเอ๋ออาจกลับมาแล้ว หลานชายคนโตของเรากลับมาแล้ว! คุณจะจากไปในเวลานี้ไม่ได้! คุณจะต้องรอพบหลานชายของคุณ! "
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา พารามิเตอร์ต่างๆ บนหน้าจอมอนิเตอร์ข้างๆ อานฉี่ซาน ก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด!
แพทย์ตื่นเต้นมากจนโพล่งออกมา "สภาพร่างกายของคุณท่านเพิ่มขึ้นแล้ว อัตราการเต้นของหัวใจ ความดันโลหิต และออกซิเจนในเลือดก็เพิ่มขึ้น!"
เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นก็ต่างยินดีอย่างยิ่ง
นั่นเพราะตั้งแต่คุณท่านหมดสติมาจนถึงขณะนี้ ตัวบ่งชี้ทางกายภาพของเขาก็ลดลงมาตลอด ไม่ต้องพูดถึงตัวบ่งชี้ที่เพิ่มขึ้น แค่แนวโน้มว่าจะลดลงยังไม่มีให้เห็น ตอนนี้จู่ๆกลับเพิ่มขึ้นมา เรื่องนี้จึงทำให้ทุกคนยินดีอย่างมาก

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...